Tíminn - 21.05.1994, Blaðsíða 8

8
yWBÍHB
Laugardagur 21. maí 1994
Þegar Carol Jean Burris
mætti ekki til vinnu 23.
apríl 1990 brá samstarfs-
mönnum hennar í brún.
Það var mjög ólíkt Carol að
mæta ekki í vinnuna án þess að
gefa viðhlítandi skýringu á fjar-
vistinni.
Carol var 42ja ára gömul, frá-
skilin og aðlaðandi móðir 20 ára
gamallar stúlku. Carol átti kær-
asta, en kaus að búa á eigin
heimili í Lafayette-breiðstræti,
New Jersey. Hún fór alla virka
morgna á vinnustaðinn kl. 8.30
og kom aftur um fimmleytið.
Hún starfaði við bókhald og líf
hennar var eins og vinnan, í
föstum skorðum.
Eftir að vinnuveitendur höfðu
reynt að ná í hana í síma, fóm
tveir samstarfsfélagar hennar
heim til hennar ab loknum
vinnudegi til að athuga hvort
eitthvað væri ab. Húsið var læst
og enginn svaraði bjöllunni. Þá
sáu vinnufélagarnir bílinn
hennar koma inn heimreiðina,
en þegar ökumaður sá gestina,
sneri bíllinn frá og honum var
ekið á brott. Vinnufélögum Car-
ol sýndist í fyrstu að Carol væri
ökumaöurinn, augu hennar
virtust þau sömu, en samt var
eitthvað frábragðið.
Vinnufélagarnir tveir settust
upp í eigin bíl og eltu Carol. Þeir
blikkuðu ljósum og þeyttu
homið. Þeir gáfu þá skýringu
síöar að viðbrögð þeirra hefðu
frekar veriö ósjálfráð en meðvit-
uö. Bíllinn hvarf hinsvegar úr
augsýn áður en þeir gátu séö
með vissu hver keyröi hann.
Illur fyrirboði
Lögreglan var kölluð til. Þab
kom í ljós aö gluggi á bakhlið
hússins hafði verið brotinn og
gatið var nægilega stórt til aö
einhver gat smeygt sér inn um
þab. Lögreglan réðst til inn-
göngu. Inni í húsinu var grafar-
þögn. Lögreglufulltrúinn sem
fór inn í húsið, Kelly, heyrði þá
hljób berast frá snyrtingunni.
Hann hratt hurðinni upp og sá
kjölturakka Carol sitja í hnipri
bak við klósettiö, stjarfan af
hræðslu. Þab gat ekki verið ann-
að en illur fyrirboði.
Síðasta vistarveran, sem Kelly
skoðaði, var svefnherbergið. Þar
lá líkið af Carol á miðju gólfinu.
Hún var þakin nokkram rasla-
pokum og undir henni var
plastmotta, eins og morðinginn
hefði ætlað ab koma og hreinsa
upp verksummerki síðar.
Dóttirln
Kelly kallaöi til sína menn og
ítarleg rannsókn hófst. Bíll fóm-
arlambsins var Chevrolet Capr-
ice, árgerð 1985, og eftir honum
var strax lýst. Þeir, sem helst
vora grariaðir, vora fyrrverandi
maður Carol, kærasti og jafnvel
dóttir. Reynslan sýnir aö í flest-
um morömálum í heimahúsum
tengist morðinginn fómar-
lambinu sterkum böndum.
Dóttir Carol hét Tina og átti
kærasta að nafni Tom Drake.
Fyrsta verk Kellys, sem var sett-
ur yfir rannsóknina, var að
heimsækja Tinu. Fyrir utan
heimili Tinu stóö Caprice-bíll-
inn og fyrsta spurning Kellys,
þegar Tina kom til dyra, var
hvort hún væri eigandi bílsins.
Hún neitaði því og sagði að vin-
kona hennar, Grace, ætti bíl-
inn. Kelly bað stöbina að slá
bílnúmerinu upp, en hélt síöan
áfram að ræða við Tinu. Það
gekk treglega að fá hana til sam-
ræðna, en nokkram mínútum
seinna var staðfest aö umrædd
bifreið væri eign Carol. Þá bab
Kelly Tinu ab koma niöur á stöð
og kærasti hennar, Tom, var
einnig tekinn til yfirheyrslu.
Tina notabi peningana m.a. til ab dvelja á þessu móteli.
Fóm á altari
ástarinnar
Inni í húsinu var grafarþögn. Lögreglufulltrú-
inn, sem fór inn í húsiö, Kelly, heyrbi þá hljóö
berast frá snyrtingunni. Hann hratt huröinni
upp og sá kjölturakka Carol sitja í hnipri bak
viö klósettiö, stjarfan af hrœöslu. Þaö gat
ekki veriö annaö en illur fyrirboöi.
SAKAMÁL
Óvænt fjárráð
Að sögn Toms hafbi hann átt í
ástarsambandi við Tinu í þrjú
ár. Aðeins viku áður hafbi hann
svo ákveðiö að slíta samband-
inu, en Tina brást illa vib og lét
sem lífi hennar væri lokið.
Tveimur dögum seinna hringdi
hún í hann og sagði að hún
væri ófrísk. Hún sagðist hafa
komist yfir peninga og stakk
upp á því að þau yfirgæfu borg-
ina í leit að nýju lífi og stofna
fjölskyldu einhvers staðar. Tom
samþykkti það eftir nokkra um-
hugsun og samdægurs bauð
Tina honum til dýrindis kvöld-
verðar, keypti föt og fallegt úr
handa honum og pantaöi dýr-
indis vín. Tom veitti því eftir-
tekt að hún borgaöi fyrir öll her-
legheitin með greiðslukorti
móður sinnar. Aöspurð gaf Tina
þá skýringu að Carol væri svo
glöð yfir því ab veröa amma, ab
hún hefði ákveðið að lána
henni kortið til að sýna gleði
sína.
Kvöldinu lauk með því ab Tina
leigði mótelherbergi handa
þeim og þar áttu þau eftirminni-
lega nótt.
Aður en Kelly yfirheyrði Tinu
var haft samband við vinkonu
Tinu, Grace, og hún beðin um
að lýsa vinkonu sinni. Grace
neitaði því stabfastlega að eiga
bílinn, eins og vitab var fyrir, og
sagðist ekki vita hvað Tinu
gengi til. Hún sagði að Tina
væri feimin og óöragg stúlka,
en hana vantaði staðfestu í líf-
inu. T.a.m. hefbi henni haldist
illa á störfum í gegnum tíðina
vegna þess hve værakær hún
var. Ættingjar Tinu vora á sömu
skobun. Þeir sögbu aö það væri
ekki vottur af ofbeldishneigð í
„Tinu litlu", eins og þeir köll-
uðu hana, og útilokubu sam-
stundis að hún væri viðriðin
dauða móður sinnar.
Carol jean Burris.
Ný sönnunargögn
Carol Burris hafði verið skotin
með skammbyssu, hlaupvídd
38. Hún hafði verib myrt í for-
stofunni, þaö sannaöi byssukúla
og smáblóðblettur sem fannst
þar, en síðan hafði líkið verið
dregið inn í svefnherbergið.
Tom Drake.
Carol hafði verið látin í fjóra
sólarhringa þegar að henni var
komiö. Tæknideild lögreglunn-
ar fann m.a. tvær greiðslukvitt-
anir þar sem vörar höfðu verið
teknar út á greiðslukortiö,
tveimur dögum eftir að Carol
hafði látist. Því þótti sýnt að
Tina hefði notað kortið, eftir
dauða móður sinnar, komiö síð-
an heim með kvittanimar og þá
hefði hún fundiö líkið ef allt
hefði verið meö felldu. Hún
hafði ekki látið lögregluna vita
og staða hennar var því orðin
veralega slæm.
Tina neitaði nú með öllu ab
ræða við lögregluna, en gögnin
í málinu reyndust nægileg til að
ákæra hana og hneppa í varð-
hald. Á meðan leitubu Kelly og
menn hans frekari sönnunar-
gagna.
Moröið
Tveir dagar liðu, en þá breyttist
skyndilega viðhorf Tinu og
hún óskaði eftir viðtali vib
Kelly. Hún hugðist gera játn-
ingu. Það hafði komib til ósam-
komulags á milli hennar og
Carol, vegna þess að Carol lík-
aði ekki við Tom og svo virtist
sem hún hefði æma ástæðu til.
Tom var glaumgosi sem var á
eftir hverju pilsi og meb réttu
var hægt að kalla hann kynlífs-
fíkil. Hann hafði margoft hald-
ib framhjá Tinu og að sögn
hennar sjálfrar hafði hann
m.a.s. farið á fjöramar við
móbur hennar. Það var þá sem
Carol beitti sér fyrir því að Tina
losaði sig vib hann í eitt skipti
fyrir öll, án þess þó að reyna að
þvinga hana til eins né neins.
Þegar Tom sleit sambandinu
vib Tinu, fannst henni sem það
væri allt sök Carol og hún
ákvað að hefna sín á henni.
Hun beið hennar þegar Carol
kom heim úr vinnunni á föstu-
dagskvöldiö og skaut hana
tveimur skotum í forstofunni.
Til að komast inn í húsið hafði
Tina brotist inn bakatil, þar
sem hún var lyklalaus. Móðir
hennar lést ekki við skotsárin
og hélt meðvitund um tíma eft-
ir að dóttir hennar var búin aö
skjóta hana. í örvæntingu sló
Tina höfði hennar við flísalagt
forstofugólfið og þá missti hún
loks meövitund. Skömmu áður
en það varð hafbi Carol stunið
upp við einkadóttur sína: „Af
Kelly lögreglufulltrúi.
hverju gerirðu mér þetta?"
Tina hafði síðan dregið móður
sína inn í svefnherbergi og lagt
hana þar á plastdúk og síðar
ætlaði hún svo ab losa sig við
líkið (þess má geta að sam-
kvæmt krafningarskýrslu lést
Carol ekki fyrr en nokkram
klukkustundum eftir skotárás-
ina og dánarorsökin var köfn-
un). Tina tók nú lausafé og krít-
arkort, hringdi síðan í kærast-
ann og bauð honum gull og
græna skóga ef hann vildi vera
meb sér áfram. Þá laug hún því
að hún væri ófrísk og þetta
hafði þau áhrif að Tom gekkst
inn á að taka aftur upp þráð-
inn.
Það var svo á mánudeginum
sem Tina hafði loks ætlað sér
að losa sig við lík móður sinnar.
Þá tók við þáttur vinnufélaga
Carol, en henni tókst að hrista
þá af sér.
Réttarhöld
og dómur
Kelly var furðu lostinn yfir
játningu stúlkunnar. Hann
spurði hana hvað hefði getaö
fengið hana til þess aö drýgja
þvílíkt voðaverk. Tina hélt alla
tíð stillingunni og svarabi ein-
ungis: „Hún hefði ekki átt ab
skipta sér af mínum málum."
Réttarhöldin vora stutt og
hnitmiðuð. Enginn vafi lék á
sekt Tinu, þar sem hún játaði
sakargiftir, en það kom síðar
upp úr dúrnum að ástæða þess
að hún játaði á sig verknaðinn
var sú að Tom hafði skilib end-
anlega við hana eftir að hún
var ákærð fyrir moröið. Því
fannst henni sem hún hefði
engu ab tapa.
Verjandi Tinu reyndi að bera
við stundarbrjálæöi og ást-
blindu, en kviðdómur sýndi
enga miskunn. Tina Burris
mun sitja a.m.k. 40 ár í fangelsi
áður en henni veitist möguleiki
á náðun. Enda sýnist sem
þannig sé réttlætinu fullnægt
gagnvart aðila, sem fómar
móður sinni á altari eigin-
gjamrar ástar eins og í þessu til-
viki. ■