Tíminn - 03.03.1987, Qupperneq 8

Tíminn
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinnog
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Framkvæmdastjóri
Ritstjóri:
Aöstoöarritstjóri:
Fréttastjórar:
Auglýsingastjóri:
Kristinn Finnbogason
NíelsÁrni Lund
OddurÓlafsson
Birgir Guðmundsson
EggertSkúlason
SteingrímurGíslason
Skrifstofur: Síöumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686306,
íþróttir 686332, tæknideild 686387. Setning og umbrot: Tæknideild
Tímans. Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 (tæknideild)
og 686306 (ritstjórn).
Verð í lausasölu 50.- kr. og 60.- kr. um helgar. Áskrift 500.-
I. Hvert er markmiðið?
Baráttuaðferðir sérframboðs Stefáns Valgeirssonar í
Norðurlandskjördæmi eystra vekja athygli, enda í
nokkru ósamræmi við það sem gengur og gerist í
kosningabaráttu stjórnmálaflokka.
í síðustu viku var sent út á vegum þess, bréf til
flokksbundinna framsóknarmanna og var bréfið undir-
ritað af Stefáni Valgeirssyni og helstu stuðningsmönnum
hans.
Tilgangurinn var að hvetja menn til að íhuga úrsögn
úr Framsóknarflokknum og bent á að sérstök eyðublöð
þess efnis væru til staðar ef menn óskuðu.
Eitthvað hefur þetta bréf hitt þá sérframboðsmenn
aftur í höfuðið og reyna þeir nú að afsaka það á allan
máta. Þeir gera sér grein fyrir því að með þessum
aðgerðum gengu þeir of langt í sundrunarstarfseminni
og að fólk hefur áttað sig á því hvað hún getur kostað.
Staðreyndin er sú að framsóknarmönnum í Norður-
landi eystra blöskrar að Stefán Valgeirsson, skuli vera
einn af helstu hvatamönnum þess að félagsbundnir
framsóknarmenn segi sig úr flokknum. Nú er augljóst
að stuðningsmenn Stefáns Valgeirssonar hafa það ekki
nema að litlu leyti sem markmið að koma honum á þing,
miklu fremur virðist það ásetningur þeirra að kljúfa
Framsóknarflokkinn í kjördæminu. Takist það er ekki
einungis verið að splundra því félagsstarfi sem fram
hefur farið á vegum flokksins, heldur verið að koma í
veg fyrir að Framsóknarflokkurinn geti áfram verið
forystuafl stjórnmála í kjördæminu.
Það er sárt til þess að vita að Stefán Valgeirsson, sem
hingað til hefur verið í forystusveit Framsóknarflokksins
í kjördæminu skuli ljá nafn sitt til slíkra verka.
Stefán hefur til þessa verið í forystusveit framsókn-
armanna í kjördæminu og gert sér glögga grein fyrir
þýðingu þess að framsóknarmenn standi saman í
kjördæminu.
Norðurlandskjördæmi eystra hefur verið höfuðvígi
Framsóknarflokksins og fullyrða má að sterk staða
flokksins þar hefur verið kjördæminu til framdráttar.
Það er því lítt skiljanlegt hvaða hvatir liggja að baki
því að ábyrgir menn sem telja sig framsóknarmenn skuli
hafa það að markmiði að kljúfa Framsóknarflokkinn og
gera hann þar með að litlu afli. Vera má að slíkt geti
þjónað fámennum hópi skamma stund en sé horft til
framtíðarinnar hljóta allir framsóknarmenn að sjá að
þannig niðurrifsstarf kemur andstæðingunum einum að
gagni.
II. Nýr stjórnmálaflokkur
Um helgina var stofnaður nýr stjórnmálaflokkur, Þjóð-
arflokkurinn.
Enda þótt flokkurinn eigi rætur sínar að rekja til
einstaklinga sem hafa verið virkir í starfi innan samtaka
um jafnrétti milli landshluta, en þó er vitað að fjöldi
áhrifamanna innan samtakanna mun ekki styðja
flokkinn.
Stuðningsmenn um jafnrétti milli landshluta hafa
löngum haldið því fram að styrkleiki samtakanna felist
í því að innan þeirra eru menn úr öllum stjórnmálaflokk-
um sem hafa komið sjónarmiðum þeirra á framfæri. Það
vekur þess vegna spurningar hvort stofnun þessa nýja
stjórnmálaflokks verði ekki til að eyðileggja það ágæta
starf sem samtök um jafnrétti milli landshluta hafa
unnið að og vakið hefur athygli meðal landsmanna.
8 Tíminn
Þriðjudagur 3. mars 1987
lllllllllllllllllllllll GARRI
Myndlist
Það var ánægjulcgt aö sjá í
sjónvarpinu á sunnudagskvöldið
umfjöllunina sem þar var um þann
hóp ungra myndlistarmanna sem
nú sýna verk sín á stórri og myndar-
legri sýningu á Kjarvalsstöðum.
Þar var rætt við þrjá unga mvndlist-
armenn, og í viðtölunum við þá
kom greinilega fram að þetta fólk
er vel að sér í stefnum og straumum
í list samtíðarinnar, jafnt heima
sem erlcndis, og hefur í ríkum
mæli til að bera þann heilbrigða
metnað sem hverjum sönnum lista-
manni er nauðsynlegur.
Á meðan rætt var við fólkið var
myndavélinni rennt eftir veggjum
sýningarsalarins. Þar kom það
skýrt í Ijós að í list þessa hóps af
ungu fólki er ríkjandi mikil fjöl-
breytni. Þar svífur yfir vötnum
ferskur andi scm einkennist af
blöndu af leit, tilraunastarfsemi og
byltingarhugmyndum.
Það er IBM á íslandi sem hefur
staðið fyrir því að koma þessari
sýningu á laggirnar. Garri hefur
ekki enn komist til að sjá hana, en
ætlar að gera það.
Morgunblaðið
Aftur á móti hafði Garri alls
ekki sömu ánægjuna af því að lesa
Morgunblaðið sitt á sunnudaginn
og af því að horfa á þetta sjónvarps-
efni. Eins og tryggir Garralesendur
vita er honum á margan hátt hlýtt
til þeirra vina sinna á Morgunblað-
inu og tekur sárt til þess þegar
hann rekur sig á að þeir hegða sér
eins og bjánar.
Nú vill svo til að seint í næsta
mánuði verða kosningar til Alþing-
is. Þá gengur þjóðin að kjörborð-
inu til að velja nýtt þing til næstu '
fjögurra ára. Áður en kosningar
fara fram er háð kosningabarátta.
Þá koma frambjóðendur fram fyrir
þjóðina, leggja verk sín undir dóm
hennar, gera grein fyrir stefnumál-
um sínum og því «em þeir hyggjast t
gera þegar og ef þeir komast á'
þing. Þetta gera þeir allir nema
Guðrún Helgadóttir, sem eins og
menn vita hcfur lýst því yfir að sér
leiðist svolciðis.
Sumir eru svo skammsýnir að
tala með óvirðingu um kosninga-
baráttuna. Slíkt er þó vanhugsað.
Við búum í lýðræðisþjóðfélagi og
viljum víst síðast af öllu breyta því.
En því fylgir að á okkur öllum,
borgurum þessa lands, hvflir sú
skylda að kynna okkur það sem
frambjóðendur hafa til málanna að
leggja og láta svo skynsemina ráða
því hverja við tcljum vænlegast að
styðja til þess að fara með mál
okkar á Alþingi.
f kosningabaráttunni gegna
blöðin, hvað sem líður nýjum Ijós-
vakafjölmiðlum, geysilega þýðing-
armiklu hlutverki. En þeir hjá
Morgunblaðinu virðast ekki vera
farnir að átta sig á því nú í ár.
Leiðari þeirra á sunnudaginn var
um hnignandi stöðu Keagans
Bandaríkjaforseta og áhyggjur
Morgunblaðsins út af því að hann
myndi ekki stjórna Bandaríkjun-
um af nægilega mikilli röggsemi
næstu tvö árin. Garri hefur nú
ciginlega ekki haft veður af því að
kosningarnar hér heima komi til
með að snúast um innanríkismál í
Bandaríkjunum.
Og ekki tók betra við þegar
Garri hélt áfram að lesa og fór yfir
í Reykjavíkurbréfið. Þar var skrif-
að um heimskommúnismann, eðli
hans og náttúru, og síðan fjallað
nokkuð grannt um ýmsa valda-
menn í Sovétríkjunum. Allt var
það af þeirri ætt sem tíðkaðist í
pólitískri umræðu hér á kreppuár-
unum, fyrir um það bil hálfri öld,
þegar menn deildu sem harðast um
það hvort Sovétríkin væru himna-
ríki eða helvíti á jörð. Og í lokin á
þessu Reykjavíkurbréfi var svo
klykkt út með nokkrum hagnýtum
upplýsingum fyrir væntanlega
ferðamenn til Bahamacyja.
Með hliðsjón af íhöndfarandi
kósningum þykir Garra þessi fram-
mistaða eiginlega alls ekki nógu
góð. Kannski gerir það ekki svo
mikið til þótt fylgið hrynji þá af
Sjálfstæðisfiokknum, og má víst
með sanni segja að farið hafi fé
betra cn sá flokkur. En í það
stefnir ef höfuðmálgagn flokksins
bregst gjörsamlega þeirri sjálf-
sögðu skyldu sinni að upplýsa
landsmenn um það hvað flokkur-
inn vill.
Raunar stóðu þeir sig betur hjá
Morgunblaðinu á fimmtudaginn
var. Þá prentuðu þeir upp í Stak-
steinum sínum pistilinn sem Garri
skrifaði hér í Tímann á miðviku-
daginn næstan á undan. Ef þeir á
Morgunblaðinu vilja fá vit í stjórn-
málaskrifin hjá sér þá ættu þeir að
gera meira af því að prenta upp
pistla eftir Garra. Til dæmis
þennan.
Þjóðarflokkurinn
Og nú er búið að stofna enn einn
smáflokkinn, og heitir hann víst
Þjóðarflokkurinn. Það er merki-
legt hvað menn geta stundum verið
skammsýnir, að láta sér í alvöru
detta í hug að það sé þjóðinni til
hagsbóta að fylla Alþingi af smá-
flokkum sem aðeins hafa eitt mál á
stcfnuskrá sinni en enga mótaða
stefnu í öllum hinum.
Öllum hinum flokkunum, nema
vitaskuld krötum, er fyllilega
treystandi til að vinna að málcfnum
landsbyggðarinnar. Innan þeirra
eiga menn því að láta til sín taka,
en ekki að hlaupa út í það í
fýlukasti að stofna enn einn
flokkinn.
Líka erum við íslendingar ekki
það stór þjóð að við höfum efni á
því að vera að ala á illindum milli
íbúa Reykjavíkur og íbúa annarra
landshluta. Kratarnir hafa verið að
þcssu, og það er algjör óþarfi að
bæta við ö<)rum flokki í *sama
tilgangi. Garri leggúr þess vegna
mjög eindregið til að menn kjósi
Framsóknarflokkinn i , komandi
kosningum en ekki Þjóðarflokk-
inn. Garri.
llllllllllllllllllllllll VÍTT OG BREITT llllllllllllllllllllillllllllllllllllW^
Unga fólkid - ábyrgð - uppeldi
Öll höfum við verið ung. Mörg
okkar höfum séð um uppeldi á
börnum okkar. Ekki hefur alltaf
tekist jafn vel til - hvorki með
uppeldið á okkur - né okkar upp-
eidi á komandi kynslóð. Eða svo
virðist okkur miðað við fréttir í
fjölmiðlum af vandamálum ung-
linga. Kostnað af þeim sökum -
sem þjóðfélagið ber vegna mistaka
í mótun ungmennanna - svo sem
eftirlit - tómstundaiðja o.fl. o.fl.
Einhliða þiggjendur
Það sem mér sýnist vera að, er
að unglingar - og börn í dag eru
einhliða þiggjendur. Þeirra viðhorf
virðist vera „láttu mig hafa - mig
vantar - gefðu mér“ sem er vægast
sagt hæpin þróun. En er þetta ekki
okkur að kenna? Við pössum þau,
mötum þau, réttum þeim allt upp
í hendurnar. Mér er minnisstætt
atvik þar sem ca 10 ára barn sat til
borðs hjá ömmu sinni. Barnið
vantaði skeið-ogkallaði: „Amma,
komdu með skeið“. Við hliðina á
barninu var hnífaparaskúffa með
skeiðum í. Ég spurði ömmuna
hvað hún væri að hugsa með svona
uppeldi. Fátt varð um svör.
Ábyrgð á
eigin gerðum
Ætti ekki allt uppeldi að miða að
því að einstaklingurinn geti staðið
á eigin fótum - og geri það. Til þess
þarf að venja hann á að taka
ábyrgð á sér sjálfum og gerðum
sínum. Er það gert í dag? Eg efast
um að svo sé. Við sjáum stálpaða
unglinga á síðkvöldum brjóta búð-
arglugga - sparka í kyrrstæða bíla
- eyðileggja almenningssíma og er
þá fátt talið. Þessir unglingar spila
óábyrgt. Við hljótum að álíta að
þeir hafi ekki verið aldir upp við að
taka ábyrgð á sér og gerðum
sínum.
Þessir unglingar eiga
síðar að stjórna
Svo kemur að því að þessir sömu
unglingar erfa landið. Hvernig
verður stjórn þeirra þá? Hefur
ábyrgð þeirra vaxið? Ef til vill - en
virðist í fljótu bragði tilviljun háð.
Orsök?
Ef við leitum orsaka fyrir þessu
„ástandi“ virðist nærtækust sál-
fræðilegskýring. E.t.v. ótti móður-
innar við „að daga uppi ein.“
Tryggir sig með tengingu við af-
kvæmin. Þjónustahennareinskon-
ar innborgun á eignarhald. Hagur
barnsins sem sjálfstæðrar veru
kemur svo næst á eftir þessu sjónar-
miði. Það eru margar hliðar á
væntumþykju.
Hvað ertilbóta?
Hvemig væri að láta bömin taka
ábyrgð á sjálfum sér frá því þau
mögulega geta? Að þau megi gera
eins mikið og þau geti tekið ábyrgð
á sjálf. í fljótu bragði virðist einnig
að þurfi að láta þau taka þátt í
lífinu - og af fullri ábyrgð - mikið
fyrr en nú er gert. Ég minnist þess
að unglingum var fengin félagsmið-
stöð - held hafi verið í Kópavogi -
og að þau hafi bara fengið húsnæð-
ið „hrátt“ og sagt að nú gætu þau
séð um afganginn. Eg ég man rétt
voru einhverjir ráðgjafar að verki
með þeim. Fréttir bárust síðan af
ótrúlegum dugnaði - hugkvæmni
og elju við standsetningu hússins.
Var ýmislegt notað við innréttingar
- sem ekki kostaði mikið í pening-
um. Tíma kostaði það - en var
unnið af unglingunum í sjálfboða-
vinnu. Að vísu man ég þessar
blaðafréttir ekki nógu vel -og þó.
Hvaðmeð hina-sem
aidrei verða ábyrgir?
Svo eru önnur börn sem alítaf
spila óábyrgt. Hvert liggur þeirra
lífsleið? Sá sem gengur um bæinn
- brýtur glugga - sparkar í bíla
o.s.frv. lendir í slæmu horni gagn-
vart öðrum. Svo og samvisku sinni
- ef hefur ekki fyrir löngu svæft
hana. Öll erum við í mannlegu
samfélagi - þar gilda vissar reglur
- vegna nauðsynjar - þeir sem
síbrjóta þessar reglur lenda „utan
garðs“. Við erum öll að vinna
saman - ekki hvert gegn öðru - það
gefur okkur enga innri ánægju að
skaða náungann. Vinnum saman -
sýnum hvort öðru skilning og hátt-
vísi.
M.A.