Tíminn - 10.10.1992, Blaðsíða 9

Laugardagur 10. október 1992
Tíminn 9
Prost!
Dansað á borðum og bekkjum undlr drynjandi Bæjaramúsík.
Tíminn á Oktoberfest í Munchen í Þýskalandi:
Þar drekka
menn ekki úr
minna en
líterskönnum
Fyrirmynd íslensku októberbjórhá-
tíðarinnar er sótt til Miinchen í
Þýskalandi, en þar fer árlega fram
staersta og skrautlegasta bjórhátíð í
heiminum. Þrátt fyrir naftiið Ckto-
berfest, fer þessi hátið fram í lok
september og byrjun október. í ár
stóð hún frá 19. sept. til 4. okt
Blaðamaður Tímans átti leið um
Múnchen á öðrum degi hennar.
Þama koma árlega um sex milljón
gestir í eins konar pflagrímsferð, til
þess að njóta ógleymanlegrar
stemningar.
Það er erfitt að lýsa þessari stemn-
ingu í orðum; saman mynda Bæjar-
ar í skrautlegum þjóðbúningum
með fjaðrahatta, fjörugar hljóm-
sveitir, götusalar og þúsundir bjór-
þyrstra gesta í risatjöldum ógleym-
anlega heild, sem gaman er að
njóta. Og bjórinn, hann er ekki
framreiddur í minni flátum en lít-
erskönnum.
Bjórinn á Oktoberfest í ár kostaði á bilinu 8-10 þýsk mörk hver
lítri, en það er verð sem menn gætu verið ánægðir með hér heima.
Myndlr og texti: Ámi Gunnarsson
Eggert Þorleifsson i hlutverki sínu.
Sódóma Reykjavík
Sódóma Reykjavlk HHH
Framlelöandl: Jón Ólafsaon
Kvlkmyndataka: Slguröur Sverrlr Pálsson
Kllpplng: Valdls Óskarsdóttlr
Tónllst: Sigurjón KJartansson
Handrlt og lelkstjóm: Óskar Jónasson
Aöalhlutverk: BJöm J. Friöbjömsson,
Eggert Þorielfsson, Sóley Elfasdóttlr,
Helgl BJðrnsson, Stefán Sturla Slgurjóns-
son, Þröstur Guðbjartsson, Þóra Frlörlks-
dóttlr o.fl.
Regnboglnn, Stjömubíó og Háskólabíó
Bönnuö Innan 12 ára.
Moli (Helgi Björnsson) selur
Agga flinka (Eggert Þorleifsson)
gallaðan landa og veldur honum
miklum vandræðum. Aggi, sem
rekur skemmtistaðinn Sódómu,
hyggst ná sér niðri á Mola og
kemst fljótlega að því hvar hann
heldur sig með bruggtækin sín.
Aggi rænir Unni (Sóley Elías-
dóttir), systur Mola, og lokar
hana inni í Sódómu. Inn í þessi
átök blandast hinn sakleysislegi
Axel (Björn J. Friðbjörnsson),
sem vildi bara fá aftur sjónvarps-
fjarstýringu mömmu sinnar. Ax-
el og Moli fara í Sódómu til þess
að reyna að bjarga Unni og er
skemmtistaðurinn sögusviðið
mestan hluta myndarinnar.
Það er talsverður hraði í þess-
ari mynd og strax í byrjun er
áhorfandinn tekinn með í ferða-
lag um undirheima Reykjavíkur
(og Hafnarfjarðar) og honum
gefinn lítill tími til vangaveltna.
Persónur eru kynntar til sög-
unnar fljótt og örugglega og
óhætt er að segja að myndin
verður aldrei langdregin. Ymsar
aukapersónur koma við sögu,
sem hafa mismikil áhrif á fram-
vindu mála, en hafa þeim mun
meira skemmtigildi. Húmorinn
er oftast af kaldhæðnislegri
gerðinni og kemur það ekki síst
fram í uppátækjum og fram-
komu hárprúðra hljómsveitar-
meðlima, sem eru þátttakendur
í atburðarásinni.
Tónlist er áberandi þáttur í
myndinni, sem leiðir okkur að
mikilvægum hluta kvikmynda
þar sem hljóðið er. Það verður
nú að viðurkennast að oft hefur
hljóðvinnsla verið léleg í ís-
lenskum kvikmyndum, þótt hún
hafi batnað á síðustu árum. Það
er því sönn ánægja að tilkynna
að hljóðvinnsla er öll til fyrir-
myndar í Sódómu Reykjavík.
Það mæðir mikið á Birni J.
Friðbjörnssyni í myndinni.
Hann leikur ekkert alltof skarp-
an náunga, sem virðist ekki hafa
verið mikið úti meðal fólks. Það
er skemmst frá því að segja að
Björn leikur þetta af miklu ör-
yggi og í raun ótrúlegt að hér sé
um óvanan leikara að ræða.
Eggert Þorleifsson á góðan dag í
hlutverki Agga og það eiga líka
þeir Stefán Sturla Sigurjónsson
og Þröstur Guðbjartsson, sem
leika hina nautheimsku aðstoð-
armenn Agga, þá Brjánsa sýru
og Ella glussa. Helgi Björnsson
fer ágætlega með hlutverk sitt,
en Sóley Elíasdóttir, sem leikur
Unni, nær sér ekki á strik.
Það er ljóst að Óskar Jónasson
hefur ekki ætlað sér að færast of
mikið í fang með þessari mynd,
heldur fyrst og fremst að
skemmta fólki. Það hefur hon-
um tekist. Handritið er með
fullt af hnitmiðuðum bröndur-
um og þótt myndin gerist í und-
irheimum Reykjavíkurborgar og
fjalli um glæpamenn, þá er ekki
að sjá að neinn sérstakur siða-
boðskapur komi fram. Þetta er
fyrst og fremst spennu- og gam-
anmynd, sem allir geta haft
gaman af, þótt mig gruni að hún
eigi eftir að höfða meira til yngri
aldurshópa.
Leikstjórinn og handritshöf-
undurinn Óskar Jónasson má
vera ánægður með þessa fyrstu
mynd sína í fullri Iengd. Góð
leikstjórn og klipping gera at-
burðarásina hraða og skemmti-
lega og þar erum við komin að
kjarna málsins. Sódóma Reykja-
vík er skemmtileg mynd.
Örn Markússon
I