Tíminn - 06.03.1990, Blaðsíða 16
—
—
' " 1' .. ' . 1
680001
SAMVINNUBANKINN
BYGGÐUM LANDSINS
NÚTÍMA FLUTNINGAR
Hatnarhúsinu v/Tryggvogölu,
_________g 28822____________
PÓSTFAX
TÍMANS
687691
ÞROSTIIR
685060
VANIR MENN
Tíniiim
ÞRIÐJUDAGUR 6. MARS 1990
Samgönguráðherra leggur fyrir ríkisstjórnina tillögu þar sem lagður er grunnur að því að
norðanverðir Vestfirðir verði eitt þjónustusvæði eftir að jarðgöngin verða komin í gagnið:
Ríkið endurskoðar öll
sín plön fyrir vestan
Samgönguráðherra hefur lagt þá tillögu fyrir
ríkisstjórnina að samhliða því sem ávörðun verði
tekin um að flýta framkvæmdum við jarðgöng á
Vestfjörðum, verði skipuð nefnd er endurskoði
áform um allar fjárfestingar og framkvæmdir
opinberra aðila á þessu svæði. Jafnframt verði
fyrirkomulag opinberrar þjónustu tekið til
endurskoðunar.
Þessi endurskoðun tekur til þess
svæðis sem jarðgangnagerðin hef-
ur bein áhrif á og er markmið
hennar m.a. að opinber þjónusta
og framkvæmdir þess opinbera
verði sem hagkvæmust þegar þétt-
býlisstaðirnir á norðanverðum
Vestfjörðum verða orðnir eitt
þjónustusvæði með tilkomu jarð-
gangnanna. Sú nefnd sem á að
hafa umsjón með endurskoðun-
inni er skipuð sjö fulltrúum.
Byggðastofnun, félagsmálaráðu-
neyti, heilbrigðis- og tryggingar-
áðuneyti, menntamálaráðuneyti
og samgönguráðuneyti eiga sinn
fulltrúan hvert og Fjórðungssam-
band Vestfirðinga tvo.
f drögum að frumvarpi til laga
um sérstaka fjáröflun, til að flýta
framkvæmdum við jarðgöng á
Vestfjörðum, er gert ráð fyrir
staðbundnum skatti á bensín og
díselolíu, er nemi 4,5 krónum á
hvern lítra. Samkvæmt frumvarp-
inu verður bensín og olía þetta
dýrari á norðanverðum Vestfjörð-
um í átta ár, en reiknað er með að
lagafrumvarpið gildi til 1998.
Þau sveitarfélögá Vestfjörðum,
sem munu búa við dýrari olíu og
bensín næstu átta árin ef frum-
varpið nær fram að ganga, eru
Þingeyrarhreppur, Mýrahreppur,
Mosvallahreppur, Flateyrar-
hreppur, Suðureyrarhreppur,
Bolungarvík, ísafjörður og Súða-
víkurhreppur.
Frumvarp þetta er lagt fram í
kjölfar þeirrar hugmyndar að flýta
jarðgangnagerð á Vestfjörðum
um þrjú til fjögur ár og ljúka gerð
jarðgangna er tengja saman þétt-
býlisstaði á norðurhluta Vest-
fjarða á árinu 1995, eða 1996, í
stað 1999 eins og gert er ráð fyrir
í vegaáætlun. Núverandi rann-
sóknaráætlun hefur miðast við að
jarðgangagerð á Vestfjörðum
verði boðin út veturinn 1991-92 og
framkvæmdir hefjist sumarið
1992. Þar er gert ráð fyrir að
framkvæmdir taki allt að sjö ár og
að fjármagn dugi aðeins til fram-
kvæmda á einum stað í einu. Nú
eru hins vegar uppi hugmyndir um
að unnið verði á fleiri en einum
stað í einu mestan hluta verktím-
ans og framkvæmdir hefjist árið
1991, eða einu ári fyrr en áætlað
var.
Ætla má að aukakostnaður
vegna fýtingarinnar nemi 450
milljónum króna, en heildar-
kostnaður við jarðgangagerðina á
föstu verðlagi er áætlaður tæpir
þrír milljarðar. f frumvarps-
drögunum, sem nú liggja fyrir
þingflokkunum á Alþingi, er lagt
til að aflað verði lánsfjár til að
unnt verði að klára jarðgöngin á
Vestfjörðum á fjórum til fimm
árum í stað sjö. Gert er ráð fyrir
að ríkissjóði verði heimilað að
taka allt að 1,3 milljarða króna
lán, á árunum 1990-1994 til þess
að flýta framkvæmdunum. Þetta
lán yrði greitt til baka með fé af
vegaáætlun á næstu þremur árum
eftir að framkvæmdum lýkur.
Vextir og verðbætur af láninu
yrðu hins vegar greidd með því fé,
sem aflaðist af staðbundnum
skatti á bensín og díselolíu, en
gert er ráð fyrir að skatturinn skili
18 milljónum króna á ári til að
byrja með. Eftir að göngin hafa
verið opnuð umferð er reiknað
með að allt að 25 milljónir sparist
á ári í viðhaldskostnaði og snjó-
mokstri. Á fjármögnunarskeiði
framkvæmdarinnar munu því
sparast 50 milljónir og verður
þeim varið til þess að greiða
aukakostnað vegna flýtingarinn-
ar.
Það sem á vantar til greiðslu
vaxta og verðbóta af láninu mun
Byggðastofnun væntanlega taka
að sér að fjármagna og er reiknað
með því að stofnunin fái til þess
sérstök framlög úr ríkissjóði á ári
hverju. - ÁG
Það fylgja ekki eintóm leiðindi ótíðinni sem herjað hefur á
okkur að undanförnu. Þegar allt fyllist af snjó, er líka allt fullt
af efni í snjókalla og það notfærðu þeir sér Leifur Leifsson
og Þór Þórarinsson, sem bjuggu til þennan myndarlega
snjókall í Hjarðarhaganum á sunnudaginn. Timamynd: pétur.
Lögreglumaður í Ólafsvík vann mikið þrekvirki
aðfaranótt sunnudags:
Rænulausum manni
bjargað úr sjónum
Adolf Steinsson lögreglumaður í Óiafsvík bjargaði
rænulausum bátsverja af loðnubátnum Dagfara, sem fallið
hafi milli skips og bryggju í höfninni í Ólafsvík aðfaranótt
sunnudag. Hann sagði í samtali við Tímann að ekki faefði
mátt tæpara standa. Að björgun lokinni var maðurinn
fluttur á sjúkrahúsið í Stykkishólmi þar sem hann fékk
aðhlynningu. Hann var fljótur að ná sér og hélt til sjós á
ný á sunnudag.
Adolf sagði að það hafi verið um
klukkan fjögur aðfaranótt sunnu-
dags, er lögreglu var tilkynnt um
að maður hefði fallið milli skips og
bryggju. Adolf fór ásamt fjórum
öðrunt lögreglumönnum nióur á
bryggju. Fjöldi fólks hafði safnast
saman á bryggjunni og þegar lög-
reglan kom að voru tveir menn í
sjónum, sá er hafði fallið í sjóinn
og annar er hafði farið til að bjarga
þeim fyrrnefnda. Þá var þriðji
maðurinn í dekkjalengju sem ligg-
ur utan á bryggjunni. Hann fór
fljótlega upp á bryggju eftir að
iögreglan kom á staðinn.
Sá er farið hafði til að bjarga
þeim er féll t sjóinn hafði bundið
sig við hann, til að tryggja að hann
færi ekki frá honum. Þegar iögregl-
an kom skar hann sig frá honum og
Adolf fór niður. Markúsametinu
var kastað niður og sagðist Adolf
lítið hafa getað gert þar sem hann
hélt sér með annarri hendinni í
dekkin en í manninn með hinni, og
tókst honum því ekki að festa
manninn í netinu. „Ég var alveg að
verða búinn. Missti hann tvisvar úr
höndunum, þegar félagar mínir
létu spotta með lykkju síga niöur,“
sagði Adolf. Þcgar hér var komið
gat hann sieppt takinu af dekkjun-
um en þess í stað staðið með
fæturna í fríhoitinu og fengið
stuðning við bakið frá bátnum.
Þannig tókst honum að koma
spottanum undir hcndur mannsins
og var hann þá dreginn upp. Bátur-
inn fór hins vegar frá og datt þá
Adolf í sjóinn. „Þeir hjálpuðu mér
síðan upp á bryggjuna þar sem ég
var oröinn mjög þreyttur og
ioppinn. Þetta mátti örugglega
ekki tæpara standa.1- sagði Adolf.
Þegar búið var að koma þeim er
féll í sjóinn upp á bryggjuna var
blásið í hann lífi og hann fluttur á
heilsugæslustöðina og síðan á spít-
alann í Stykkishólmi. Hann var
fljótur að jafna sig og farinn á sjó
skömmu eftir hádegi á sunnudag.
Hinn er farið hafði niður til að
bjarga þeim er féll milli skips og
bryggju synti að annarri dekkja-
lengju þar sem honum var bjargað
upp, þá mjög þrekaður. Mennirnir
voru báðir drukknir.
Adolf sagöist hafa farið heim í
bað að björguninni lokinni skipt
um föt og farið aftur á vaktina, en
henni lauk um klukkan níu um
morguninn. - ABÓ