Tíminn - 12.11.1994, Blaðsíða 6
6
Laugardagur 12. nóvember 1994
Einstœtt sakamál sem vakti athygli um allan heim:
Notaöi hundinn
sem morövopn
Rétt upp úr kl. 04.00, aöfaranótt
2. september 1992, var hringt í
neybarmóttöku sjúkrahússins í
Cleveland, Ohio. Karlmaöur tjáöi
neyöarvaktinni í örvæntingu
sinni aö óöur hundur heföi ráöist
á konuna hans.
„Hún var úti aö labba þegar
hundurinn réöst á hana og reif
hana í tætlur, en henni tókst að
komast aftur heim við illan leik,"
sagöi maburinn.
Lögreglufulltrúarnir Michael
Zerdella og Michelle Witherspo-
on fóru ásamt sjúkrabíl á vett-
vang. Maöurinn sem hringdi
sagöist heita Jeffrey Mann, 36 ára
gamall. Hann var meö skurö á
enninu, sem úr blæddi. Sambýlis-
kona hans, Angela Kaplan, lá al-
blóðug á leðursófa í stofunni.
Hún var látin þegar aö var komiö.
Lík hennar var nakib, en fötin á
gólfinu, rifin og tætt.
Undarlegt mál
Eitthvað var öbruvísi en þaö
átti aö vera. Ef ráðist haföi verið á
Angelu á kvöldgöngu, hefbi blóö-
slóbin átt að liggja inn í húsiö og
finnast á gangstéttinni fyrir fram-
an. Svo var ekki. Gólf og veggir
hússins voru hinsvegar alblóöug.
Þá vakti þaö upp spurningar að
konan skyldi vera nakin.
Zerdella kom auga á ljósmynd
af hundi á veggnum og spuröi
hvort Mann ætti hann. Hann ját-
aöi því. „Ekki meiba hundinn
minn," var þaö síöasta sem Mann
sagöi áöur en sjúkraliðar hjálp-
uðu honum upp í sjúkrabílinn
sem fór með hann á spítala til að
láta gera aö sárinu á höföi hans.
Þegar Zerdella leit yfir vígvöll-
inn, grunaði hann ekki ab þetta
mál ætti eftir að veröa á forsíðum
blaöa um allan heim innan tíðar.
Hundurinn
Atvikið átti sér staö í hverfi sem
kallast Cuyahoga Heights og er
eitt af öruggari hverfum borgar-
innar með mjög litla glæpatíöni.
Zerdella var þess fullviss aö Jeffrey
Mann væri ekki aö segja allan
sannleikann. Þegar hann skoðaði
sig um í hjónaherberginu, sá
hann ab dýnan og rúmfötin voru
þakin blóöi — sennilega dráps-
staburinn. En því hafði Mann
dregið líkiö niður í stofu og hvers
vegna haföi hann logið til um
þaö að hundurinn hefði ráðist á
Angelu utandyra? Og hvar var
hundurinn?
Zerdilla opnaði dyrnar aö baö-
herbergi á eftir hæöinni og þá
heyrbi hann urr. Hann horföist
skyndilega í augun á stórum Bull
Pit hundi, sem horföi aubmjúk-
um augum á hann. Zerdilla tók
enga áhættu og hringdi í hunda-
farigara, sem handsamaöi hund-
inn án fyrirhafnar og fór með
hann í vörslu dýralæknis.
Hundurinn var blóbugur í
munnvikjunum og virtist miður
sín. Hann vó 35 kíló og Zerdilla
hugsaði með sér ab svona flikki
gæti gert hræbilega hluti.
Yfirheyrslan
Mann var tekinn í yfirheyrslu
daginn eftir. Hann sagðist ekkert
hafa aö fela og neitabi aðstob lög-
„Morbvopnib"'.
fræöings. Hann hélt sig í fyrstu
viö þá sögu að ókunnugur hund-
ur hefði ráöist á Angelu úti á götu,
en Zerdilla gerbi honum ljóst að
hann tryöi því ekki. Þá minnti
Zerdilla á ab hjónarúmib hefði
verið gegnvætt blóöi. Viö þaö
breytti Mann framburbi sínum.
„Viö vorum í samkvæmi og ég fór
þreyttur heim og tók tvær svefnp-
illur og sofnaöi í gestaherberginu.
Síðan vaknaöi ég þegar allt var yf-
irstaðið, en ég vildi bara ekki trúa
aö hundurinn minn hefði gert
þetta," sagöi Mann.
„Hvaö verður um hundinn ef
hann reynist hafa gert þetta?"
„Þú virðist hafa meiri áhyggjur
af honum en örlögum sambýlis-
konunnar."
„Þú getur ekki ásakað mig fyrir
að reyna aö bjarga hundinum,
þegar konan er dáin. Ef ég fæ að
halda honum, er ég þó ekki svipt-
ur öllu í einu vetfangi."
Það var ekkert sem sannaði á
þessu augnabliki aöild Manns aö
verknaðinum og því var honum
leyft aö fara frjálsum feröa sinna.
Það, sem olli Zerdilla mestu
hugarangri, var orsök þess aö
hundurinn skyldi rábast á „hús-
móður" sína og tæta í sig. Á veggj-
unum voru ljósmyndir af hund-
inum, Mack, og Angelu þar sem
þau sátu saman í mesta bróðerni.
Á eina myndina var skrifab: „Ég
og yfirmaður öryggismála á heim-
ilinu". Þannig haföi Angela auð-
sjáanlega litið á hundinn sem
verndara sinn, en ekki að henni
stafaði ógn af honum.
Nýjar vísbendingar
Zerdilla fór á fund dýralækn-
isins eftir hádegiö og fékk þá
furðulegar fréttir. „Ég vona aö
þú sért aö rannsaka eitthvað
meira en slys af völdum hunds-
ins. Hann er enginn morðingi.
Ég sprautabi hann beint í
munninn og hann hreyföi sig
ekki. Það er ekki til ofsi í þessum
hundi," sagöi dýralæknirinn.
Krufning leiddi í ljós að Angelu
haföi blætt út. Yfir 180 bit fund-
ust á líkama hennar eftir hund-
inn, en ýmsum spurningum var
jefirey Mann ásamt Mack.
Hundurinn réöst á
konuna og sökkti
tönnum sínum í hold
hennar. Skoltar óarga-
dýrsins hömuöust eins
og vélbyssa á líkama
hennar, aftur og aftur.
Eftir örfáar mínútur—
sem liöiö höföu sem ei-
lífö — féll konan ör-
end niöur.
Mack og Angela á meban hann var ennþá hvolpur.
SAKAMAL
ósvarað. Angela haföi veriö vak-
andi þegar hundurinn réðst á
hana, en samt voru engin um-
merki um að hún hefði streist á
móti. Og hvers vegna haföi hún
ekki reynt að hlaupa út?
Zerdilla kallabi til þekktan
dýrasérfræöing, sem komst að
sömu niburstöðu og dýralæknir-
inn. Ekki vom nokkrar líkur á að
hundurinn, Mack, myndi gera
flugu mein undir venjulegum
kringumstæðum. Ýmislegt fleira
var athyglisvert. Pit Bull Terrier
hundar höfðu bitið menn til
dauöa áöur, en algjör hending var
ef fórnarlömbin voru á besta aldri
og þá var harla ólíklegt aö hann
biti nema einu sinni og þá yfir-
leitt í hálsinn. Þaö var ekkert bits-
ár á hálsi fórnarlambsins. Meö
öðrum oröum: Hundinum hafbi
veriö skipað að ráðast á fórnar-
lambið. Rannsóknin breyttist nú í
morömál.
Ákæra og réttarhöld
Ákæran var birt Mann 21. apríl
1993, rúmlega sjö mánuðum eftir
dauða Angelu. Þetta var í fyrsta
sinn sem maður var ákæröur fyrir
að nota hund sem morðvopn og
því vakti málið mikla athygli og
teygðu fyrirsagnir dagbiaðanna
anga sína um málið alla leið til
Þýskalands. Zerdilla var aftur á
móti ekki allt of bjartsýnn á ab sér
tækist ætlunarverk sitt fyrir rétti,
að sanna moröiö á Mann. Til að
vinna málið varb saksóknara ab
takast að hrekja vitnisburð hins
grunaöa, liö fyrir lið.
Joe Taliano, sem var sækjandi
málsins, varb í fyrstu ab sýna
fram á að Mack heföi ráðist á kon-
una, en ekki „ókunnugur hund-
ur" eins og Mann skýröi frá. Það
tókst meb því að láta tannsér-
fræðinga gera samanburð á bit-
förunum og tönnum hundsins.
Þau pössuðu. Þar með var sannað
ab Mann var aö ljúga og það gerði
málstab hans veikan.
Hvernig var hægt að fá hund til
að fremja slíkt óhæfuverk gagn-
vart manneskju sem hafbi séð um
hann? Þessari spurningu var fræg-
asti hundatemjari Bandaríkjanna
fenginn til að svara. „Hundar
hafa enga samvisku," sagði Tal-
iano fyrir rétti. Hægt er að þjálfa
upp í þeim eðli sem verður til þess
að þeir hlýða yfirboðara sínum —
í þessu tilviki mögulega hr. Mann
— og það er sama hvaö fyrir hann
er lagt ef þjálfunin er stíf, hann
hlýðir yfirboðara sínum í einu og
öllu."
Þá sannaði sérfræðingurinn
með rannsóknum sínum á Mack
að hann hefði verið þjálfaður til
að ráðast á fólk.
Réttarhöldin hófust í nóvember
1993. Sjónvarpað var frá þeim og
þar meb varð raunasaga Angelu
Kaplan almenningseign. Hún
haföi lifað misheppnuðu lífi.
Fyrrverandi eiginmaður hennar
var gallagripur og hafði verib
dæmdur til 15 ára fangelsisvistar
fyrir að misnota börnin sín í
hjónabandi þeirra. í kjölfarið
missti hún forræðið yfir þeim og
kynntist þá Mann. Hann hafbi
misþyrmt henni og barið sundur
og saman og haldiö henni í sí-
felldum ótta.
Notaði fíkniefni
Angela og Mann voru bæði
fíkniefnaneytendur og höfðu ver-
ið hátt uppi þegar moröið átti sér
stað. Samt sem ábur var hálfu
verra fyrir Mann að hann hafði
ekki hringt á sjúkrahús fyrr en eft-
ir að Angela var dáin. Mann haföi
auðsjáanlega fylgst með því ab
hún dæi fyrst, sem gaf til kynna
aö hann heföi skipulagt glæpinn
og vitað hvað klukkan sló.
Talið var að Mann hefði gefið
Angelu of stóran skammt af fíkni-
efnum, þannig að hún lá meðvit-
undarlítil. Síðan skipaði hann
hundinum að rífa hana í tætlur
og dró hana svo niður á stofugólf
eftir morðið. Tilgangur Manns
með moröinu virtist aðeins hafa
verið að sanna fyrir sjálfum sér að
hundurinn hlýddi honum í einu
og öllu.
Sögulegur dómur
Að teknu tilliti til sannaðra lyga
sakbornings, sönnunar þess að
hans hundur hafði orðið Angelu
að bana og ýmsum öbrum þátt-
um sem veiktu málstab hans, var
Jeff Mann dæmdur í 15 ára fang-
elsi eftir þriggja vikna réttarhöld.
Þetta er í eina skiptið sem sak-
borningur er dæmdur fyrir morð
og notaði hund sem morðvopn.
Mann situr nú bak vib lás og
slá, en Mack var aflífabur eftir
réttarhöldin. Búið var aö breyta
honum kerfisbundið í skaðræðis-
skepnu og það kostaði líf Angelu
Kaplan og hans sjálfs. ■