Tíminn - 05.02.1984, Side 22

22
SUNNUDAGUR 5. FEBRÚAR 1984
■ Stórfelld umskipti á högum dagblaðsins
Tímans hafa víst ekki farið framhjá neinum,
svo mikið sem um þau hefur verið fjallað í
f jölmiðlum að undanförnu.
En margt af því sem skrifað hefur verið um
þessar nauðsynlegu breytingar er ákaflega
villandi, sumt af því beinlínis fjarstæðukennt
og rangt með farið.
Undarlegust og fjærst öllum sanni er grein
sú, sem einn af blaðamönnum Tímans reit í
sitt eigið blað þann 28. janúar síðastliðinn og
er þar vegið að ýmsum, heldur ómaklega.
Um áramótin 1982-83 samdi ég örstutt
yfirlit um rekstur blaðsins, æskilegar breyt-
ingar og framtíðarhorfurnar almennt. í þetta
sinn finn ég mig knúinn til þess að gera grein
fyrir þessum efnum í mun ítarlegra máli en
ella. Ég tel það réttmætt og raunar skylt að
lesendur^Tímans og aðrir þeir sem stutt hafa
þetta blað af trúmennsku í tímans rás, fái um
það nokkra skýrslu hvernig að rekstri þess
var staðið þau tvö ár sem ég var þar fram-
kvæmdastjóri.
Þegar ég réðst til starfa við Tímann fyrir
þrábeiðni forsvarsmanna hans, var fjárhagur
hans í þvílíku ásigkomulagi að ástæða var til
þess að öfvænta um framtíðina.
Nú, að tveim árum liðnum, er rekstri blaðs-
ins þannig háttað, að hann er hallalaus orðinn
og horfurnar í alla staði bjartar. En þetta hefur
ekki gerst fyrir tilstuðlan þeirra kraftaverka
sem stundum eru orðuð við Tímann, heldur
kostgæfni og ástundun en umfram allt annað
einlægum stuðningi góðra manna — án þeirra
hefðu jafnvel hin bestu áform orðið að engu.
Um þessar mundir sér loksins fyrir endann
á þeim nauðsynlegu breytingum, sem ég átti
frumkvæði að á sínum tíma. Atvikin hafa
hagað því þannig að mér mun ekki auðnast að
fýlgja þessum breytingum úr hlaði. Það verk
er öðrum mönnum hugað og óska ég þeim alls
velfarnaðar - þeir veita nú viðtöku besta búi
sem nokkur framkvæmdastjóri Tímans hefur
fengið í hendur um langan aldur.
I. Inngangur
Þaö var í ársbyrjun 1982 að ég réðst
til starfa sem framkvæmdastjóri við
Tímann. Fyrsti vinnudagur minn hjá
fyrirtækinu hófst á því að inn kom
maður á skrifstofuna til mín og spurði
hvort ég væri Gísli Sigurðsson.
Ég kvað já við.
„Já, ég er nú hérna með stefnu á þig“,
sagði maðurinn.
Það má segja að þessi heimsókn hafi
verið einkennandi fyrir þá fjárhags-
örðugleika, sem Tíminn átti við að
stríða í upphafi starfsferils míns.
Ég hafði ekki unnið lengi við blaðið
þegar ég gerði mér grein fyrir því, að við
svona ástand var ekki hægt að búa til
frambúðar og með tilliti til þess, hvernig
fjárhagsstaða blaðsins hefur verið í
tímans rás, sá ég að til lausnar þessum
vanda yrði að finna nýjar leiðir.
Ég velti þessu mikið fyrir mér. Sams-
konar örðugleikar voru hjá hinum póli-
tísku blöðunum - nema Morgunblaðinu.
En að hverju leyti hafði þá Morgunblað-
ið sérstöðu? Jú - stofnendur þess höfðu
myndað hlutafélag í eigu sjálfstæðis-
manna í stað þess að flokkurinn ætti
blaðið beint, eins og raun er á um hin
pólitísku blöðin.
Jafnframt var það greinilegt, að við-
skiptaleg sjónarmið voru látin ráða
meira hjá Morgunblaðinu en hinum
blöðunum.
Að vel athuguðu máli ákvað ég að
vinna markvisst að því að fá forvígis-
menn Framsóknarflokksins til þess að
fallast á gagngerar breytingar á rekstrar-
fyrirkomulagi Tímans.
Því miður hefur framkvæmdastjóri
Tímans ekki haft beinan aðgang að
framkvæmdastjórn flokksins, en ég
kynnti þessar hugmyndir fyrir þáverandi
formanni blaðstjórnar og smám saman
tókst að vinna þeim tryggan stuðning.
Þar með var hafin víðtæk undirbún-
ingsvinna, með það fyrir augum að
skjóta nýjum, sterkum stoðum undir
rekstur blaðsins, og árangur þeirrar
vinnu er meðal annars stofnun hlutafé-
lagsins Nútíminn h/f.
II. Uppgjörsmáti
Þegar ársreikningar Tímans fyrir árið
1981 voru lagðirfram á miðstjórnarfundi
Framsóknarflokksins vorið 1982 kom
upp ákveðinn vandi.
Kjörinn endurskoðandi var tregur til
þess að skrifa upp á reikningana, þar
sem uppsetning þeirra væri ekki í fullu
samræmi við gildandi skattalög. Hann
gerði grein fyrir því, að sú uppsetning
sem tíðkast hefði gæfi alls ekki rétta
mynd af skuldastöðu blaðsins, og minnti
á að hann hefði gert samskonar athuga-
semdir við þetta atriði undanfarin ár en
þeim hefði ekki verið sinnt. Eftir nokkr-
ar umræður féllst þó endurskoðandinn á
að skrifa upp á reikningana í þetta sinn
en lýsti því jafnframt yfir að hann gæfi
ekki kost á sér til endurkjörs.
Að miðstjórnarfundi loknum ákvað
ég að breyta uppsetningu ársreikninga
til samræmis við gildandi skattalög,
þannig að raunveruleg skuldastaða lægi
fyrir á hverjum tíma.
Við þessa breytingu komu reikning-
arnir að sjálfsögðu mun óhagstæöar út
en áður, en þeir gáfu líka mun rcttari
mynd af raunverulegu fjárhagsástandi
blaðsins. Skuldir voru ekki lengur færðar
miðað við síðustu afborganir, eins og
tíðkast hafði, þó svö að skuldirnar væru
í allt að tveggja ára vanskilum.
Þessi nauðsynlega breyting stórspillti
óhjákvæmilega niðurstöðutölum árs-
■ Einnig tel ég að mjög vel hafi tekist til við mannval til starfa á prentdeildinni - það er athyglisvert
hve miklu betur hefur tekist til við starfrækslu hennar en sambærilegrar deildar hjá öðrum aðila Blaðaprents,
sem þurfti að leysa samskonar verkefni um svipað leyti. *>
Gísli Sigurðsson, framkvæmdastj óri:
Frá kraftaverkum
til kostgæfni
■ „Ég óska Tímanum velfarnaðar og kveð með þakklæti alla þá sem ég hef
átt samleið með þetta tímabil“, segir Gísli H. Sigurðsson framkvæmdastjóri,
sem nú lætur senn af stöfum.
Ljósm. Árni Sæberg
Opið
bréf til .
lesenda
Tímans
reikninga vegna 1982 og hafði einnig
mikil áhrif á reikninga ársins 1983.
Afleiðingin var meðal annars sú, að
þegar uppgjöri vegna 1982 var lokið
höfðu vaxtaliður og kostnaðarliður rúm-
lega þrefaldast og hafði þó ekki tekist að
fullu að koma sumum óljósum málum í
höfn.
Svipuðu máli gegndi um afskriftir. Þar
sem sett hafði verið inn ákveðin, föst
tala, var hún látin standa óbreytt ár eftir
ár, en vegna breytinganna fimmtánfald-
aðist hún milli ára í ársreikningum fyrir
1982.
En þrátt fyrir þessar róttæku breyting-
ar jókst ekki hallinn milli ára nema um
helming.
III. Auglýsingar
Vegna hinnar slæmu fjárhagsstöðu
Tímans í ársbyrjun 1982 var brýnt að
eitthvað yrði gert til að stórauka tekjur
blaðsins strax.
Taldi ég þá leið álitlegasta, að stefna
að því að stórauka auglýsingar í blaðinu.
Sú þróun hafði orðið á undanförnum
árum, að auglýsingastofur höfðu í stór-
auknum mæli fengið að ráðstafa auglýs-
ingafjármagni fyrirtækja, og hafði þetta
leitt til þess að auglýsingum var beint
sífellt meir frá litlu blöðunum til stóru
blaðanna og annarra fjölmiðla. Það varð
því ekki hjá því komist að leita nýrra
ráða.
f samráði við Elías Snæland Jónsson,
ritstjóra, og Steingrím Gíslason, auglýs-
ingastjóra, var ákveðið að vinna að því
að auka útgáfu á sérblöðum um ákveðin
málefni, sem vekja myndu áhugaauglýs-
enda. Einnig var auglýsingaöflun blaðs-
ins tekin til gagngerðrar endurskoðunar.
Þcssar aðgerðir gáfu mjög góða raun.
Auglýsingar á árinu 1982 jukust um
nærri 25% milli ára og þessari aukningu
tókst að halda árið 1983, svo sem sjá má
á ársreikningum fýrir 1982 og 1983.
Þetta gerðist hjá dagblaðinu Tímanum
þrátt fyrir almennan samdrátt hjá öðrum
fyrirtækjum í landinu á þessum tíma.
Þá hafa miklar vonir verið bundnar
við þá nýjung, að taka til umfjöllunar
sérstök byggðarlög og málefni þeirra í
blaðaukum - þeir kæmu að jafnaði út
vikulega og myndu, ef vel væri að málum
staðið, geta gefið af sér um það bil
þriggja milljón króna auglýsingatekjur
aukalega á þessu nýbyrjaða ári; einnig
má nefna jólagjafahandbók, svo og póst-
kröfuhandbók sem kæmi út fyrr á árinu
og þjónaði landsbyggðinni.
Þessar nýjungar hafa farið vel af stað
og lofa góðu, þó að framkvæmd þeirra
sé ekki komin í fastar skorður enn sem
komið er.
IV. Áskrifendur
Ég gerði mér Ijóst að til þess að styrkja
stöðu blaðsins og endar næðu saman,
þyrfti að gera átak í fjölgun áskrifenda.
Ein leið og margreynd var sú, að fá
hin ýmsu flokksfélög til samstarfs. Út-
búnir voru listar yfir áskrifendur um allt
land og reynt að ná til flokksmanna
gegnum flokksskrifstofur og bjóða þeim
áskriftir. En árangurinn var vægast sagt
lélegur og ljóst var orðið, að full þörf
væri á nýjum og róttækum aðgerðum.
Þá lagði ég til að farin yrði ný leið hjá
blaðinu og efnt til áskrifendahappdrætt-
is. Góðir vinningar voru í boði, svo sem
bifreið, videótæki, litsjónvarp, hljóm-
flutningstæki og húsbúnaður.
Happdrættið var rækilega kynnt, bæði
í blaðinu sjálfu og útvarpsauglýsingum.
Þegar happdrættið var kómið vel af
stað var hringt í fólk á öllu stór-Reykja-
víkursvæðinu og því boðnar áskriftir.
Árangur varð sá, að áskriftum og
reynsluáskriftum fjölgaði mjög og það
svo að mér er ekki kunnugt um að slík
aukning hafi áður orðið á jafn skömmum
tíma.
í framhaldi af þessu var ákveðið að
efna til annarrar herferðar í happdrættis-
formi; yrði þá höfðað sérstaklega til
landsbyggðarinnar og skyldi hún standa
sumarið 1983.
Flokksskrifstofan í Reykjavík tók að
sér að útvega mann til þess að fara um
landið og fylgja herferðinni eftir. Þessi
maður fór aldrei og árangurinn varð því
minni en vænst hafði verið. Þó fór svo,
að sumaráskriftir, sem venjulega fækkar
á öllum blöðunum, urðu nokkuð stöðug-
ar að þessu sinni.
Jafnframt þessum aðgerðum hafði ég
lagt drög að áskriftarherferð, hliðstæðri