Tíminn - 20.04.1986, Blaðsíða 5

Sunnudagur 20. apríl 1986
Tíminn 5
Texti: Þór Jónsson
ur þú ekki að öllum þeim Banda-
ríkjamönnum, sem eru í Líbýu og
búa rétt við bæjardyr Khaddafys svo
að segja, sé hætta búin ?
„Nei, ég held ekki að Líbýumenn
geri neinum sem býr þarna nokkuð
mein eins og stendur. Yfirlýsingar
Khaddafys eru helst til að halda
Reaganvaldinu í skefjum. Það er
ekki eins og deilurnar séu að hefjast
núna, en Bandaríkjamenn hafa allt-
af fengið rauða dregilinninnf Líbýu
og það er ekki einu sinni stimplað í
vegabréfið þeirra. Þeir hafa alltaf
verið velkomnir, - og auðvitað er
það til þess að storka Bandaríkjun-
um líka. En það er aldrei að vita
hvernig menn breytast í stríði.“
Eru ekki sífelldar innanlandsróst-
ur? Fregnir herma, að sífellt sé setið
fyrir Khaddafy í hans eigin landi.
„Já, já, það hefur alltaf verið. Það
eru margir hópar sem vilja hann
feigan, - ekki bara útsendarar
Bandarfkjanna og fsrael, heldur
einnig landar hans sem sætta sig ekki
við breytingar hans í átt til jafnréttis
kynjanna til dæmis. Það eru alltaf
tilræði öðru hvoru. En Khaddafy
hefur haldið lífi vegna þess hve
óútreiknanlegur hann er. Það er sagt
að hann sofi aldrei í sama rúmi tvær
nætur í röð.
Fyrir um það bil tveimur árum
síðan sá ég einn íverustað hans
sprengdan í tætlur svo ekki stóð
steinn yfir steini í því húsi.
Hann gerir í því að vera óstundvís
svo að enginn viti hvenær hann
komi, hvort eða hvernig. Eitt sinn
átti hann að opna hjá okkur olíu-
hreinsunarstöð. Það var beðið eftir
honum í 14 daga með allt tilbúið og
alltaf var hann væntanlegur en kom
aldrei. Svo einn daginn, þegar menn
voru orðnir úrkula vonar um að hann
kæmi, brunaði bílalest f hlaðið, - en
með henni var enginn Khaddafy.
Hann kom stuttu síðar í hálfónýtum
bílskrjóð á eftir bílalestinni."
í fyrrnefndri grein í helgarblaði
Tímans sem birtist fyrir nokkru er
haft eftir fjórtán ára skólastrákum,
sem verið var að þjálfa í meðferð
skotvopna: „Ef Reagan lætur á sér
kræla hérna yljum við honum undir
uggum.“
„Hinn venjulegi Líbýumaður er
jafn meinlaus og hver annar Vestur-
landabúi. Þarna býr afburða kurteist
fólk og gott. Líbýumenn eru al-
mennilegir og engar górillur eins og
manni getur skilist á fréttum og
blaðaskrifum.
Margir hverjir sem ég þekki eru
afskaplega hrifnir af Bandaríkjunum
og talsverður hópur hefur sótt
menntun sína þangað. En þeir hljóta
að standa með leiðtoga sínum gegn
árásarliði, hvaða nafni sem það svo
sem kann að nefnast.“
Og hér lauk viðtalinu, en Kristján
Þráinn vildi síður sýna blaðamanni
helgarblaðsins Ijósmyndir frá Líbýu.
Þar í landi er óheimilt að taka
myndir af ótta við njósnir, - og
Kristján Þráinn mun aftur halda
heim til Lýbíu um leið og hægist þar
um.
„Þessi afiirö sameinar
_ brajjögæói og
bætieftiainnihald smjörs
og mýkt olíunnar" *
* Dr. Jón Óttar Ragnarsson,
Fréttabréf um heilbrigðismál, júní 1981.
Smjörvi- sá eini símjúki
með smjörbragði.