Tíminn - 07.12.1988, Síða 13

Miðvikudagur 7. desember 1988
Tíminn 13
■■11 minning illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllillllllllllllB^
Guðný Þórhalla
Pálsdóttir
Fædd 25. október 1935
Dáin 14. nóvember 1988
Guðný Þórhalla Pálsdóttir kvaddi
þennan heim 14. nóv. sl. eftir lang-
vinnt veikindastríð. Hún fæddist á
Akureyri 25. okt. 1935, dóttir hjón-
anna Aðalbjargar G. Jónsdóttur og
Páls Bjarnasonar símamanns. Þar
ólst hún upp ásamt þremur bræðrum
sínum á góðu heimili. Páll faðir
hennar, kunnur hagleiksmaður, dó
liðlega sextugur og var það mikið
áfall fyrir fjölskylduna. Aðalbjörg
lifði mann sinn í þrettán ár. Sýndi
hún mikið þrek og dugnað og hélt
heimili til hinstu stundar.
Abba, en svo var Guðný kölluð,
lauk gagnfræðaprófi við Gagnfræða-
skóla Akureyrar og gekk vel að
læra. Hefði hún eflaust getað lært
meira en á þeim tíma þótti ekkert
sjálfsagt að stúlkur öfluðu sér starfs-
menntunar. Þær áttu að giftast og
hugsa um sitt heimili.
Hún giftist ung Baldri Sveinssyni
húsasmið frá Sveinsstöðum í Dala-
sýslu. Hann kom úr stórum hópi
einkar samheldinna systkina. Börnin
urðu þrjú: Aðalbjörg, f. 1956, af-
greiðslustjóri, gift Gylfa Skúlasyni
byggingameistara. Páll, f. 1957, dá-
inn 1986, húsasmiður, og Þóra
Björk, f. 1970, nemi í Fjölbrauta-
skólanum í Breiðholti.
Ég kynntist Öbbu og Baldri fyrst
árið 1956 er þau höfðu flust til
Reykjavíkur. Þannig stóð á því að
hópur ungra karla og kvenna ákvað
að eignast eigin íbúðir í fjölbýlishúsi
við Bogahlíð 12-18. Það tókst og
vorum við nágrannakonur í u.þ.b.
sjö ár. Með okkur tókst vinskapur
sem hélst alla tíð. Engan gat grunað
þau grimmu örlög er biðu þessarar
góðu og vönduðu ungu konu.
Seinna byggðu þau sér raðhús við
Hraunbæ í Arbæjarhverfi af miklum
dugnaði. Efnin voru ekki mikil en
hjónin voru samhent og hagsýni og
reglusemi gætt í hvívetna. Hvorki
heyrði ég kvartað yfir peningaleysi á
því heimili né öfundast yfir efnum
annarra.
Abba var einstaklega snyrtileg
húsmóðir, gestrisin og flink við mat-
reiðslu. Hamingjan virtist brosa við
þessari fjölskyldu. Börnin uxu úr
grasi og gekk vel í námi og starfi.
Enda voru foreldrarnir sívakandi
yfir velferð þeirra. Orðið lyklabarn
var þá ekki til í málinu.
Svo var eins og sólin hnigi til viðar
um miðjan dag. Allt breyttist. Dugn-
aðurinn og atorkan, sem einkenndi
hana áður, voru ekki lengur til
staðar. Lífsviljinn þorrinn. Eg vissi
seinna að hún hafði orðið fyrir áfalli
í einkalífinu sem viðkvæmt geð
hennar reis ekki undir. Harðgerðari
manneskja hefði hrist þetta af sér en
hún gat það ekki. Upp frá þessu seig
allt á ógæfuhlið. Hjónin slitu sam-
vistir.
Þungur harmur var kveðinn að
fjölskyldunni er Páll, einkasonurinn,
lést skyndilega tæplega þrítugur að
aldri. Hafði hann sinnt veikri móður
sinni vel.
Abba reyndist vera með hina
erfiðu Parkinsonsveiki og hrakaði
stöðugt. Þótt bæði lærðir og leikir
legðust á eitt með að hjálpa henni
kom það fyrir ekki.
Síðustu fjögur árin bjó hún í
Hátúni 12. Naut hún þar hinnar
bestu aðhlynningar og eignaðist vini.
En þeir, sem kynntust henni þá, geta
vart ímyndað sér þá miklu breytingu
sem orðin var á henni. Dæturnar
reyndust henni vel og gerðu það sem
í þeirra valdi stóð til að stytta henni
stundir. Barnabörnin þrjú voru
henni til mikillar gleði.
Nú er hún laus við þjáningar þessa
heims. Ég bið algóðan Guð fyrir sál
hennar og megi dætur hennar eflast
og þroskast af þeim raunum er
lagðar hafa verið á ungar herðar
þeirra. S.E.
Erlendur Árnason
Skíðbakka
Fæddur 24. október 1906
Dáinn 27. nóvember 1988
„Hann langafi er dáinn, hann fór
upp í himininn til hennar langömmu,
- hún er að passa hann.“ Þessi orð
heyrði ég litlu dóttur mína segja
núna nýverið.
Já, elsku afi er horfinn af sjónar-
sviðinu. Við sitjum eftir með söknuð
í hjarta en við vitum að nú er hann
alsæil kominn yfir móðuna miklu til
konunnar sinnar sem hann missti
fyrir átta árum og saknaði svo mjög.
Éftir stendur dýrmætt safn af góðum
minningum.
Það var aldrei nein lognmolla í
kringum hann afa minn. Hann vildi
alltaf hafa nóg fyrir stafni, enda
afkastaði hann miklu á lífsleiðinni.
Hann var ákveðinn maður, hreinn
og beinn, og trúr sinni sannfæringu.
Þannig manni er gott að kynnast og
fá að alast upp með.
Nú bý ég hér á Skíðbakka, í
sveitinni sem honum afa var svo
kær, og í húsinu sem hann byggði og
bjó í þar til hann fór á dvalarheimilið
á Hvolsvelli, fyrir þremur árum. Já,
í þessu húsi ólst ég upp með fjöl-
skyldu minni og ömmu og afa,
minningarnar héðan eru margar og
hlýjar. Ég man þegar ég var smá
stelpuskott, þá staulaðist ég oft upp
á loft til hans afa að biðja hann um
að láta mig stafa. Og það var sama
hvað hann var mikið upptekinn
þegar ég birtist, alltaf náði hann í
lestrarbókina upp í hillu og settist
með mig. Þetta er bara eitt sýnishorn
úr minningasafni mínu. Hann hafði
alltaf áhuga á því hvað við barna-
börnin tólf vorum að aðhafast í
lífinu. Hann hrósaði okkuref honum
þótti við eiga það skilið og fann að
ef honum þótti eitthvað miður fara.
Maður á eftir að sakna heimsókn-
anna hans afa, en hann var vanur að
birtast af og til með eitthvað gott í
vasanum handa langafabörnunum
og spjalla við okkur um alla heima
og geima.
Eg vil með þessum orðum þakka
ástkærum afa mínum allar samveru-
stundirnar - blessuð sé minning
hans.
Guðbjörg Albertsdóttir
Guðrún Jónína
Gunnarsdóttir
Fædd 2. september 1899
Dáin 29. nóvember 1988
Þau gerast ekki mörg starfsheitin
á íslenskri tungu sem bera með sér
jafn mikla fegurð og hlýju og ljós-
móðir, konan sem hjálpar okkur
allra fyrstu sporin út í heiminn, út til
ljóssins. Og í augum okkar barna-
bamanna hefur ljóminn sem af þessu
starfi stafaði, orðið jafnvel enn meiri
en ella vegna þess að hún amma
gegndi því, við oft á tíðum þannig
skilyrði, að við, sem hinum yngri
kynslóðum tilheymm, eigum afar
bágt með að gera okkur grein fyrir.
Er ekki að efa að hin mikla seigla
hennar, jafnvel þrákelkni, hefur
mörgu mannslífinu bjargað, þá öll
sund virtust lokuð, enda blönduð
fágætri trú og kærleika sem alls
staðar setti mark sitt á umhverfi
hennar hvar sem hún fór, samfara
mildi sem allt gat umborið og allt gat
fyrirgefið. Þessarar hlýju mildi nut-
Ijósmóðir
um við barnabörnin hennar í rfkum
mæli, við sem áttum þess kost að
alast að meira eða minna leyti upp í
Bakkagerði hjá henni og afa, Kristni
Arngrímssyni, merkum gáfumanni
og skáldi góðu þó dult færi með. í
Bakkagerði gat það aldrei orðið
nema mannbætandi að alast upp í
heilnæmu og ástríku andrúmslofti
íslenskrarsveitamenningar. Og ann-
að en mannbætandi gat það heldur
ekki orðið að heimsækja hana ömmu
eftir að hún var flutt til Reykjavíkur,
eða þá að fá hana í heimsókn og
njóta birtunnar frá þessu ljósi sem
manni alltaf fannst stafa frá þessari
göfugu konu og verðuga fulltrúa
þeirrar kynslóðar sem við aldamótin
er kennd. Við kveðjum elsku ömmu
okkar með virðingu og þökk. Það
Ijós, sem slokknaði í aðventubyrjun
þegar öll önnur tendrast, hefur þó
eflaust annarsstaðar verið tendrað,
því „Deyr fé, deyja frændur, en
orðstír deyr aldrei“.
Reynir, Jóna, Ragnheiður,
Arndís og Börkur
o
A
ÍIXlFEMOniR
ÍDÍRYIKIKniR
Öl, vín, brenndir drykkir
og vínblöndur
Eftir Hinrik Gudmundsson
uerkfrœðing
Fróðleg, áreiðanleg og sjálfsögð handbók fyrir alla, sem
vilja umgangast áfenga drykki eins og siðmenntaðir menn.
í bókinni er rakin saga áfengra drykkja frá öndverðu og
m. a. saga elztu ölgerðar í veröldinni, sem hefur starfað óslitið
frá árinu 1040.
Bókin er skreytt með fjölda litmynda og þar er að finna
mikinn fjölda uppskrifta og leiðbeininga um framleiðslu og
neyzlu áfengra drykkja, þar sem hófstillingin sýnir menningar-
brag Evrópumannsins.
Kjörin bók fyrir unga sem aldna.
Verð: 3.750 kr. með söluskatti.
Hinrik Gudmundsson, sími 34026
&<%<§§&&<§§<§§&&&-------------------------------------
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við fráfall mannsins
míns, föður okkar, tengdaföður og afa
Haraldar Jónssonar
frá Görðum.
Gróa Björnsdóttir
Guðmundur Haraldsson Kristín Helgadóttir
Guðbjörg Haraldsdóttir
Jóna Haraldsdóttir
Gunnhildur Haraldsdóttir
Gróa Haraldsdóttir
Hinrik Rúnar Haraldsson
Hjálmar Sigurðsson
Björn Ingi Bjarnason
Guðmundur Thoroddsen
Magnús Magnússon
og barnabörn
BLIKKFORM
______Smiðiuveqi 52 - Sími 71234__
Öll almenn blikksmíðavinna, vatnskassavið-
gerðir, bensíntankaviðgerðir, sílsalistar á alla
bíla, (ryðfrítt stál), og einnig nælonhúðaðir í
öllum litum.
Póstsendum um allt land
(Ekið niður með Landvélum).
Effco þurrkjan gerir ekki við
bilaða bíla
En hún hjálpar þér óneitanlega að halda bílnum
þínum hreinum og fínum, bæði að innan og utan
einhver sullar eða hellir niður. En
það gerir ekkert til þegar Effco
þurrkan er við hendina.
Það er meira að segja svolítið
gaman að þrífa með Effco þurrk-
unni. Því árangurinn lætur ekki á
sér standa. Rykið og óhreinindin
leggja bókstaflega á flótta. Þú getur
tekið hana með í ferðalagið eða
sumarbústaðinn. Það er aldrei að
vita hverju maður getur átt von á.
Oft er svigrúm lítið í tjaldi eða
sumarbústað, má því ekki mikið út
af bera til þess að allt fari á flot, ef
Effco-þurrkan fæst á betri bensínstöðvum
__og j/arahlulaverskimun.________________ .
Heíldsala HögðUoytír — EFFCO simi 73233
Já, það er fátt sem reynist Effco
þurrkunni ofraun.