Tíminn - 08.12.1990, Blaðsíða 15

Tíminn - 08.12.1990, Blaðsíða 15
Laugardagur 27. desember 1990 Tíminn 27 MINNING Oddur Guöbiörnsson bóndi á Fæddur 20. desember 1922 Dáinn 1. desember 1990 Oddur var bráðhagur maður og vel verki farinn. Hann var góður náms- maður á sinni stuttu skólagöngu. Hann hafði mikinn áhuga á ætt- fræði og sögu og var fjölfróður um þau efni og naut þar hins skarpa minnis síns. Hann var fríður maður og vel á sig kominn. Hann fæddist á Rauðsgili 20. des- ember 1922. Foreldrar hans voru þau hjónin Guðbjörn Oddsson frá Dagverðarnesi í Skorradal og Stein- unn Þorsteinsdóttir frá Húsafelli. Guðbjörn var af Bergsættinni al- kunnu og hefur eflaust tekið að arfí úr þeirri ætt listfengi sem kom fram í framúrskarandi smekkvísi og list- fengi í öllu sem hann gerði. Guð- björn var smiður jafnframt bú- skapnum. Steinunn var þrekmann- eskja full af mannkærleik og hlýju, vel að sér og fluggreind. Oddur átti alla ævi heima á Rauðs- gili svo að hæfileikar hans nýttust ekki utan hans litla og snotra bús. Þar bjó hann eftir foreldra sína. Kona Odds var Ingibjörg Jónsdóttir, dóttir Jóns lögregluþjóns frá Laug í Biskupstungum. Hún var honum ómetanleg stoð í blíðu og stríðu og hafði lag á að fylla heimilið með glaðværð og notalegheitum. Þau komu til manns þremur efni- legum börnum: Jóni sjómanni og vélstjóra sem Ingibjörg átti fýrir hjónaband en var samt sem þeirra sonur, Birni sjómanni og vélstjóra og Steinunni sem vinnur við hjúkr- un sjúkra. Þessi börn hafa alla tíð sýnt Rauðsgili og foreldrum sínum ræktarsemi. Býsna mörg börn önnur hafa verið hjá þeim Ingibjörgu og Oddi á sumrin og jafnvel allt árið. Þetta fólk telur sig hafa haft gagn og gam- an af dvöl sinni á Rauðsgili, það best ég veit, og hugsar með hlýhug og söknuði til Odds, þessa hægláta, fróða og skemmtilega manns sem kom svo vel fram við alla. Sjálfur kynntist ég Oddi vel frá því að við vorum börn. í sveitinni var þá farskóli og frændfólkið frá Rauðsgili var vikum saman á Húsafelli og við vorum annan eins tíma á Rauðsgili á móti. Þá strax kom það fram að Odd- ur var vandaður, skemmtilegur og góður félagi. Hann verður örugg- lega betri en enginn að hitta þegar yfrum kemur. Rauðsgili Ég votta Ingibjörgu og börnum þeirra innilega samúð mína við frá- fall Odds, sem hefði átt að koma miklu seinna. Kristleifur Þorsteinsson. í dag, 8. desember, fer fram útför Odds á Rauðsgili frá Reykholts- kirkju. Oddur fæddist að Rauðsgili í Hálsasveit 22. desember 1922. For- eldrar hans voru hjónin Guðbjörn Oddsson og Steinunn Þorsteinsdótt- ir. Guðbjörn var sonur Odds Þor- leifssonar, bónda að Dagverðarnesi, og Steinunnar Filipusdóttur konu hans. Steinunn móðir Odds var dóttir Þorsteins Magnússonar bónda á Húsafelli og Ástríðar Þorsteins- dóttur konu hans, Jakobssonar, Snorrasonar prests á Húsafelli. Þau hófu búskap að Rauðsgili árið 1918. Eignuðust þau sjö börn, þrjá syni, Þorstein, Tryggva og Odd, og fjórar dætur, Ástríði, Steinunni, Kristínu og Ingibjörgu. Oddur var miðja vegu í röðinni. Börnin ólust upp við lítil efni, en þó næg. Krepp- an sem ríkti á unglingsárunum og lauk í umbyltingu stríðsáranna, kom síður niður á lífskjörum til sveita. Upp úr kreppunni kallaði borgarlífið á unga menn til starfa sem gáfu skjótteknar tekjur. Oddur var í Reykholtsskóla og átti létt með nám. Vafalaust hefði átt vel við hann að stunda langskólanám, hefðu vindar staðið til þeirrar áttar á þeim tíma. Hann var bókhneigður og valdi fremur lestur góðra bóka í ró og næði heldur en mötun fjölmiðla. Á seinni árum sökkti hann sér tíð- um í ættfræðiathuganir og hefur unnið töluvert starf á því sviði. Ber öll sú vinna vitni um nákvæmni og vandvirkni. Oddur hafði góða rit- hönd og áferðarfallega, sem naut sín í þessum verkum. Á meðan Guðbjörn bóndi hélt fullu starfsþreki, sótti Oddur vinnu í Reykjavík um hríð. Stundaði hann m.a. smíðavinnu hjá Kristni vagna- smið, sem var athafnaskáld á Grett- isgötunni. Vann Oddur þar í hópi sveitunga sinna og lærði ýmis verk sem síðar komu að notum. Hann átti þó ekki langt að sækja smíðagáf- una, þar sem faðir hans var hagur smiður, bæði á tré og járn. Smíðaði Guðbjörn ýmsa hluti fyrir sig og granna sína, svo sem skeifur og kerruhjól. Guðbjörn missti sjón fyrir aldur fram, og þar kom að hann þurfti að treysta á syni sfna við bústörfin. Oddur reyndist laginn við bústörfin og svo fór að hann tók við búinu að Guðbirni látnum 1959. Bjó hann um skamma hríð með móður sinni þar til hann kvæntist eftirlifandi konu sinni Ingibjörgu Jónsdóttur, Jónssonar frá Laug, árið 1962. Reyndist hjónaband þeirra farsælt. Þau eignuðust tvö börn, Steinunni, sem lærði píanóleik og sjúkraþjálf- un, og Björn sem er vélvirki. Ingi- björg átti fyrir soninn Jón Aðalstein, sem er vélstjóri. Gekk Oddur hon- um í föður stað. Steinunn, móðir Odds, bjó með þeim meðan henni entist aldur, allt til ársins 1973. Hélt hún landsmóð- urlegu yfirbragði á heimilinu, sem gerði það að verkum að fólk laðaðist að því. Ingibjörg hefur viðhaldið þeim hefðum og er hún vinsæl og vel látin af sveitungum sínum. Það er raunar mikil gæfa þegar slík sam- heldni ríkir sem raun varð á hér, þegar búskapur og bændastétt á í vök að verjast. Þeim Oddi og Ingibjörgu búnaðist vel í sambúð sinni. Oddur var far- sæll bóndi. Hann vann töluvert að ræktun jarðarinnar, en jók lítið við húsakost utan hlöður. Hann var nat- inn við skepnur, einkum hesta og fé, Ingibjörg annaðist kýrnar. Það var líka með eindæmum hve laginn hann var að ná inn góðum heyjum. Sá eiginleiki virðist vera arfgengur. Sá sem þetta ritar, systursonur Odds, átti því láni að fagna að dvelj- ast á Rauðsgili á sumrin frá 5 til 15 ára aldurs. Á því skeiði náði ég að kynnast þeirri þróun sem búskapar- hættir í íslenskum sveitum hafa gengið í gegnum, frá þeirri bjartsýni og baráttuhug sem ríkti, á meðan þjóðin var að berjast við að brauð- fæða sig, í kjölfar fólksfjölgunar í lok stríðsins, og þar til því takmarki var náð á miðjum sjöunda áratugn- um. Ólíku er nú saman að jafna við það hugarfar sem nú ríkir í sveitum lands, þar sem öll framleiðsla er nánast talin til óþurfta. Oddur hafði gott lag á að láta okk- ur krakkana vinna. Hvert verk hafði sinn tilgang, okkur var treyst fyrir þeim og laun okkar voru ekki síst ánægja með vel unnin störf. Ég minnist þess nú með þakklæti að þarna lærðum við dyggðir vinn- unnar. Krakkarnir voru oft 4-5 sam- an á sumrin. Þar við bættust systkin Odds og makar þeirra, sem oft dvöldu til lengri eða skemmri tíma á sumrin við heyskap. Það var skemmtileg tíð. Svo komu töðu- gjöldin (með súkkulaði). Síðan tóku við hauststörf, göngur og réttir, sem staðsettar eru fyrir neðan heima- túnið. Þegar ég minnist þessa tíma nú, finn ég hversu góður andi ríkti á heimilinu. Fólkið var samhent, hjálpsamt og jákvætt. Óþarfa arga- þras kom aldrei til. Þannig hefur alltaf ríkt sérstaklega gott samband á milli Rauðsgils og nágrannanna á Steindórsstöðum, en Oddur og systkinin þar voru systkinabörn. Tvö af Steindórsstaðasystkinum hafa lát- ist á þessu ári, þau Þorsteinn og Ástríður. Er því mikið skarð höggvið í frændgarðinn á stuttum tíma. Á seinni árum hefi ég notið þeirra stunda sem ég hef átt að Rauðsgili. Sátum við Oddur oft saman og ræddum hin ólíkustu mál. Hann hafði ágæta kímnigáfu, og þá for- vitni, sem gerir það að verkum að menn spyrja umfram það sem kom- ast má af með. Þrátt fyrir að heilsan bilaði nú á síðustu árum var hugur- inn óbugaður. Þannig ferðuðust þau hjónin um allt land eftir að hann kenndi meinsins, sem dró hann að lokum til dauða. Ég hitti Odd viku fyrir andlát hans á spítalanum á Akranesi. Hann var léttur í skapi, og kunni skil á flest- um tíðindum úr héraði og frænd- garði yfirleitt. Þannig hafði það líka alltaf verið. Rauðsgilsheimilið hefur jafnan ver- ið sá staður sem systkin hans og af- komendur þeirra hafa safnast um. Það hefur verið okkar ættaróðal, Á Landakoti Þetta er saga af merkri stofnun, m.a. um líknarstarf systra í nærri heila öld. Margir af fremstu læknum landsins koma hér við sögu. Dr. Bjami Jónsson yfirlæknir var um áraraðir fremsti sérfræðingur íslendinga í bæklunarsjúkdóm- um og meðferð höfuðslysa. Hann segir meðal annars í for- mála bókarinnar: „Ég hef unnið á þessari stofnun alla mína lækni- sævi... Hafa götur mínar og systranna legið saman í nærri hálfa öld." Bókin er 256 blaðsíður og auk þess prýða bókina 60 ljósmyndir. Setberg gefur út. Verð 2900 kr. Gestgjafinn - ný bók með úrvali uppskrifta Útgáfufyrirtækið Fróði hf. hefur sent frá sér matreiðslubókina Úr- valsréttir - Gestgjafinn. Eins og nafn bókarinnar ber með sér er hér um að ræða úrvalsuppskriftir úr hinu geysivinsæla matreiðslu- blaði Gestgjafanum, en um þess- ar mundir eru tíu ár síðan útgáfa blaðsins hófst. Hefur blaðið notið mikilla vinsælda alla tíð, komið fjölmörgum að góðum notum og orðið til þess að efla matargerð- arlist og stuðla að fjölbreytni í mataræði íslendinga. Núverandi ritstjóri Gestgjafans, íris Erlingsdóttir, ritstýrði bók Fórnarpeð Ssafold hefur gefið út bókina Fómarpeð eftir Leó E. Löve. Bók- in er önnur spennubók höfundar og fjallar um ungan blaðamann sem kemst að því sér til skelfing- ar að þjóðkjörinn trúnaðarmaður misnotar aðstöðu sína gróflega í eiginhagsmunaskyni. Blaðamaðurinn leggur allt í söl- urnar til að fletta ofan af svikun- um og inn í atburðarásina fléttast óvæntir atburðir. Leó E. Löve. Ótrúlegt er hvaða aðferðum valdamiklir peningamenn beita til að verja hagsmuni sína. Þeir svífast einskis. Jafnvel mannslíf eru þeim einskis virði. Fórnarpeð er ósvikin spennubók frá fyrstu síðu til hinnar síðustu. Jafnframt hlýtur lesandinn að velta því fyrir sér hvort íslenskt þjóðfélag sé virkilega eins og þar er lýst og hvort atburðirnir gætu verið raunverulegir. Eða em þeir ef til vill raunverulegir? Fómarpeð er 214 bls. og að öllu leyti unnin í ísafoldarprent- smiðju hf. þótt ekki teljist það til stórbýla. Aldrei hefur þar heyrst minnst á gestanauð, þótt næturgestir hafi far- ið á þriðja tuginn. Þvert á móti hef- ur fremur verið kapp á milli bæj- anna um hvor hefði betur í þeim efnum. Samheldni þeirra Ingibjargar var heilsteypt. Þrátt fyrír að þau væm að mörgu leyti ólík, fórst þeim það vel, því þannig spönnuðu þau stærra svið í sameiningu. Víst hefði ég kosið að fá að njóta samvista við Odd enn um stund. At- vikin banna þó lengri fund. Hann hverfur nú á vit feðra sinna með bestu kveðjum þeirra sem eftir sitja. Snorri Tómasson skilvirkt eggsuðutæki Réttsoðin Ijúffeng egg. Verð frá 2.570,- • Allt að 7 egg. • Aðvörunartónn. • Laus eggjagrind. • Margar gerðir. háriiðunartæki með heltum blæstri. Kraftmikið. 140 wött. Yfirhitunaröryggi, • Straumrofi. • Snúningslæsing. • Verð frá 1.990.- Einar Farestveft&Co.nf. v Borgartúni 28. Sími 622901 )| 'ltlierm (aieplus kaffivélar 700-1000 W glæsllegir litir. Verð frá 2.890.-. • 10 bolla. • Heittog Engir eftirdropar. 5 gerðir. vöfflujám llmandi fallegar vöfflur. Verðfrá 4.990,- • Snúrugeymsla. • Hitastýring. • Stiglaus hitastilling. • Teflonhúð.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.