Tíminn - 11.07.1992, Blaðsíða 12

12 Tíminn
Laugardagur 11. júlí 1992
Líkið á árbakkanum
Nafnlaust lík fannst á bakka Arkansasár. Viö rannsókn
kom f Ijós að kunnáttuleysi nýbyrjaös lögregluþjóns haföi
nær oröiö til þess aö morðinginn næöist ekki og einnig
eyöilagt möguleika stúlkunnar á björgun.
Þann 14. júlí 1990 fundu tveir
ungir drengir konulík á bökkum
Arkansasárinnar nærri Tulsa.
Þeir hringdu skjálfraddaðir og
skelkaðir á lögregluna, sem
sinnti kallinu samstundis. Þetta
kom lögreglunni svo sem ekki á
óvart, því þeir unnu eftir þeirri
reglu að ef ung kona hyrfi var
best að byrja að leita við ána, og
sú leit bar oftar en ekki árangur.
Líkið var af ungri dökkhærðri
konu, sem greinilega hafði verið
falleg í lifanda lífi. En nú var hún
afmynduð af barsmíðum, að því
er virtist. Lík hennar lá á bakinu
með hendurnar út frá líkaman-
um. Blússan hafði verið rifin ut-
an af henni og sokkabuxurnar
dregnar niður fydr hnén.
Greinilegt var að um kynferðis-
afbrot var að ræða. Morðinginn
hafði bitið konuna í brjóstin og
víðar, svo harkalega að blóðug
tannaför sátu eftir.
,JMeð kjafti og klóm“
Konan hafði verið stungin
með hnífi bæði í bringuna og
kviðarholið neðanvert. Enn-
fremur hafði morðinginn skorið
hana á háls til að vera viss um að
verknaðurinn væri fullkomnað-
ur.
Lögreglan leitaði á staðnum
að ummerkjum um hvað átt
hefði sér stað' Fótspor og hjól-
barðaför fundust og voru tekin
gifsmót af þeim. Einnig fannst
hvítur bómullarbolur ataður
blóði. Svæðið, sem Ifkið fannst á,
var eyðilegt og því litlar líkur á
að nokkur hefði verið vitni að
nokkru. Lítið umrót var um-
hverfis líkið og því talið að glæp-
urinn hefði verið framinn annars
staðar.
Réttarlæknir leitaði á líkinu að
skapahárum einhvers annars og
sæði. En þó svo að slíkt dugi vel
til að sakfella morðingja þegar
honum hefur verið náð, dugar
það skammt til að elta hann
uppi.
Ekki var það til að gera Iög-
reglumönnunum rannsóknina
auðveldari að konan bar engin
persónuskilríki eða annað, sem
bent gæti til þess hver hún væri.
Hún fór því í líkhúsið merkt NN.
Einn lögreglumannanna á
staðnum horfði á líkið með
hryllingi. „Það hefur einhver vit-
firringur ráðist á hana með kjafti
og klóm. Þetta er einhver við-
bjóðslegasta tegund glæpa sem
til er,“ sagði hann.
Tveimur ungum rannsóknar-
lögreglumönnum var falin rann-
sóknin og þeir fengu fyrstu vís-
bendinguna eftir að fréttin um
líkfundinn hafði birst í fjölmiðl-
Sakamál
um. Kona hringdi og kvaðst
hafa fundið handtösku og kven-
skó við þjóðveginn. „Var hún í
skóm og með tösku? Kannski til-
heyrir þetta konunni sem var
myrt,“ sagði konan sem hringdi.
Lögreglumennirnir fóru og
sóttu töskuna og skóna. Á öku-
skírteini í veskinu var mynd af
myrtu stúlkunni. Hún var 19 ára
Tammy Garrett lenti í rifrildi við kærastann og sást ekki á lífi eftir það.
gömul og hét Tammy E. Garrett.
Sú staðreynd að ekkert virtist
vanta í töskuna, kom lögregl-
unni á óvart. Þar var meira að
segja talsvert af peningum. Það
var óvenjulegt að slíkir glæpa-
menn létu undir höfuð leggjast
að ræna fórnarlömb sín, ef eitt-
hvað var af þeim að hafa.
Lögreglan velti því einnig fyrir
sér hvernig skórnir og taskan
hefðu lent í tíu kílómetra fjar-
lægð frá lfkinu. Hafði morðing-
inn gripið hana inni í bænum og
keyrt hana að ánni eða hafði
hann hent skónum og töskunni
út úr bílnum á leiðinni brott?
Gat þetta bent til þess að hann
byggi í bænum?
Merki á skónum bentu til þess
að stúlkan hefði verið dregin
talsverða vegalengd áður en
henni var þröngvað inn í bfl, það
er að segja ef henni var rænt.
Svo virtist sem hún hefði barist
hraustlega gegn árásarmannin-
um.
Kærastinn undir grun
Þegar nafn stúlkunnar var
fengið, hófust lögreglumennirn-
ir handa um að kanna bakgrunn
hennar. í ljós kom að hún var að-
flutt í Tulsa. Hún hafði flutt
þangað að loknu gagnfræðaprófí
og hafið störf í verksmiðju í
bænum. Þar var mjög vel af
henni látið. Þar sem hún var ung
og var á eigin vegum í bænum,
höfðu eldri samstarfsmenn nán-
ast „ættleitt" hana. Hún var sögð
glaðlynd og almennileg í um-
gengni og öllum líkaði vel við
hana.
Hún hafði átt kærasta í meira
en ár, Danny Mosby að nafni, og
höfðu þau verið farin að ræða
það að gifta sig.
í ljós kom að Danny Mosby bjó
skammt frá þeim stað sem
skórnir og taskan höfðu fundist.
Þetta varð til þess að lögreglan
fór að velta því fyrir sér hvort
ályktanir þeirra hefðu verið
rangar. Hafði hún kannski lent í
ofsafengnu rifrildi við kærast-
ann, sem hefði farið úr böndun-
um og endað með þessum hrylli-
lega glæp? Og hafði hann síðan
reynt að láta líta svo út sem
ókunnugur nauðgari og morð-
ingi hefði framið glæpinn? Ann-
að eins hafði nú gerst.
Danny Mosby var einlægur
ungur maður, rétt rúmlega tví-
tugur. Hann skýrði iögreglunni
frá því að hann og Támmy hefðu
farið út að borða á föstudags-
kvöldið. Á veitingahúsinu lenti
l‘ ! S _ iídT SflK 1 FíoVíK' BöRG. FÆÞI ^ 4 5o IT-TÍ) l)H I Q Fi/SL Tru SKRJDA ■R'ftÐfl- ro 4 3'/)Rú *
vruft 3 fít ’o’p
HfcÐ { 'fíS fwrr- rmtJsn Sv'AR 1
m 1 ¥w\ SlGLo
f > ■ '1' - i 3 SORG 3
lujf, «
N.HM
SL/EM/I . Féllu S\JHDÚR' i .. j 'V 1 . s r'fttJk l V
■ * m É' S’ItRlíj Vílfl W
tiMR J mm 1 ÓM 5 1 st/fd r MAÐOR 5
VfiTuA- KLft Kl
FYRsT' UR ZiFufc K oSí ÓÞ ► 8 0 —■ \ FRJó- KORlý L SflL L
tim Soí/Í- i UftUT tt EHX> i U /VUM BÝSHA ftUHir I I ► q 7
xfy'tflÐ: SL>P
fkíGfíh1 ■ i f ó r.r MK 1 TiTTgl “Í 1 ! I SAMI/U' FOXS. 8
!ÍEYÐ(\ FúGL SK1P5 M’ft H' UÐOR
VILS- l Hlí 11 HftTft í BLÍ Nh ! R
$VÍ V SLÓRA
Stf Mé- J . SVBIlK E.1N S 7?ÖÍ) Gft K' ftut-fi iZ ! r;:, SHRÐftK 0
Y£l KRI mF - RkftSf) SIGRUÐ
l H TtftHl 7 1 KlAKl M
tima VFlft -~ SKRlFT TUfJ
! f 1 s HftL CJT. T TÞRft FLoór 11
HrtLM ÍIRMl LEii)/}
r k ■ H.VÍK. • oF</(5 * HfiÖQ se£> LftBB - AR 15 *
fíUÐ
riTfTT. TÓAU
p -j 10 I 1 1 í - IftK- i VEtKfl 11
STÆPt
SM'fl- KtT j SPlL ~l5 1 1 /6