Tíminn - 10.12.1982, Blaðsíða 10

FÖSTUDAGUR 10. DESEMBER 1982
10
Whm«n
heimilistíminn
umsjón: B.St. og K.L.
,, Ef ti r m iðdagskaff id
gleymist í erlinum”
■ Að loknum erilssömum vinnudegi telur Þuríður ekki eftir sér að skjótast í líkamsrækt! Kannski öll vítamínin eigi sinn þátt í því, hvað hún er orkumikil!.
(Tímamynd Ella)
■ Þuríður Magnúsdóttir er 44
ára, III. kand. í latínu og grísku
og Vestfiröingur í húð og hár.
Hún starfar sem forstöðumaður
Fræðslumiðstöðvar iðnaðarins
að Keldnaholti, en sú stofnun,
sem er tiltölulega ný af nálinni,
undirbýr og skipuleggur eftir-
menntunarnámskeið fyrir
starfsmenn í iðnaði. Þuríður
býr með dóttur sinni, Rán, sem
er tuttugu ára og að Ijúka
stúdentsprófi þessa dagana.
Þuríður segir hér frá föstudeg-
inum 3. desember 1982.
Ég létti mér raunir
morgunsins með því að...
Ég vakna í kolsvarta myrkri við það
að dóttir mín brunar um íbúðina,
skellir ísskápshurðinni og lætur fossa í
baðkerið. Ilmur af hafragraut.
Klukkan er fimm. Inn í syfjuvímuna
seytlar aðdáun á afkvæmi mínu sem
vaknar svo árla til að lesa undir próf
og ég sofna á ný. Mér finnst ég
naumast hafa fest blund og hún kemur
og vekur mig. Þegar hún hefur þrítekið
með nokkura mínútna millibili að nú
verði ég að fara á fætur - og ég hef
hugleitt málið vandlega - sé ég að það
muni rétt vera og fer á fætur.
Hárþvottur, andlitsþvottur, tann-
burstun. Ilvar er hárþurrkan? Úti er
myrkur, frost og snjór. Ég létti mér
raunir morgundagsins með því að
hugsa um dagana sem ég ætla að taka
ntér frí fyrir jólin. Ég á nefnilega
helminginneftirafsumarleyfinumínu.
Yerð næstum örugglega
eilíf og scnnilega
almáttug að auki ef...
Með hafragrautnum tíni ég upp í
mig vítamínpillurnar: Super-A, sterk-
ar B með ýmsurn númerum, járn
hveitikímhylki o.s.frv., drekk glas af
appelsínusafa með C-vítamíndufti út í
a la Linus Pauling. Samkvæmt árciðan-
legum upplýsingum verð ég næstum
örugglega eilíf ef ég held þessum
inntökum til streitu - og mjög senni-
lega almáttug, svona sem aukaverkun.
í þetta sinn hefst vinnudagurinn
niðri í bæ en ckki hérna uppi á öræfum
þar sem vinnustaður minn annars er.
Ég fer á námsstefnu um viöhald og
endurnýjun gamalla húsa og hlusta á
Hörð Ágústsson flytja fróðlegan og
áheyrilegan fyrirlestur um byggingar-
sögu landsins. Aldrei hefur mér dottið
í hug að Fríkirkjuvegur 11 væri
Palladio-höll. Ég á myndabók um
Palladio og ákveð að skoða hana þegar
ég kcm hcim í kvöld.
í kaffihléinu hitti ég fólk sem ég
þekki og kannast við: Mjöll, vinkonu
mína fornleifafræðing, og við ákveðum
að hittast um helgina, arkitekt sem ég
man ekki hvað heitir og hann man
ekki heldur hvað ég heiti en við
spjöllum saman um saineiginlegt
áhugamál dálitla stund. Og þarna er
Birgir bílamálari úr Keflavík, sem er
bæði fallegur og skemmtilcgur maður.
Og Eggert, granni minn.
Höfum nóg fyrir framan
hendurnar
Eftir kaffi dríf ég mig upp í
Keldnaholt. Stjórnarfundur á að vera
kl. 12, en þegar ég fer að minna menn
á hann kemur í Ijós að flestir vilja
frestun þar til i næstu viku. Ég er
hálffegin. Við þurfum að Ijúka ýmsurn
verkefnum fyrir helgina og höfum nóg
fyrir framan hendurnar.
Það sem eftir er dagsins hjálpumst
við Sigrún (hún er vinnufélagi minn og
er sveitamaður eins og ég alin upp við
kristilega samviskusemi eins og ég) að
við að vélrita og ganga frá myndum í
kennsluhefti fyrir iðnaðarsaum. Þetta
á að nota á mánudaginn kemur svo að
við erum í seinna lagi með fráganginn.
Inn á milli pökkum við námsgögnum
fyrir námskeið hjá Múrarafélagi
Reykjavíkur sem á að byrja í fyrramál-
ið.
í hádeginu borða ég eina brauðsneið
og lít í blað þeirra Kvennaframboðs-
kvenna, „Veru“, og við konur á
staðnum röbbum um innihaldið. Sím-
inn glymur:
Félag bifvélavirkja vill fá verð-
lagningu á nýju suðunámskeiði, Ak-
urnesingar vilja frá námskeið um
bílarafmagn. Við skrifum út vitnis-
burði unt þátttöku í námskeiðum þeim
sem nýlokið eru, skrifum reikinga og
gíróseðla.
Eftirmiðdagskaffið gleymist í erlin-
um, og uppúrfjögurförum viðíbæinn
hlaðnar kössum og pinklum:
Varasjóðurinn verður
fyrir áfalli
Námsgögn í nokkra staði og sýning-
arvél til láns hjá múrurum. Vinnudeg-
inum lýkur um sexleytið og þá þarf að
kaupa í matinn. Rúmlega sjö dregst ég
heim og sest niður og geri upp heftið
mitt. Ég er búin að borga af lánunum,
rafmagnið og hitann en síminn og
kaupmaðurinn á horninu eru eftir.
453 krónur eftir í heftinu. Ekki
dugir það til að borga það sem ógreitt
er. Varasjóðurinn verður sýnilega
fyrir einu áfallinu enn.
Móðurbetrungur
snjónum upp á Grensásveg. Á föstu-
dagskvöldum eru fáar í æfingasal
Orkubótar. Við gerum teygjuæfingar
og hitum skrokkinn upp fyrir átökin.
Eftir spyrnur og lyftingar í klukkutíma
titrar hver taug og svitinn rennur niður
bakið.
Þegar ég kem heim er heimasætan
komin og búin að sjóða mat.
Við ræðum frammistöðu hennar í
söguprófinu um morguninn og kom-
umst að þeirri niðurstöðu að hún hefði
getað verið verri. A.m.k. vissi hún
hvenær þrjátíu ára stríðið hafði staðið
yfir. Mikill móðurbetrungur er þessi
unga kona.
Á morgun er þýskupróf og ég
„hjálpa" henni að lesa. Hjálpin fellst
nær eingöngu í samúðarfullu augna-
•ráði og samsinningu á athugasemdum
um herfilega ókosti þessa óláns tungu-
máls.
Við drekkum tebolla og förum seint
að sofa.
Ég finn æfingagallann og ösla í
Dagur í lífi Þurídar Magnúsdóttur, forstödumanns FMI
„Negri á nærfötum“
■ Eftirrétturinn ntcð þessu skrýtna
nafni segir hefðarkona nokkur í Yorks-
hire í Englandi að sé spari-búðingurinn
á sínu hcimili, sem hún búi til, þegar
hún hefur mest við. Uppskriftin er
handa 6-8 manns, en svo er hægt að
reikna út frá því, eftir því hversu margir
eru í mat.
Það sem þarf til aö búa til „negra á
nærfötum" er:
60 g gróft hakkaðar möndlur
60 g flórsykur
360 g blokk-súkkulaði
1/8 I vatn
100 g ósaltað smjör
Kóníak eða romrn eftir smekk (má
sleppa)
1/4 1 þeytirjómi
Til skreytingar:
Svolítið af þeyttum rjóma og gróft saxað
súkkulaði.
Setjið sykur og möndlur í lítinn
þykkan pott (eða á pönnu). Hitið hægt
þangað til sykurinn er bráðinn, hrærið
möndlunum hægt út í sykurinn, og látið
þetta brúnast varlega. Hellið því síðan
á smurðan bökunarpappír og látið
kólna. Þegar sykurinn er harðnaður með
möndlunum á að mylja hann með
kökukefli. Gott er að setja aðra örk af
bökunarpappír yfir, setja síðan allt í
plastpoka og merja sykurinn þar í með
kökukcflinu.
Brjótið nú súkkulaðið í bita og setjið
í pott með vatninu, bræðið það við lítinn
hita, en hrærið vel í þar til súkkulaðið
er orðið mjúk leðja.
Bræðið smjörið og hrærið út í það
súkkulaðisósunni. Síðan skal setja smátt
og smátt út í sykur- og möndluhrönglið,
sem var ntulið áður. Setjið nú koníakið
eða rommið út í, ef á að nota það.
Rjóminn, sem á ekki að vera fullþeyttur,
er nú settur út í og hrærður hægt og
varlega saman við. Þetta er nú sett í
búðingsmót, sem áður hefur verið smurt
lítillega með smjöri. Kælið nú í að
minnsta kosti 3 klukkutíma, eða jafnvel
yfir nótt. (Einnigmá frysta búðinginn).
Þegar eftirrétturinn er borinn fram, er
formið sett augnablik ofan í heitt vatn,
en svo hvolft á fat. Því næst er
búðingurinn skreyttur með þeyttum
rjóma og söxuðu súkkulaði.
Ef búðingurinn hefur verið frystur, þá
á hann að þiðna áður en skreytingin er
sett á. Geymist síðan á köldum stað þar
til hann er framborinn.
Kókossnittur
Fljótbakað
með sunnudagskaffinu
■ Með hálftíma fyrirvara er hægt að
hafa á boðstólum Ijúffengar nýbakaðar
kókos-snittur með kaffinu. Þetta er
mjög hentugur bakstur, ef óvænta gesti
ber að garði, eða heimilisfólkið langar í
eitthvað gómsætt með kvöldkaffinu.
Kakan er bökuð í ofnskúffu og skorin í
hæfilega bita.
í kökuna þarf:
2 eggjarauður
1 heilt egg
1 1/2 dl sykur
1 dl velgt smjör eða smjörlíki
2 dl hveiti
1 teskeið lyftiduft
í kremið þarf:
2 eggjahvítur
ldlsykur
2 dl kókosmjöl
Þeytið eggjarauðurnar og heila eggið
og sykurinn þar til það er orðið létt og
Ijóst. Setjið linað (velgt) sjörlíkið útí og
síðan hveitið blandað lyftiduftinu.
Breiðið deigið út á ofnskúffu (smurða
og með bökunarpappír) og bakið neðar-
lega í ofninum í 15 mín. við 175-200 gr.
C.
Kremið:
Þreytið eggjahvíturnar stífar og hrær-
ið varlega saman við þær sykri og
kókosmélinu. Breiðið þetta yfir hálf-
bakaða kökuna og bakið svo 15 mín. í
viðbót við 175 gr. C.
Látið kökuna aðeins kólna og skerið
svo í bita. Léttara er að skera í snyrtileg
stykki ef hnífurinn er skolaður úr köldu
vatni.