Tíminn - 01.05.1992, Síða 14

14Tfminn
Föstudagur 1. maf 1992
ÚTBOÐ
Innkaupastofnun Reykjavlkurborgar, f.h. Gatnamálastjórans I Reykjavlk,
óskar eftlr tilboðum I gatnagerð I austurborg.
Helstu magntölur eru:
Útvlkkun gatnamóta er u.þ.b. 1.500 mz
Lengd gatna er u.þ.b. 290 m
Lengd holræsa er u.þ.b. 100 m
Sfðastl skiladagur er 31. ágúst 1992.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu vorri, Frlkirkjuvegi 3, Reykjavlk, frá
og meö þriðjudeginum 5. maf, gegn kr. 15.000,- skilatryggingu.
Tilboöin veröa opnuö á sama stað fimmtudaginn 14. mal 1992 kl. 14.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
* Frikirkjuvegi 3 - Sími 25800
ÚTBOÐ
Innkaupastofnun Reykjavlkurborgar, f.h. Hitaveitu Reykjavlkurborgar,
óskar eftir tilboöum I verkiö „Nesjavallavirkjun — Undirstaöa gufuháfs".
Verkiö felst I steypu á undirstööum gufuháfs og tilheyrandi jarövinnu.
Helstu magntölur eru:
Gröftur 1.300 m3
Fylling 1.300 m3
Járnbending 4.900 kg
Steynsteypa 85 m3
Verkinu skal lokiö fyrir 1. ágúst 1992.
Útboösgögn veröa afhent á skrifstofu vorri, Frlkirkjuvegi 3, Reykjavik,
gegn kr. 25.000,- skilatryggingu.
Tilboöin veröa opnuð á sama staö þriöjudaginn 19. maí 1992 kl. 14.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 - Simi 25800
Innkaupastofnun Reykjavlkurborgar, f.h. Byggingadeildar, óskar eftir til-
boöum I uppsteypu og frágang úti vegna viöbyggingar viö Hliöarskóla.
Helstu magntölur eru:
Mót 2.250 m2
Steypa 220 m3
Þök 760 m2
Múrklæöning veggja 300 m2
Plötuklæöning veggja 225 m2
Útboösgögn veröa afhent á skrifstofu vorri, Frikirkjuvegi 3, Reykjavlk,
gegn kr. 20.000,- skilatryggingu.
Tilboöin veröa opnuö á sama staö miövikudaginn 20. maí 1992 kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 - Sími 25800
Innkaupastofnun Reykjavlkurborgar, f.h. Byggingadeildar, óskar eftir til-
boöum I viöbyggingu viö Artúnsskóla.
Um er aö ræöa 430 m2 viöbyggingu.
Jarövinnu er aö Ijúka.
Útboösgögn veröa afhent á skrifstofu vorri, Fríkirkjuvegi 3, Reykjavfk, frá
og meö þriöjudeginum 5. maf gegn kr. 20.000,- skilatryggingu.
Tilboöin veröa opnuö á sama staö miövikudaginn 20. mai 1992 kl. 15.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 - Simi 25800
ÚTBOÐ
Innkaupastofnun Reykjavlkurborgar, f.h. Byggingadeildar óskar eftir til-
boðum I lóöarlögun nýs gæsluvallar viö Brekkuhús I Grafarvogi.
Verklok eru 15. ágúst 1992.
Útboðsgögn veröa afhent á skrifstofu vorri, Frlkirkjuvegi 3, Reykjavlk,
gegn kr. 10.000,- skilatryggingu.
Tilboöin veröa opnuö á sama staö miövikudaginn 20. mal 1992 kl. 14.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 - Sími 25800
Guðmundur J. Guömundsson, formaður Dagsbrúnar:
Hreyfingin þarf ekki að
vera bKlaust kjaravopn
í.
Styrkur verkalýðshreyfingarinnar er
mjög mikill, svo mikill að honum eru
vart takmörk sett. Annað mál er hins
vegar hvort hreyfingin beri gæfu til
þess að fylkja sér saman og beita hon-
um. Það virðist vera mjög óljóst nú,
vægast sagt.
Hreyfingin þarf langt í frá að vera
bitlaust vopn í kjarabaráttu launa-
manna. Meðan hún hins vegar er jafn
sundurþykk og hún er nú þá er hún
vissulega ekki það kjarabaráttuvopn
sem verður að krefjast af henni að
vera. Það vantar mjög víða eldinn í
hana og f stað þess að sækja kjark í
samstöðuna og að ganga saman hönd
í hönd þá hafa mál meir snúist um
það undanfarið hverjir séu duglegast-
ir á tölvu og í reikningi. Áttum okkur
á því að lífskjör og aðstaða fólks eru
ekki tölvutæk.
Ég tel að verkalýðshreyfingin standi
nú á vissan hátt á tímamótum: Ann-
aðhvort heldur hún áfram þessu sam-
stöðuleysi sínu og lognast smám
saman út af, eða þá sem ég vona, að
enn finnist innan hennar sterk öfl
sem reisa munu hana úr öskustónni
öflugri en fyrr.
2.
Ég er ekki sáttur við niðurstöðu
miðlunartillögunnar og hvort að
Dagsbrúnarmenn muni samþykkja
hana eða fella skal ég ekki um segja.
Dagsbrún tók þátt í samflotinu og við
teljum okkur hafa farið illa út úr því
og samið langt undir okkar styrk
enda þótt atvinnuleysi stórs og vax-
andi hóps sé ískyggilegt sem og
skerðing sem orðið hefur á atvinnu
að undanfömu. Yfirvinna hefúr mjög
dregist saman svo að tekjur manna
hafa lækkað mjög og því er 1,7%
taxtahækkun alls ófullnægjandi. Þó
em ýmsir ljósir punktar í þessu, svo
sem láglaunauppbótin sem að vísu
hefði betur farið beint inn í taxta.
Ég reikna með að menn hafi ekki
treyst sér til að ganga fastar eftir kröf-
um sínum af ótta við að þá skylli á ný
verðbólgualda og allt yrði rifið í burtu
á augabragði. Ég óttast hins vegar
mjög að felli Dagsbrún sáttatillöguna
og fari ein út í verkfall verði staða fé-
Iagsins mjög erfið. Lendingin hlýtur
því að felast f tillögu sáttasemjara og
úrslitin í kjaraviðræðunum eru alger
nauðvöm.
Hins vegar verður verkalýðshreyf-
ingin að fara að átta sig á stöðu sinni í
þjóðfélaginu og sýna af sér meiri
hörku og meiri samstöðu því eftir því
sem hún slakar meira á klónni, því
meiri hætta er henni búin og því
hraðar nálgast hún dauðann.
3.
1. maí á að nota til að minna á
grundvallarmarkmið vinnandi fólks;
frelsi, jafnrétti og bræðralag. Vegur
þessa dags er mismikill eftir löndum.
Eitt sinn átti verkalýðshreyfingin að
vera alþjóðleg, sem hún og er í sjálfú
sér — svo alþjóðleg að fyrir fyrra stríð
1914-1918 höfðu menn trú á því að
hún væri það sterk að hún gæti látið
menn neita að berjast á þeim forsend-
um að bræður væru þá að berjast
Auk þess væm menn ekki að berjast í
sína þágu, heldur í þágu þeirra afla
sem væm þeim sjálfum andstæð sem
sýndi sig m.a. í því að biskupar og
prestar beggja vegna víglínunnar
blessuðu vopnin.
Ég nefni þetta sem dæmi um það
hversu sterka trú menn höfðu á hug-
sjónum verkalýðshreyfingarinnar og
um hið alþjóðlega bræðralag. 1. maí
ætti að vera okkur áminning um að
keppa að markmiðum jafnréttis,
bræðralags og réttlátara þjóðfélags og
efla okkur í baráttumálum líðandi
stundar.
Þórður Ólafsson, formaður verkalýðsfélagsins Boðans í Ölfusi:
Óhægara um vik aö beita
afli hreyfingarinnar nú
Ég tel að í kjaraviðræðunum hafi
ekki verið látið reyna á styrk verka-
lýðshreyfingarinnar og að hluta til er
um að kenna t.d. núverandi atvinnu-
ástandi. Fólk hefúr verið hikandi við
að fara í hart og kannski hefur heldur
ekki verið nóg gert af hálfu foryst-
unnar til að brýna það.
Hreyfingin er þó án alls vafa sterk
ennþá en á óhægara um vik að beita
afli nú en áður þar sem aðstæður em
aðrar: Fólk er mjög skuldsett og því
meira hikandi við að fara í langa bar-
áttu en var fyrir nokkmm ámm. Þó
held ég að ekki hafi nú verið fyllilega
látið reyna á styrk hreyfingarinnar og
þess má geta í þessu sambandi að
nokkur verkalýðsfélög höfðu ekki
einu sinni fyrir því að leita til félags-
manna eftir verkfallsheimild. Það er
alvarlegt mál og segir ákveðna sögu.
Það er orðið nauðsynlegt að breyta
ýmsu í skipulagi hreyfingarinnar,
einkum að því leyti að það þarf að
fækka verkalýðsfélögum með því að
sameina þau og gera þau sem eftir
verða þannig stærri og öflugri félög
sem ná yfir stærra félagssvæði. Það
myndi auðvelda mjög allt starf þeirra
og hreyfingarinnar í heild. Nú em
verkalýðsfélög allt of mörg og sem
dæmi um það em fjögur félög á ekki
stærra svæði en í Ámessýslu þar sem
samgöngur em eins og best verður á
kosið.
2.
Ég er alls ekki sáttur við niðurstöðu
kjaraviðræðnanna. Sáttatillagan
verður lögð fram til atkvæðagreiðslu í
okkar félagi og ég mun hvorki leggja
til að hún verði samþykkt eða felld.
Fólkið verður að ákveða þetta sjálft
Meðai þess sem ég hef efasemdir um
í tillögunni er að binda gengisskrán-
mgu og kjarasamninga saman og ég
hélt satt að segja að menn væm bún-
ir að fá nóg af slíku. Þá er ég óánægð-
ur með að vextir skuli ekki lækka
•meira. í vaxtamálum held ég að hefði
þurft að setja ákveðið niður á blað
hvemig lækka skuli vextina í áföng-
um allt niður í 3,5% raunvexti. Ég tel
að nær hefði verið að tengja launin
við vexti fremur en gengi.
Annað mál er þó að hreyfingin hefði
átt að rísa upp strax í júní sl. þegar
vaxtahækkunin kom og fylgja málum
síðan eftir. Auðvitað er það tómt mgl
að sitja nú uppi með ríkisstjóm sem
hreyfingin þarf að vera að berjast við
hatrammri baráttu í kjarasamning-
um fyrir því hvort geðdeildir eigi að
vera opnar eða öldmnardeildir og
þess háttar.
Þetta sýnir auðvitað skelfingar-
ástand og ég veit að í þessum efnum
hafa ekki öll kurl komið til grafar enn.
Ég er sannfærður um að ástandið í
heilbrigðismálum á eftir að hríð-
versna og þá verður ástæða fyrir
verkalýðshreyfinguna að þjappa sér
saman: Það verður stórdregið úr heil-
brigðisþjónustunni og biðlistar eftir
aðgerðum eiga eftir að lengjast mjög
með afleiðingum sem leggjast munu
þungt á atvinnureksturinn þar sem
fólk verður lengur óvinnufært. Auð-
vitað þarf að skoða þessa hluti og
freista þess að ná fram spamaði í op-
inberri þjónustu. En fyrr má nú vera
að framkvæma fyrst hlutina eins og
núverandi ríkisstjóm gerir, og ætla
síðan að athuga afleiðingamar er frá-
leitt
3.
1. maí er baráttu- og hátíðisdagur
vekalýðshreyfingarinnar. Það er eng-
inn vafi á að dagurinn hefur mikið
gildi þótt gildi hans hafi ef til vill ver-
ið meira fyrir nokkmm ámm. Það er
ekkert launungarmál að hann hefur
breyst eins og annað í þjóðfélaginu.
Engu að síður minnumst við 1. maí
þess sem áunnist hefúr, hvað kostar
að halda því og fyrir hveiju þarf að
berjast