Tíminn - 15.04.1983, Blaðsíða 12

12
FOSTUDAGUR 15. APRÍL 1983
heimilistíminn
umsjón: B.St. og K.L.
í dag fáum við að heyra
frásugn af einum degi í lífi
„kaupmannsins á hurninu“.
Kaupmaðurinn heitir Olafur
Bjurnssun. Verslun hans er á
Langhultsvcgi 89 ug nefnist
Hultskjör.
Olafur fæddist á Hvamms-
tanga árið 1937 ug dvaldist þar
þangað til hann fermdist. Hann
var síðan í Gagnfræðaskúla Ak-
ureyrar, en eftir skúlagungu fúr
hann til Kellavíkur ug vann þar
við verslunarstúrf í tvu ár. I»á
llutti hann til Keykjavíkur ug
fúr að vinna hjá Christian
Christiansen kjútkaupmanni á
Klúmhrum (þar sem nú er
Klambratún - eða Miklatún
úðru nafni). Arið 1959 opnaði
Ólafur verslun í Efstasundi 99
(þar sem Matvælahúðin er nú)
ug rak hana um tíma. Vann
einnig nokkur ár sem verslunar-
stjúri í versluninni „Kjút ug
fiskur“, en hyrjaði með versl-
unina á Langhultsvegi 20. mars
1966.
Kuna Ólafs heitir Mjúll
Ólafur Kjörnsson, kaupmaöur í Holtskjöri. - (Tímamynd: GE).
„Við erum
ég þó með þessu að segja, að allir í
hvcrfunum versli þar sem þeir húa.
Það er sem betur fcr frjálsræði ríkjandi
í þeim efnum, og s'vo er líka sem betur
fer Fleiri en ein verslun í hverju hverfi.
I dag hringdi til mín maður og var
að segja mér sögu af „húsasölu" (þegar
gengið er í hús og vörur boðnar til
sölu). Maðurinn talaði um páskaeggja-
sölu fyrir hátíðina. Þcssi maður hafði
lesið um þetta mál í DV í febr. sl.. en
ég gerði fyrirspurn um þessi liúsa-
sölumál og fl. í vctur, og svör birtust
um það í blaðinu 2S/2 sl. í svörunum
kom fram. að þetta er með öllu
ólöglegt, og nú er vonandi að framlcið-
endur vara og aðrir, sem þetta hafa
lagt fyrir sig, fari að átta sig á því. Ekki
má ég fara í bílnum mínum í bæinn að
kvöldi til og taka þar upp farþega og
aka þeim gegn gjaldi, - til þess þarf
leyfi. Ég má ekki heldur kaupa mér bát
og fara að róa, t.d. á rækju - til þess
þarf líka leyfi. Margt fleira mætti telja
upp í þessu sambandi. Það á hver að
sinna sinu og una glaður við sitt.
...og alltaf horfi ég
á Tomma og Jenna
Mánudagarnir eru oft nokkuð góðir,
og dagurinn í dag var þar engin
undantekning. - þetta var meira að
segja óvenjugóður mánudagur. hvað
söluna snerti. Klukkan 18 er lokað, og
er þá farið í að ganga frá.
Yfirleitt losnar fólkið í matvöru-
nan
■. ^... i^ad
vioskiptavmma”
Eúrúardúttir. Mjúll hcfur niik-
iú unniú viú verslunina ineú
■nanni sínuni. Ólafur er for-
maúur í Félagi matvúrukaup-
manna ug í framkvæmdastjúrn
Kaupmannasamtakanna. Hann
segirukkurnú Irásl. mánudegi:
„Þegar blaðamaður Heimilistímans,
liSt l'ór þess á.lcit við mig. að ég festi
á ISIað frásögn af því hvernig einn
dagur liði hjá mér. þá fannst mér það
nú ekki svo stórkostlegt. að frásagnar-
vert gæti talist. Sagði þó. að auðvitað
væri allt í lagi að gera þetta. en ef
dagurinn yrði viðburðasnauður þá
inyndi ég kannski fylla í eyðurnar með
smá frásögnum úr starfinu.
Dagarnir hjá mér. sem og öðrum
kaupmönnum á horninu. eru líkir. Við
erum allir þjónar almennings. Við.
sem erunt í matvörunni. erum í því
allan daginn að koma á framfæri
hinum ýmsu framleiðsluvörum seni til
eru hverju sinni. innlendum og aðllutt-
um. Þar eru landbúnaðarviirurnar
langstærsti liðurinn
Sex valinkunrtir
menn og Verölags-
stofnun semja um okkar
kaup og kjör
Tvcnnt er þó sérstætt við að vera
kaupmaður. og það er að við semjum
ekki um kaup okkar og kjör eins og
aðrar stéttir gera. Það eru sex valin-
kunnir menn vestur í bæ. sem hafa
þetta hjá sér - hvaö landbúnaðarvör-
urnar snertir. Verðlagsstofnun ákveð-
ur sölulaun á annað.
Það kom fram um daginn í viðtali
Helga Péturssonar við ívar Guð-
mundsson. ræðismann í Ncw York, aö
Ameríkanar trúa ekki á svona kerfi.
Þar eru cngar 6-manna nefndir sem
ákveða hvernig kjöt sé. né hvað þaö
kosti. Ivar hélt reyndar, að hér ættum
við enn eitt metið, - afar athyglisvert.
að mínu mati, og svolítið sérstætt.
Hitt er það, að t'yrir nokkrum árum
tókii stjórnvöld upp á því, að skatt-
leggja verslunarluisnæðið. Þeir kalla
það „sérstakan skatt á verslúnar- og
skrifstoíuhúsnæði". Svo er okkur gert
að innheimta söluskattinn lyrir ekki
neitt - í þessu sama Inisnæði.
Gulliö hans Stefáns Jóns
og gulrótarsafiá morgnana
Eg vakna oftast á bilinu 7 til 7.30. Þá
opna ég útvarpið og hlusta á Gullið
hans Stefáns Jóns og félaga. Morgun-
maturinn er vanalega-glas af gulrótar-
safa (hann ættu allir að drekka). kaffi
og ristað brauö.
Eltir morgunverð sesl ég við skrif-
borðið og geri upp kassann frá degin-
um áður. og það seiji því tilheyrir.
Stundum geri ég upp á kvóldin, ef
mikið er framundan að .gera daginn
eltir. t.d. fundahöld í stjórn Félags
matvörukaupmanna eða í fram-
kvæmdastjórn Kaupmannasamtak-
anna. eöa önnur fundahöld úti í bæ. sem
tekur tíma hjá okkursem erum í þessu
félagsstússi.
Þegar í Iniðina er komið er alltaf
byrjað á því sama: að „setja í borðið".
panta mjólkina fyrir daginn. athuga
hvað vantar frá Grænmetinu. Osta- og
smjörsölunni. Sláturfélaginu og
Afurðasölunni. svo nokkrir séu
nefndir. Þá fer einhver að sækja
fiskinn. Avaxtasalarnir koma líka dag-
lcga.
Aðrir t.d. heildsalarnir og ýmsir
framleiðendur. senda sölufólk mitnað-
arlega eða oftar í verslanirnar og þá er
pantaö hjá því það sem þarf. en
vörurnar berast svo cftir því sern þær
eru til. Kaffisalarnir koma eða hringja
og athuga hvort eitthvað vanti. oftast
einu sinni eða tvisvar í viku.
Lánsamur með starfsfólk
Þaö er oft töluvert að gera viö
afgreiðslu fyrst á morgnana, fram til
9.30, en svo er þá rólcgra fram til II.
í rólega tímanum er verið að fylla upp
í hillur, saga kjöt og pakka. Afgreiðsl-
an situr þó alltaf i fyrirrúmi, en hlaupið
er í annað inn á milli.
Lesendur mega ekki halda, að ég
geri allt sem gcra þarf í búðinni. Ég hcf
verið alveg einstaklega lánsamur meö
starfsfólk og það ber að þakka hér og
nú.
Þennan dag var nokkuð líflegt að
gera frá 11 til 12.30, en þá er lokað til
kl. 14. I dag var fundur í framkvæmda-
stjórn Kaupmannasamtakanna og var
ég mættur þar rúmlega 12. Þar byrja
menn alltaf á því að fá sér „kaffi og
með því" og er þá spjallað um eitt og
annað fram til kl. 13, að fundirnir
byrja. Þeir standa vanalega yfir í einn
og hálfan tíma.
Nú höfum við hjá K.l. fengið nýjan
formann. Sigurð E. Haraldsson og
varaformann Jón Júlíusson. Síðan eru
þrír meðstjórnarmenn. sem eru - auk
mín - Guðjón Oddsson og Ásgeir S.
Ásgeirsson. en framkvæmdastjóri er
Magnús E. Finnsson. Fundinum lauk
á tilsettum tíma. Alltaf eru þessir
fundir málcfnalegir og miða að því að
koma málum áleiðis. til hagsbóta fyrir
viðskiptavini jafnt sem kaupmanninn
sjálfan. en það fer ætíð saman.
Eggjamálið efst á baugi
' Eftir fundinn er ráðgast við fram-
kvæmdastjórann um fyrirhugaðan
fund hjá okkur í stjórn Félags mat-
vörukaupmanna. sem halda á á morg-
un (þriðjudag). Þar ætlum við, ásamt
stjórn Félags kjötverslana að ræða
eggjamálið. Það snýst um það. að
einhverjum mönnum úti í bæ datt það
í hug, að koma á fót einkasölu - eða
cinokunarsölu - mcð cgg. Hugsið
ykkur, lesendur góðir. - árið 1983
dettur mönnum þetta í hug. og meira
en það: Þeir'fengu þetta samþykkt á
fundi, án þess að tala eitt orð um það
við þá aðila, sem þcir þó þurfa mest á
að halda við framkvæmdina cða kaup-
mannastéttina, scm dreifa vörunni fyr-
ir þá. Okkur er alveg ofviða að skilja
þetta. Fram hjá okkur verður ekki
gengið í þessu máli. það ætti hverjum
manni að vcra fjóst.
Hjá okkur er nánara
samband við kúnnann en
gerist í stóru búðunum
Þegar fundinum var lokið þurfti ég að
skjótast niður á Laugaveg í teiknistof-
una Arko ogtala við Ásmund Jóhanns-
son arkitekt, ennfremur ætlaði ég að
hafa samband við fleiri aðila í bænum,
en það gat ckki orðið vegna þess að nú
var klukkan orðin 15. í leiðinni inn á
Langholtsveg var skotist upp í Breið-
holtsútibú Landsbankans og lokið
ýmsum erindum þar. og aðeins staldr-
að við hjá skrifstofustjóranum. honum
Brynjólfi. en síðan lá leiðin í búðina.
Þegar þangað var komið kom í Ijós,
að nokkuð líflegt hafði verið að gera.
Vörur höfðu komið frá Osta- og smjör-
sölunni og Smjörlíki og fleiri aðilum.
Ég byrjaði á því að koma þessum
vörum fyrir. en síðan voru tcknar til
pantanir og þær sendar út. Jóhannes,
verslunarstjóri í SS í Háaleiti. kom í
heimsókn í dag. svona til skrafs og
ráðagerða og í kaffi, en hann er
formaður Félags kjötverslana. Enn-
fremur kom í heimsókn í búðina
maður vcstan af ísafirði. apótckarinn
þar.
Eitt er það, sem við í litlu búðunum
. höfum fram yfir þá í stóru búðunum,
en það er, - að við erum í nánara
sambandi við kúnnann, fáum að fylgj-
ast með ýmsum. jafnvel hvcrnig
gengur hjá krökkunum í skólanum
o.fl.. Það segir sig sjálft. að eftir 17 ár
í hverfinu. eins og t.d. í mínu tilviki og
tnikið er af sama ágæta fólkinu Ifka í
nágrenninu. þá fer ekki hjá því að
góður kunningsskapur takist. Ekki er
verslunum um kl. 18.30, en oft er þó
verið að fram til 19 ogh 19.30. Ég var
kominn heim í kvöld kl. 19. Gerði upp
kassann, borðaði ágætis kjötbollur
með meiru, gluggaði aðeins í blöðin
fram að fréttum í sjónvarpinu. og
alltaf horfi ég á Tomma og Jenna. Ég
hlustaði. -en horfði ekki á - kosninga-
sjónvarpið, en var þá að byrja á
þessum pistii. Ég horfði aftur á móti á
„Já, ráðherra". Það tinnst mér með
bestu þáttum sem sjónvarpið hefur
tekið til sýningar. Svolítið minna þessir
þættir á blaðaskrifin hér um árið þegar
sagt var frá manninum, sem vildi tala
við „Birgi sjálfan". Ég horfði ckki á
myndina á eftir „Já, ráðherra", en var
ákveðinn í að hlusta á viðtalið við Þórð
á Dagverðará í útvarpinu. í millitíöinni
tók ég saman nokkra punkta fyrir
fundinn á morgun og eins hringdi
endurskoðandinn, en hann þurfti á
smá upplýsingum að halda.
Ekki má svo gleyma því, að fle’st
kvöld hlustum við á eina eða tvær
eftirlætistplötur, svo sem með Nat
Cole, Louis Armstrong, Ellu Fitzger-
ald. Stevie Wonder. Elvis o.fl.. Það er
afskaplega róandi og gott meðan verið
er að sinna skrifum eins og þessum.
Það fylgja því skin og skúrir að vera
kaupmaðurinn á horninu. Allir viljum
við gera okkar besta til að gera við-
skiptavinina ánægða, en meðan
skúrirnar ganga yfir er mjög gott að
setja róandi plötu á fóninn.
Nú, ég var búinn að lofa þessum
skriftum fyrir morgundaginn og er því
ekki til setunnar boðið. klukkan cr
orðin hálfeitt. „Fjandinn stendur við
sitt eins og heiðarlegur kaupmaður",
sagði Þórður á Dagverðará í útvarpinu
áðan, og ég ætla ekki að vera síðri en
standa við mitt, - og þar með er
ágætum degi lokið.
. Ég óska lesendum Tímans til ham-
ingju með morgundaginn, og vona að
hann verði þeim og öðrum lands„-
mönnum hamingjuríkur."
■ líVS fllafc RÍArnccnnar Irannmanncinc á hnrninnM