Tíminn - 09.05.1987, Blaðsíða 9

Laugardagur 9. maí 1987
Tíminn 9
LAUGARDAGURINN 9. MAI 1987
Nýir tímar -
nýjar kröfur
í menntunarmálum starfshópanna.
Nýjasta dæmið er bréf Félags ís-
lenskra rannsóknarlögreglumanna
þar sem mjög eindregið er farið fram
á tafarlausar úrbætur í menntun
rannsóknarlögreglumanna og lög-
reglumanna yfirleitt.
Ef verða á við óskum hvers þess-
ara starfshópa fyrir sig með eflingu
þeirra skóla sem fyrir eru eða stofn-
un nýrra virðist eðlilegast að kanna
fyrst möguleikana á stofnun sem geti
þjónað mörgum starfshópum, bæði
sameiginlegum þörfum allra og sér-
stökum þörfum hvers starfshóps fyr-
ir sig.
Menntun löggæslumanna er tví-
mælalaust skylda ríkisins en hugsan-
legt er einnig að ríkinu beri að sinna
menntun starfshópa sem gæta örygg-
is og sóma stofnana ríkisins, svo sem
þingvarða, þjóðgarðsstarfsmanna,
landvarða og leiðsögumanna. Síðast
töldu hóparnir gegna tvímælalaust
mikilvægu hlutverki í gæslu náttúru-
verndarlaganna.
Auk þess er æskilegt að kannað sé
hvort og þá'hvernig slíkur skóli gæti
þjónað þörfum starfsmanna Al-
mannavarna og hjálpar- og björgun-
arsveitarmanna."
kjósendur frá Sjálfstæðisflokki og
Alþýðubandalagi. Sú tilraun
mistókst.
Boðberi
miðjustefnunnar
Framsóknarflokkurinn er frjáls-
lyndur umbótaflokkur og í raun eini
miðjuflokkurinn sem hér er við lýði.
Stefna hans hefur verið nefnd miðj-
ustefna. Miðjustefnan er ákveðin
stjórnmálastefna sem nýtur mikils
fylgis víða um heim, m.a. á Norður-
löndunum. Hún boðarhvorkióhefta
frjálshyggju né alger ríkisafskipti.
Þess í stað boðar hún lausn sameigin-
legra viðfangsefna á grunni sam-
vinnu og jafnaðar en leggur jafn-
framt áherslu á frelsi einstaklinga til
athafna.
í ávarpi sem Ingvar Gíslason,
fyrrverandi alþingismaður flutti á
þingi Sambands ungra framsókn-
armanna s.l. haust ræddi hann um
hlutverk Framsóknarflokksins sem
miðjuflokks.
Þar sagði hann m.a.:
„Midjuflokkur á hvorki að vera
eins og bjöllukólfur sem sveiflast
ýmist til hægri eða vinstri eða eins og
vísir á ónýtri klukku sem alltaf
bendir í eina átt. Öðru nær. Miðju-
flokkur á að vera kjarninn í flokka-
kerfinu, eins konar segull. Pangað
eiga hreyfingar samtímans að leita,
þangað á straumurinn að liggja. Þar
á sundurgreiningin að eiga sér stað.
Par áað skilja á milli þess sem ergott
og framsækið og þess sem er illt og
afturvirkt, þess sem er jákvætt og
þess sem er neikvætt. Með öðrum
orðum: Miðjuflokkur á að vera eins
og flokkunarvél, sem gerir greinar-
mun á góðu og illu, velur hið góða
en kastar burt hinu illa. Petta er sú
miðjustefna sem Framsóknarflokk-
urinn á að sækjast eftir, ekki sfst nú
þegar ætla má að kaflaskil séu fram-
undan í þróun þjóðfélagsins, ekki
einungis á íslandi heldur hvarvetna
í vestrænum heimi og um heim
allan. Flest bendir til þess að pólitísk
gildi 19. og 20 aldar verði að mestu
þurkuð út. Pau hafa lifað sitt skeið.
Pau dugðu meðan þau gátu dugað
en sá tími er senn á enda. “
Halda þarf
forystunni
Niðurstöður kosninganna nú
benda vissulega til mikilla breytinga
í íslenskri flokkapólitík. Skilgrein-
ing á stjórnmálastefnum til vinstri og
hægri dugar ekki lengur, svo auðvelt
er það ekki.
Enginn vafi er á því að Framsókn-
arflokkurinn á nú verulegt tækifæri
til að styrkja stöðu sína verulega.
Vilji landsmanna til mótunar þjóð-
félagsins og áframhaldandi þróunar
þess fellur vel að stefnu hans og
staða flokksins er sterk.
Framsóknarflokkurinn verður nú
að leggja kapp á að halda þeirri
forystu sem hann hefur sem boðberi
miðjustefnunnar og gæta þess að
láta ekki önnur stjórnmálaöfl stela
þeirri senu. Enginn vafi er á að það
munu þau reyna að gera ekki síst
þeir flokkar sem hafa ómótaða eða
enga raunverulega stefnuskrá.
Skóli lýðveldisins
Ein af þeim þingsályktunum sem
lögð var fram á síðasta þingi var um
skipun nefndar til að fjalla um
menntun löggæslumanna.
Flutningsmenn tillögunnar voru
þáverandi þingmenn þeir Ingvar
Gíslason og Helgi Seljan.
í ályktuninni er lagt til að ríkis-
stjórnin skipi nefnd til að kanna
menntunarmál löggæslumanna og
gera tillögur um framtíðarskipan
þeirra. „Nefndin skal m.a. kanna
hvort hagkvæmt og æskilegt sé að
koma á fót sameiginlegri mennta-
stofnun sem þjóni mörgum starfs-
hópum er annast löggæslu,
landvernd, öryggisþjónustu og al-
mannavarnir í lýðveldinu."
Hér er hreyft stóru og þörfu máli
sem vert er að vekja athygli á.
í greinargerð með ályktuninni seg-
ir m.a.: „Löggæslan í lögsögu lýð-
veldisins er einn þýðingarmesti þátt-
ur stjórnsýslu ríkisins, eitt tákna
fullveldis og sjálfstæðis. Lýðræðis-
þjóðfélög byggja upp hyrningar-
steina síns eigin sjálfstæðis og lýð-
ræðis á svo traustum grundvelli sem
mögulegt er. Því eru gerðar miklar
kröfur til mannafla og starfsemi
slíkra stofnana. Þar sitja hagsmunir
þegnanna í fyrirrúmi því að öll
löggæsla verður að vera örugg og
einörð og þar má ekkert bresta.
Þetta á við um alla löggæslu á sjó,
landi og í lofti. Að mennta löggæslu-
menn hlýtur því að vera hlutverk
ríkisvaldsins og það þarf að rækja
sem best. Verkefni löggæslu fara
mjög vaxandi og verða enn viðameiri
og vandmeðfarnari. Ríkið rekur
Lögregluskóla og Tollskóla en ýmsir
starfshópar löggæslu fá litla sem
enga menntun frá vinnuveitenda
sínum, ríkinu. Þetta á við um land-
helgisstarfsmenn, bifreiðaeftirlits-
menn, fangaverði og starfsmenn
flugvalla."
Ennfremur segir í greinargerð-
inni: „Flutningsmenn hafa undir
höndum gögn frá mörgum starfshóp-
um löggæslunnar þar sem bornar eru
fram órökstuddar óskir um úrbætur
Svo scm greinargerð tillögunnar
ber með sér er um viðamikið mál að
ræða. Enginn vafi leikur á því að
hlutverk lögreglunnar einnar sér hef-
ur breyst mikið á síðustu áruin og
janfnvel mánuðum. M.a. má þar
nefna kröfu um að lögreglumenn
beri skotvopn við skyldustörf. Þessi
krafa kemur í kjölfar síaukinna og
endurtekinna árása öfgahópa sem
beinst oft að saklausum borgurum
og hafa þá það eitt að markmiði að
vekja athygli á sínum málstað.
Ætla má að sú krafa verði gerð að
öryggi flugfarþega sem eiga leið um
Keflavíkurflugvöll verði tryggt gagn-
vart skotárásum vitfirringa og við
verðum einnig að vera undir það
búin að geta verndað okkar æðstu
stofnanir fyrir slíkum mönnum.
Þá segja staðreyndir okkur utan
úr heimi að aukinni neyslu fíkniefna
fylgi aukið og grófara ofbeldi og
algengt að vopnum sé beitt. Enda
þótt fá dæmi séu til um slíkt hér á
landi væri það sofandaháttur einn að
ætla að slíkt kæmi ekki í kjölfar
aukinnar neyslu þessara eiturefna
hér á landi sem annarsstaðar.
En það þarf að kenna löggæslu-
mönnum lýðveldisins fleira en
vopnaburð.
1 tillögunni er réttilega bent á
nauðsyn fræðslu fyrir aðra mikilvæga
starfsmenn á vegum ríkisins sem
sinna gæslustörfum í þess þágu.
Fyrir nokkrum kvöldum var í
sjónvarpinu þáttur um ferðamál og
líklega þróun þeirra í framtíðinni.
Spáð er stórauknum straumi ferða-
manna sem vilja ferðast um landið
og skoða „óspillta“ náttúru þess.
Tryggja verður að umgengni þeirra
svo og landsmanna sjálfra skemmi
ekki það sem landið hefur upp á að
bjóða og menn sækjast eftir að sjá.
Eðlilegt verður að teljast að þeir
sem valdir eru til að sinna gæslustörf-
um þar að lútandi fái fræðslu um
störf á þessu sviði.
Þótt hér hafi ekki verið nefnd
nema nokkur dæmi um nauðsyn
endurbóta á sviði menntunar fyrir
gæslumenn lýðveldisins sanna þau
þörf fyrir að við höldum vöku okkar
og mætum nýjum tímum með betri
menntun þeirra og þjálfun.