Tíminn - 07.02.1989, Blaðsíða 13

Tíminn 13
Þriðjudagur 7. febrúar 1989
MINNING
Sveinn Magnússon
Fæddur 15. nóvember 1919
_ Dáinn 1. febrúar 1989
Vinur minn og félagi, Sveinn
Magnússon, loftskeytamaður, lést á
Vífilsstaðaspítala aðfaranótt 1. febr-
úar eftir erfið veikindi undanfarin
ár, og langar mig til að minnast hans
með örfáum orðum.
Andlát Svenna, eins og hann var
ævinlega kallaður, kom engum sem
til þekkti á óvart. Hann hafði þjáðst
í mörg ár af lungnasjúkdómi og varð
óvinnufær af þeim sökum fyrir fimm
árum. Síðustu þrjú árin var hann
nánast bundin við íbúð sína og
súrefnistæki.
Svenni var fæddur í Vestmanna-
eyjum 15. nóvember 1919. Foreldrar
hans voru Magnús Helgason, fæddur
1896 í Grindavík, dáinn 1976. Magn-
ús starfaði í mörg ár sem skrifstofu-
stjóri Aðventistasafnaðarins í
Reykjavík. MóðirSvenna varMagn-
ína Jóna Sveinsdóttir, fædd í
Skutulsfirði, dáin 1982. Hún starfaði
mikið að líknarmálum.
Svenni kvæntist föðursystur
minni, Guðrúnu Sigurjónsdóttir frá
Tindum í A-Húnavatnssýslu, árið
1946. Börn þeirra eru Magnína, f.
24. okt. 1946. Maki Sigurður Sig-
urðsson. Guðrún Ragna, f. 5. nóv.
1947. Maki Eiríkur Sigfinnsson. Páll
Ragnar, f. 6. maí 1952. Maki Sigríð-
ur Jakobsdóttir. Sigrún Ragna, f.
14. apr. 1957. Maki Andrés Sigur-
jónsson, og Þuríður Herdís, f. 18.
des. 1963. Maki Sigurður Gunnars-
son. Samtals eru barnabörnin 15 og
eitt barnabarnabarn.
Svenni ólst upp í Vestmannaeyj-
um og flutti síðan til lands með
foreldrum sínum, sem settust að í
Ölfusinu á Þórisstöðum og byggðu
síðan nýbýlið Bræðraból.
Ég held að með búskapnum hafi
Magnús stundað vinnu sína í
Reykjavík. Síðar fluttu þau suður í
Skerjafjörð, þar sem Magnús byggði
■að minnsta kosti þrjú hús og bjó
fjölskyklan þar saman fyrst í stað.
Magnús og Magnína bjuggu í
Skerjafirði til hinstu stundar, en
Svenni og Gunna byggðu sér hús í
Kópavogi og áttu þar heima þar til
að heilsa Svenna leyfði ekki lengur
að búa í einbýli.
Á stríðsárunum vann Svenni ýmis
störf, mest við akstur, keyrði leigu-
bíl, vörubíl og strætisvagn. Margar
sögur sagði hann mér frá þessum
árum m.a. þegar hann var látinn
keyra fyrsta strætisvagninn með afl-
bremsum og hann var tæplega kom-
inn af stað út í Austurstræti, þegar
kona hljóp fyrir bílinn og hann
bremsaði. Allir sem stóðu í vagnin-
um duttu, en engan sakaði.
Eftir stríð fór Svenni í loftskeyta-
skólann, fyrir tilstilli Jóns Eyþórs-
sonar, en með þeim hafði tekist
kunningsskapur. Loftskeytaprófi
lauk hann 1946 og hóf þá störf á
Veðurstofu fslands. Hjá Veðurstof-
unni starfaði hann til áramóta 1983-
84 með 4 ára hléi. Þessi 4 ár starfaði
hann hjá Kaupfélagi Árnesinga við
akstur.
Ég var barn að aldri, þegar ég
kynntist Svenna fyrst, síðan þróaðist
þetta þannig að ég varð heimagangur
á heimili þeirra hjóna og foreldra
Svenna, þegar ég sem unglingur var
á ferð í Reykjavík. Magnínu, móður
Svenna, þótti mjög við mig, þegar ég
unglingurinn var hættur í skóla og
vildi fara að vinna. Mér fannst alveg
nóg markmið í lífinu að taka bílpróf,
þegar þar að kæmi og fara síðan
hugsanlega að keyra mjólkurbíl á
Selfossi eins og margir eldri strákar
á Selfossi stefndu að á þessum tíma.
Ekki fannst Magnínu að við svo búið
mætti sitja, og taldi mig á að fara í
Hlíðardalsskólann og varð því úr að
ég héldi áfram námi.
Eftir að ég hélt svo námi áfram í
Reykjavík, var athvarf fyrir mig og
mína fjölskyldu gjarnan á Víghóla-
stígnum hjá Svenna ogGunnu. Bæði
innan húss, þar sem við áttum alltaf
vísa gistingu, og ekki síður í bíl-
skúrnum, þar sem margt var gert.
Hvenær sem var gat ég komið með
bílana mína og fengið að gera við
þá, en ekki var síðra að fá frábæra
leiðsögn og hjálp, ef á þurfti að
halda. Ég held að vægt sé til orða
! tekið að ansi margir hafi notið
velvildar Svenna, þegar um bíla var
að ræða. Ég hefi oft sagt, að þrátt
fyrir að ég hafi bæði vélvirkja- og
vélstjórapróf, þá lærði ég það sem
mér hefur mest að gagni komið í
bílskúrnum hjá Svenna. Það var
virðing fyrir vélum og verkfærum,
snyrtimennska og samviskusemi,
það hugarfar, sem tæpast er kennt í
skólum, sem maður kynntist þarna.
Þetta var í raun minn háskóli hvað
viðgerðir og smíði áhrærir.
Svenni átti marga góða bíla um
dagana. Oft sagði hann, að bíllinn
yrði að vera í þannig ástandi, að
maður gæti fyrirvaralaust, hvenær
sem væri, farið upp í hann og farið
norður í land. Síðustu árin atti hann
Benz. Benzinn varð að standa fyrir
utan blokkina í Hrafnhólum tilbúinn
til ferða, þó svo að hann vissi að
síðasta ferðin yrði ekki farin á
honum. Ég orðaði það einhvern
tíma við hann, hvort ekki væri óþarfi
að láta bílinn standa og greiða af
honum skatta og tryggingu. Hann
svaraði: „Mér finnst eitthvað tekið
frá mér, ef ég veit ekki af mínum bíl
fyrir utan, tilbúnum til brottferðar,
hvert á iand sem er.“ Þetta með
bílinn lýsir því vel að hafa allt í röð
og reglu. Það var nær sama hversu
Svenni var veikur síðustu árin og
ætti í raun oft erfitt með að fara um
íbúðina, flesta daga reyndi hann að
klæða sig upp, setti meira að segja
alltaf upp bindi. Þannig urðu hlutirn-
ir að vera, annars var eitthvað
brostið.
Síðustu árin kom ég minnst viku-
lega í heimsókn í Hrafnhólana, ef
BÆKUR OG TIMARITI
Myndarlegt ársrit
Vestur-Skaftfellinga
Dynskógar, rit Vestur-Skaftfell-
inga, fjórða bindi, er nýlega komið
út. Það er að mestu helgað Víkur-
þorpi, en sem kunnugt er voru árið
1987 eitt hundrað ár liðin frá því að
Vík varð löggiltur verslunarstaður,
en það var 2. desember 1887.
Viðamest af greinum þeim, sem
birtast í Dynskógum að þessu sinni,
er Víkurkauptún 1890-1930 eftir
Eirík E. Sverrisson kennara. Þar er
greint frá byggingu allra íbúðarhúsa
i þorpinu frá upphafi og fram til
1927, svo og hverjir bjuggu þar til
þess tíma. Þá segir Eiríkur nokkuð
frá upphafi verslunar í Vík og at-
vinnuháttum og eru þessir þættir
ómetanleg heimild um byggðina í
Vík á fyrstu áratugum aldarinnar og
verk Eiríks fágætt framtak á þeim
tíma. En um leið er það merkileg
heimild á landsvísu um það hvernig
þorp og kauptún urðu til hér á landi
á tímum örari byggðaþróunar en
áður hafði þekkst.
Ólafur H. Óskarsson skólastjóri
ritar sögu rafmagnsstöðvarinnar í
Vík og er það stórmerk samantekt
þar sem fjallað er um einn þátt
rafvæðingar í Vestur-Skaftafells-
sýslu, en sem kunnugt er er raf-
magnssaga sýslunnar einn af merk-
ustu þáttum í tæknisögu íslendinga
á 20. öld.
Auk fyrrgreinds efnis eru allmarg-
ir styttri þættir um Vík á fyrri árum
og er ekki hvað síst mikill fengur að
frásögnum nokkurra einstaklinga af
lífi og starfi fólks í þorpinu á fyrstu
áratugum aldarinnar, minnisverðum
tíðindum eins og þegar fyrsti bíllinn
kom í Vestur-Skaftafellssýslu (sjó-
leiðis) og hamförum Kötlugossins
1918.
Meðalland, bæjatal og stutt lands-
lagslýsing heitir grein eftir Einar
Sigurfinnsson, sem lýsir á ítarlegan
og greinargóðan hátt landsháttum
og byggðarþróun í Meðallandi
snemma á þessari öld, með viðauk-
um frá sjötta og sjöunda áratugnum.
Jón Jónsson jarðfræðingur frá Kárs-
stöðum og Þórarinn Magnússon frá
Hátúnum leggja saman í lýsingu og
frásögn af hinum sérkennilegu hell-
um í Landbrotshólum sem hafa um
langan aldur verið notaðir til fjár-
geymslu, og rita hvor sína grein um
þessi merkilegu náttúrufyrirbæri.
Jón ritar jarðfræðilega lýsingu á
hólunum en Þórarinn fjallar um
sögu einstakra hella og notkun
þeirra.
Það þótti tíðindum sæta þegar
fyrsta kvikmyndin var tekin hér á
landi, en það var Hadda Padda eftir
leikriti Guðmundar Kambans, árið
1923. Góðkunnur Víkurbúi, Hákon
Einarsson, lék veigamikið staðgeng-
ilshlutverk í myndinni. Jón Bragi
Björgvinsson ritar langa og ítarlega
grein um kvikmyndina Höddu
Pöddu, aðdraganda hennar og töku
og þátt Hákonar í henni.
Áftast í ritinu eru annálar frá
árunum 1985 og 1986 úr öllum
hreppum Vestur-Skaftafellssýslu.
Ritið er 350 síður og mjög mikið
myndskreytt.
Afgreiðslu til áskrifenda annast
Björgvin Salómonsson, Skeiðarvogi
29, 104 Reykjavík, sími 91-681827.
færi gafst. Þá bar oft margt á góma,
ferðalög, tækni, kosningar í Banda-
ríkjunum og svo mætti lengi telja.
AIls staðar var Svenni vel heima,
enda fylgdist hann með ótrúlega
mörgu fram á síðasta dag. Hann
hlustaði mikið á útvarp og las bækur,
bæði innlendar og erlendar.
Ég minnist þess sjaldan að Svenni
ræddi trúmál og held að þau mál hafi
hann haft alveg fyrir sig, en eitt er ég
viss um að hann vissi vel að hverju
stefndi og var því fyllilega viðbúinn.
Ég get ekki lokið þessu án þess að
minnast örlítið á hlutverk Gunnu.
Ég held að hennar hlutur hafi oft
verið erfiður. í fyrsta lagi er örugg-
lega mjög erfitt að vera húsmóðir á
heimili með mörg börn, þar sem
húsbóndinn vinnur vaktavinnu, ég
efast um að allir geri sér það Ijóst,
og í öðru lagi er erfitt að vera í mörg
ár með fjársjúkan eiginmann á heim-
ilinu. Þetta hefur Gunna borið með
mikilli prýði.
Við hjónin sendum Gunnu,
börnum, tengdabörnum og öðrum
aðstandendum okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Gísli Erlendsson.
Útboð
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar, f.h. Bygg
ingadeildar Borgarverkfræðings, óskar eftir tilboð-
um í jarðvinnu vegna bílageymsluhúss við Berg-
staðastræti. Um er að ræða gröft og klappar-
sprengingu á alls ca. 4000 m3
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu vorri, Frí-
kirkjuvegi 3, Reykjavík, gegn kr. 5.000,- skilatrygg-
ingu frá og með miðvikudeginum 8. febrúar n.k.
Tilboðin verða opnuð á sama stað, þriðjudaginn
21. febrúar 1989, kl. 14.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVIKURBORGAR
Frikirkjuvegi 3 - Simi 25800
Hafnarfjörður - Lausar lóðir
Hafnarfjarðarbær auglýsir nokkrar lóðir lausar til úthlutunar.
Tvær parhúsalóðir við Staðarhvamm.
Ein einbýlishúsalóð við Einiberg.
Fjórar einingar í iðnaðar- og þjónustuhúsi við Vörðuberg.
Nánari upplýsingar eru veittar á skrifstofu Bæjarverkfræðings,
Strandgötu 6.
Umsóknarfrestur er til þriðjudags 21. febr. n.k.
Bæjarverkfræðingur.
t
Eiginkona mín, móðir okkar og tengdamóðir
Guðbjörg Ketilsdóttir
Kópavogsbraut 20
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu fimmtudaginn 9. febrúar kl.
15.00.
Sveinn Gamalíelsson
Sólveig Sveinsdóttir
Gamalíel Sveinsson
Vilborg Gunnlaugsdóttir
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
bróður okkar
Guðmundar Jónssonar
Kópsvatni
Hrunamannahreppi.
•
Bjarni Jónsson
Magnús Jónsson.
t
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför eiginmanns míns og
stjúpa okkar
Þorláks Guðmundssonar
frá Hveragerði
Vogatungu 87, Kópavogi.
Líney Kristinsdóttir
Auður Antonsdóttir
Sigurlína Antonsdóttir
Þorkell Máni Antonsson
Kristinn Antonsson
Sigrfður Antonsdóttir
Tómas Antonsson.