Tíminn - 03.01.1990, Blaðsíða 18

18 Tíminn
Miðvikudagur 3. janúar 1990
IJg | HEILBRIGÐISEFTIRLIT REYKJAVÍKUR
Ur Hundaeigendur
í Reykjavík
Athygli ykkar er vakin á því að framvegis verður
gjalddagi leyfisgjalds 1. janúar og eindagi 1. mars
ár hvert.
Við greiðslu gjaldsins, sem er kr. 7.200 fyrir hvern
hund ber eigendum að framvísa hreinsunarvott-
orði eigi eldra en frá 1. september s.l.
Gjaldinu er veitt móttaka á skrifstofu eftirlitsins,
Drápuhlíð 14, daglega frá kl. 8.20 til kl. 16.15.
Bent skal á, að hafi gjaldið ekki verið greitt innan
2ja mánaða (fyrir 1. mars 1990) fellur leyfið til að
halda hund í Reykjavík niður.
Heilbrigðiseftirlitið væntir góðs samstarfs við
hundaeigendur í framtíðinni og hvetur þá til að
kynna sér vandlega og virða ákvæði nýrrar
samþykktar um hundahald í Reykjavík.
Innilegar þakkir til sveitunga minna, sem heiðruðu
mig með samsæti í Félagsheimilinu að Flúðum á
áttræðis afmæli mínu 23. desember '89.
Einnig þakka ég öðrum sem glöddu mig með
heimsóknum gjöfum og skeytum.
Mínar innilegustu nýársóskir til ykkar allra.
Þakka gömlu árin.
Daníel Guðmundsson,
Efra-Seli, Hrunamannahreppi.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur og bróðir.
Ólafur Ingi Jónsson
Prentsmiðjustjóri
Sefgörðum 22, Seltjarnarnesi
sem andaðist 25. desember síðastliðinn, verður jarðsunginn frá
Neskirkju fimmtudaginn 4. janúar kl. 13.30.
Blóm vinsamlegast afbökkuð en þeim sem vildu minnast hans er bent
á Krabbameinsfélag íslands.
Sigríður Sigurjónsdóttir
Anna Sigurborg Ólafsdóttir
Ingi Rafn Ólafsson
Sigurjón Ólafsson
Helga Guðjónsdóttir
Málfríður Jónsdóttir
t
Gísli Guðmundsson
leiðsögumaður og kennari
frá Tröð
lést 29. desember
Anna M. Guðjónsdóttir
Valgerður Guðmundsdóttir
og börn hins látna
t
Hjartkær fósturbróðir minn,
Andrés Guðmundsson
frá Syðri Gróf,
tll heimilis að Háaleitisbraut 93
lést í Borgarspítalanum aðfaranótt 30. desember
Fyrir hönd vina og vandamanna,
Guðfinna Jónsdóttir
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og systir
Valgerður Halldórsdóttir
frá Hvanneyri,
Selvogsgrunn 8
iést að Seljahlíð 1. janúar.
Þórhallur Runólfsson Þórunn Sveinbjörnsdóttir
Sveinn Runólfsson Oddný Sæmundsdóttir
Halldór Runólfsson Steinunn Einarsdóttir
barnabörnln,
Þórhallur Halldórsson
IHIIHIlllll MINNING llllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliailtllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllílllllllM
Narfi Þorsteinsson
Fæddur 23. maí 1922
Dáinn 25. desember 1989
Okkur samstarfsmenn Narfa hjá
Rafmagnsveitum ríkisins langar til
að minnast hans nokkrum orðum.
Narfi lauk rafvirkjanámi hjá Ei-
ríki Ormssyni haustið 1945 og hélt
þá utan til framhaldsnáms í raf-
magnsfræði í Stokkhólmi. Á þeim
árum höfðu fáir íslendingar farið
þessa leið í námi og starfsheitið
tæknifræðingur var ekki viðurkennt
fyrr en 1960. Námi lauk hann í
ársbyrjun 1948, kom þá heim og hóf
störf hjá Rafmagnsveitu Reykjavík-
ur.
Hinn 1. júní 1956 kemur hann
síðan til starfa hjá Rafmagnsveitum
ríkisins, 34 ára gamall. Pá höfðu
fslendingar gert stóran viðskipta-
samning við Tékka þar sem keypt
var efni í fimm virkjanir og þrjátíu
og tvær aðveitustöðvar. Narfi tók
þátt í þeirri kröftugu uppbyggingu í
raforkumálum sem fylgdi í kjölfarið
og var stórt framfaraspor. Hann
byggði upp teiknistofu Rafmagns-
veitnanna frá grunni og stjórnaði
henni í mörg ár.
Upp úr 1970 kom hann til starfa á
áætlanadeild Rafmagnsveitnanna og
sfðar á rafmagnsdeild en þá fór í
hönd tími mikilla framkvæmda. f
hans hlut kom að vinna að áætlunum
og undirbúningi aðveitustöðva á
tæknifræðingur
byggðalínum og á árunum 1979-1984
stjórnaði hann uppsetningu á raf-
búnaði í flestar þær stöðvar sem
yfirmaður rafmagnsdeildar. Nú síð-
ustu árin vann hann að undirbúningi
að endurskráningu og tölvuvæðingu
á ölium tæknilegum upplýsingum
um rafbúnað Rafmagnsveitnanna,
auk þess að stjórna teiknistofunni.
f starfi hafði hann glögga yfirsýn
yfir það sem gera þurfti og var
hafsjór af fróðleik og upplýsingum
um raforkukerfið. Til hans leituðu
margir um upplýsingar seinni árin
þegar fjöldi nýrra tæknimanna kom
til starfa við hina hröðu uppbygg-
ingu, margir reynslulitlir beint af
skólabekk. Þaö var einstaklega gott
að leita til hans og menn fengu
yfirleitt góða úrlausn sinna mála.
Narfi starfaði óslitið hjá Rafmagns-
veitum ríkisins í rúm 33 ár.
Auk starfa sinna hjá Rafmagns-
veitunum fékkst hann við kennslu í
tækniteiknun, bæði við Iðnskólann
og Tækniskólann. Þá má nefna að
hann teiknaði kortin í Vegahand-
bókina sem Örn og Örlygur gáfu út
fyrir nokkrum árum.
Narfi var ekki margmáll maður og
flíkaði ekki tilfinningum sínum. Um
einkahagi sína ræddi hann ekki og
aldrei kvartaði hann um lfðan sína.
Fyrir fáeinum vikum veiktist hann
alvarlega og andaðist að heimili sínu
að morgni jóladags. Hann var hæg-
látur og tryggur starfsfélagi og með
þessum fátæklegu orðum viljum við
þakka honum samferðina.
Við sendum Gyðu, börnunum og
öðrum aðstandendum okkar dýpstu
samúðarkveðjur.
Samstarfsmenn hjá
Rafmagnsveitum ríkisins
Oddný Einarsdóttir
Fædd 22. apríl 1921
Dáin 23. desember 1989
Systir mín, Oddný Einarsdóttir,
lést á sjúkrahúsinu á Vífilsstöðum á
Þorláksdag, 68 ára að aldri.
Oddný fæddist á Norðfirði og þar
ólst hún upp á sama heimili og ég.
Móðir okkar var tvígift. Síðari mað-
ur hennar var Einar Brynjólfsson,
sjómaður á Norðfirði.
Þau Einar og móðir mín eignuðust
tvö börn, Rafn og Oddnýju. Þau eru
nú bæði fallin frá.
Ég var nokkuð eldri en þessi
systkini mín og af þeim ástæðum
varð það mitt hlutskipti að hafa
mikið af þeim að segja á meðan þau
voru ung.
Fóstri minn Einar og móðir mín
unnu mikið utan heimilis. Hann
fylgdi fiskibátum en móðir mín vann
við ýmis störf, þó mest við fiskverk-
un.
Ég varð því oft að gæta heimilis og
passa yngsta barnið sem var Oddný.
Þegar fram liðu stundir komu
dugnaður og samviskusemi Oddnýj-
ar í ljós. Hún fór snemma að vinna
og síðar tók hún við forsjá móður
okkar sem þá var farin að kröftum.
Hugulsemi og hlýja Oddnýjar við
móður mína síðustu árin líða mér
ekki úr minni. Á heimaslóð okkar á
Norðfirði, eða í Neskaupstað eins
staðurinn heitir nú, eignaðist Oddný
marga vini og kunningja. í þeim
hópi var kona mín, Fjóla Steinsdótt-
ir. Þær urðu góðar vinkonur og unnu
reyndar saman um nokkurn tíma.
Allt varð þetta til þess að Oddný
varð mér nákomnari en önnur syst-
kini mín.
En svo kom að miklum umskipt-
um. Oddný giftist Benedikt Val-
geirssyni í Árneshreppi í Stranda-
sýslu. Þar norður í Árneshreppi
settu þau niður bú sitt og systir mín
var alflutt frá heimabyggð sinni.
Langt var orðið á milli gamalla vina
og fjölskyldutengsl breyttust. En við
sem þekktum Oddnýju best vorum
þó gíöð. Við vissum að hún hafði
eignast góðan og traustan mann.
Síðar kynntist ég Benedikt nokk-
uð og sannfærðist um að hann var
heilsteyptur sómamaður. Ég vissi að
systir mín var vel gift, þó að heimili
hennar yrði langt frá mínu.
Börn þeirra Benedikts og Oddnýj-
ar eru 7. Á heimili þeirra í Árnesi
hefur því eflaust oft verið mikið að
gera. Hjónin voru dugleg og sam-
hent og á hinum nýja stað eignaðist
Oddný marga nýja vini, eins og á
heimastaðnum fyrir austan. Börn
þeirra eru myndarbörn og traustleg.
Umskiptin frá Neskaupstað í Árn-
es á Ströndum hafa eflaust verið
mikil. Aðstaða og umhverfi annað.
Oddný var alin upp í útgerðarbæ en
varð bóndakona í afskekktri sveit.
Þeir sem hæfileika hafa til að aðlag-
ast nýjum aðstæðum, eignast síðan
nýtt samfélag.
Ég veit að hugur Oddnýjar stóð
oft austur á gamlar slóðir til vina og
vandamanna. Samband mitt við
Oddnýju systur mína breyttist auð-
vitað eftir að hún flutti norður í
Árneshrepp.
Ég fann þó þegar ég hitti hana að
hún var ánægð með sitt hlutskipti.
Mér varð ljóst að hún hafði eignast
marga vini á nýjum stað og ég vissi
að eiginmaður hennar var fyrir-
myndarmaður, traustur og reglu-
samur. Og hún var svo heppin að
hún hafði eignast hraust og myndar-
leg börn. Oddný átti við heilsuleysi
að stríða síðustu árin. Þá reyndi oft
mikið á rósemi hennar og andlegt
jafnvægi. Hlýhugur hennar til okkar
systkinanna var alltaf samur og jafn.
Það var fallega gert af henni, þrátt
fyrir margvíslega persónulega erfið-
leika, að sýna bróður mínum, Guð-
jóni, sem átti við mikla erfiðleika að
etja, þá velvild og þann vinarhug að
leyfa honum sumar eftir sumar að
dvelja nokkurn tíma í Ámesi. Ég er
sérstaklega þakklátur Benedikt fyrir
skilning hans og velvild í þeim
efnum.
Nú þegar komið er að leiðarlok-
um, kveð ég Oddnýju systur mína,
sem stóð mér nær en önnur systkini
mín, með vinarhug og þakklæti. Ég
votta Benedikt og öllum bömum
þeirra hjóna samúð mína og þakka
þeim öllum fyrir hugulsemi og hlý-
hug við systur mína í veikindaerfið-
leikum hennar.
Ég og kona mín vottum öllum
aðstandendum Oddnýjar samúð
okkar.
t
Ástkaer eiginkona mín
Guðmunda Guðmundsdóttir
frá Huröarbaki,
Sólvöllum 8, Selfossi
lést aðfaranótt nýársdags á Sjúkrahúsi Suðurlands, Selfossi.
Útförin auglýst síðar.
Fyrir hönd ættingja
Kristján Guðmundsson
t
Maðurinn minn,
Grímur M. Helgason
cand. mag.,
Kambsvegi 23,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 5. janúar kl. 13.30.
Blóm vinsamlega afþökkuð en þeir sem vildu minnast hans eru beðnir
að láta líknarstofnanir njóta þess.
Hólmfríður Sigurðardóttir.
Lúðvík Jósepsson