Tíminn - 01.09.1987, Blaðsíða 10

10 Tíminn
Þriðjudagur 1. september 1987
Hllllllllllllllllll ÍÞRÓTTIR : :!i:lilllllil!IIIIIIIIB|:!,| 1 : 1' Ii:|.|;liiilllllllllll|l!i|:|:l lllllllllll!lJ. :'lilllllllllliH" !illllllllllÞl' :,l;llllllllll;lli'• ■ iilllllllllM'i ,iilillllllllll^'•.,i:lillllll!li|!!1-: .;;lillllll!l!l!i' ............................................................................................III..........................[1111......................................1...................II...............I................................
Bikarinn ■ höndum Framara. Pétur Ormslev hampar bikarnum góða og aðrir Framarar hafa uppi siguróp og flaut.
Tímamynd - Pjetur
Úrslitaleikur Mjólkurbikarkeppninnar í knattspyrnu var leikinn á Laugardalsvelli á sunnudaginn:
Frábærir Framarar!
„Fyrsta markið sló okkur algjör-
lega út af laginu og Framarar leyfðu
okkur aldrei að komast inn í leikinn
eftir það,“ sagði Guðjón Guð-
mundsson, sorgbitinn fyriiliði Víðis
úr Garði eftir að Framarar höfðu
leikið sér að þeim eins og köttur að
mús og sigrað 5-0 í úrslitaleik Mjólk-
urbikarkeppninnar í knattspyrnu.
Framarar fóru á kostum í leikn-
um, börðust af krafti án boltans og
léku af snilld þegar liöið hafði
knöttinn. Reykjavíkurliðið komst
strax inn í leikinn og byggði upp
sóknir sem sköpuðu hættu. Fyrsta
markið, sem kom á 17. mínútu, var
þó af ódýrari geröinni. Pétur Orm-
slev losnaði þá úr gæslunni, óð upp
og gaf á Kristinn Jónsson sem fram-
lengdi á Kristján Jónsson. Kristján
skaut í Víðismann, boltinn fór upp í
loftið og Guðmundur Steinsson var
snöggur ;lð hugsa, stökk upp og
skallaði krtöttinn í bláhornið. Fjórir
varnarmenn Víðis voru á staðnum
en voru seinni til en Guðmundur
sem þarna færði Frömurum mikil-
vægt mark.
„Við vorum ákveðnir að svara
þeim í baráttu og hörku, það þarf
hins vegar varla að segja þcssum
strákum að spila," sagði Ásgeir
Elíasson þjálfari Framara eftir leik-
inn. Það var einmitt barátta Framara
sem virtist koma Víðismönnum á
óvarf, þeir fengu aldrei tíma. Fram-
arar voru yfirleitt með boltann og
þegar þeir misstu hann voru þeir
fljótir til og Víðismenn scndu allt
annað en til samherja sinna, yfirleitt
til Framara og stundum útaf. Víðis-
menn voru hreinlega ekki með í
leiknum og ljóst var hvert stefndi.
Annað markið kom á 23. mínútu.
Pétur Ormslev tók horn, Viðar
Þorkelsson náði að skalla á Ragnar
Margeirsson sem afgreiddi boltann
- Reykjavíkurliðið sigraði Víðismenn úr Garði með fimm mörkum gegn engu
með góðu skoti í bláhornið eftir
nokkuð þóf inn í vítateig.
Ragnar var líka í aðalhlutverki í
þriðja markinu sem kom aðeins
þremur mínútum síðar. Hann komst
þá upp að endamörkum og gaf
fallega sendingu fyrir er lenti beint á
höfðinu á Guðmundi Steinssyni.
Guðmundur afgreiddi boltann með
hörkuskalla í bláhornið, óverjandi
fyrir Jón Örvar í marki Víðismanna.
Staðan 3-0 og Guðmundur hafði
skorað tvö skallamörk, vel að verki
staðið hjá þessum litla og snaggara-
lega leikmanni.
Nú hafði aftakan farið fram,
spurningin var hversu illa Víðismenn
myndu fara út úr þessum merkileg-
asta leik í sögu félagsins. Heldur
sóttu þeir í sig veðrið, Vilberg Por-
valdsson komst í ágætt skotfæri á 35.
mínútu eftir að hafa fengið stungu-
sendingu frá Guðjóni Guðmunds-
syni. Skotið mistókst, þetta ætlaði
grcinilega ekki að vera dagur Suður-
nesjamannanna.
Framarar skoruðu tvívegis á fyrstu
sjö mínútum síðari hálfleiks og áttu
þá sinn besta kafla af mörgum góð-
um í leiknum. Pétur Arnþórsson
æddi upp miðjuna á 49. mínútu,
skaut þrumuskoti af 25 metra færi
sem Jón Örvar markvörður náði að
verja í slána og út. Par var Viðar
Þorkelsson varnarmaður, náði bolt-
anum eftir barning inn í teig og
skoraði. 4-0.
Ormar Örlygsson var á ferðinni
þremur mínútum síðar, fékk þá
stungusendingu frá Ragnari Mar-
geirssyni og komst í gegn. Jón Örvar
varði vel skot Ormars en þetta var
dagur Framara, Ormar fylgdi vel á
eftir, skaut aftur og skoraði.
Eftir þetta höfðu Framarar leikinn
í hendi sér, léku oft með einni
snertingu sín á milli og samvinna og
leikskilningur til fyrirmyndar þótt
árásargirnin hefði farið minnkandi.
Allir leikmenn Fram léku vel í
þessum leik. „Þetta var í heildina
einn af okkar betri leikjum til
þessa“, sagði Ormar Örlygsson sem
var af öðrum ólöstuðum bestur í liði
Fram. Orrnar vann gífurlega vel á
hægri vængnum, skapaði ótal vand-
amál fyrir vörn Víðismanna: „Liðið
var gott og þá er auðveldara að vera
góður,“ sagði Ormar. Mikið rétt,
liðið var gott og reyndar mjög gott.
Friðrik Friðriksson markvörður átti
rólegan dag. f vörninni léku Viðar
Þorkelsson, Þorsteinn Þorsteinsson
og Jón Sveinsson af öryggi og byggðu
upp spil. Tengiliðalínan var skipuð
þeim Ormari, Pétri Arnþórssyni og
nafna hans Ormslev, Kristni Jóns-
syni og Kristjáni Jónssyni. Frammi
voru svo Ragnar Margeirsson og
Guðmundur Steinsson, skæðasti
framherjadúett landsins.
Víðismenn áttu afleitan dag, léku
einn sinn versta leik í langan tíma.
Allt gekk þeim í óhag. Sendingar
rötuðu ekki rétta leið, hreyfing án
bolta var lítil og meira segja i
baráttu og grimmd fundu þeir jaf-
noka sína f líki Framara. Jón Örvar
var í markinu, átti ekki stórleik en
hefði komið til þess hefði hann
kannski geta komið í veg fyrir eitt til
tvö mörk. Vörnin fékk yfirsighverja
holskefluna á fætur annarri og réði
ekkert við neitt, ekki einu sinni
þeirra sterkasti leikmaður Daníel
Einarsson. Á miðjunni var sömu
sögu að segja og skæðustu sóknar-
mennirnir Vilberg Þorvaldsson og
Grétar Einarsson náðu aldrei að
sýna tilþrif í þau fáu skipti sem þeir
fengu tækifæri til þess.
Það var okkar reyndasti dómari,
Guömundur Haraldsson, sem
dæmdi og stóð hann sig vel, lét
leikinn ganga til ánægju fyrir hina
3784 áhorfendur sem borguðu sinn
inn á Laugardalsvöll.
hb
Bikarmeistarar Fram fagna sigri. Liðið lagði ÍR, Leiftur frá Ólafsfirði, Þór og að lokum Víði í bikarkeppninni og
þar með var björninn unninn. Tímamynd - Pjetur