Tíminn - 01.11.1995, Blaðsíða 8
8
Miövikudagur 1. nóvember 1995
Málefni hestamanna
í mikilli gerjun
tapa, ef horfib verður til samein-
ingar.
Akveöib var ab 6 menn, þrír
frá LH og þrír frá HÍS, tækju sam-
an drög ab lögum fyrir nýtt sam-
band og skiluðu því verki í byrj-
un maí á næsta ári. Þeir, sem
kosningu hlutu í þessa nefnd af
hálfu LH, voru Sveinbjörn Svein-
björnsson Gusti, Sigfús Ólafsson
Létti og Haraldur Þórarinsson
Sleipni. Auðheyrt var á formanni
LH ab hann hefur ákveöinn fyr-
irvara varðandi. framvindu máls-
ins.
46. þingi Landssambands
hestamannafélaga lauk á laug-
ardag í Garbabæ.
í upphafi þingsins minntist
Guömundur Jónsson, formabur
LH, atburöanna á Flateyri og baö
þingfulltrúa ab rísa úr sætum og
votta hinum látnu virbingu sína
og abstandendum samúö.
Formaður flutti síðan skýrslu
stjórnar og kom þar fram ab
verkefnin eru fjölmörg og tíma-
frek og umfang starfsins fer vax-
andi.
Þema þingsins var Framlag
hestamanna og hestamennsk-
unnar til samfélagsins. Þar voru
framsögumenn Birgir Þorgilsson
formaður Ferbamálaráös, Þórar-
inn Sólmundarson rábunautur
og kennari á Hólum, og Einar
Bollason framkvæmdastjóri ís-
hesta.
Umræbur urbu ekki miklar um
erindin, enda flestir sammála
um að framlagið væri verulegt
og á skorti aö það fengi viður-
kenningu sem vert væri. Einn
ljóöur væri þó á þessu máli
vegna þess að mikið af þeim
tekjum, sem þarna mynduðust,
kæmu ekki upp á yfirboröið.
Markaöurinn að
taka völdin
Að þessum málum afgreiddum
var hafist handa við umfjöllun
þeirra tillagna sem fyrir þinginu
lágu. Þar voru tvær tillögur sem
telja má stefnumarkandi fyrir
samtökin. Þar ber fyrst ab nefna
að samþykkt var ab landsmót
skyldu haldin annab hvert ár eft-
ir 1998. Mótanefnd sambands-
ins var faliö að leggja fram tillög-
ur um framkvæmd móta fyrir
ársþing 1996. Gert er ráð fyrir
því að mikil breyting verði á
mótahaldi, sem meðal annars
feli í sér að fjórðungsmót veröa
lögð niður veröi landsmótin
haldin annab hvert ár.
Landsmót hafa verið haldin á
fjögurra ára fresti frá 1950. Þá
voru landsmótin fyrst og fremst
þjóðhátíb hestamanna, en jafn-
framt úttekt á kynbótastarfinu á
landsvísu. Nú þykir mörgum
sem kominn sé tími til að breyta
þessu. íslenski hesturinn sé í
vaxandi mæli markaðsvara sem
þurfi að koma á framfæri og til
þess séu landsmótin kjörinn
vettvangur.
Undanfarin ár hafa þessi stór-
mót verið að þróast á þann veg,
að atvinnuknapar hafa sýnt flest
hrossin. Samkeppnin er orbin
mikil í því að koma hrossum á
mótið, en til þess að svo geti orð-
ið verða kynbótahrossin að ná
vissri lágmarkseinkunn, en gæð-
ingarnir að komast í hóp þess úr-
vals sem hvert félag má senda,
og slíkt útheimtir mikla þjálfun.
Fjármagnið er því þegar farið
ab setja verulegan svip á móta-
haldið.
Þær raddir heyrbust á þinginu
að bjóða ætti mótin út og skapa
þannig tekjur fyrir landssam-
bandið.
Hvað sem verður um þessa
þróun, þá er ljóst að markabur-
inn mun setja svip sinn á þessi
mót, en félagslegi þátturinn
verba á undanhaldi. Efasemdir
eru um það hvort þessi þróun
HE£TA-
MOT
KARI
ARNORS-
SON
reynist almennri hestamennsku
til framdráttar, en hún getur
hins vegar haft mikla þýðingu
fyrir ræktendur, sýningamenn
og seljendur.
Hvað græðist og
hvaö tapast?
Hin tillagan víkur að því, ab
skoðað verði til hlítar að sam-
eina Landssambandiö og Hesta-
íþróttasambandib í eitt. Þessi
umræða hefur verið í gangi all-
Cubmundur Jónsson form. LH
seturþingib.
lengi og þar verib skiptar skoð-
anir. Landssambandið er sjálf-
stæð stofnun þar sem hesta-
menn rába öllum sínum málum
sjálfir. Við inngöngu allra í
Hestaíþróttasambandið, sem er
aðildarsamband ÍSÍ, yrði þetta
með öðrum hætti. Félagslegur
bakfiskur hestamanna er í LH,
en félagsstarfsemi hestaíþrótta-
deildanna er mjög lítiL Þetta eru
sjónarmið sem ber að hafa sterkt
í huga, þegar þessi mál eru í-
grunduð, og gæta þess vel hvað
menn græða og hverju menn
Fulltrúar á 46. þingi LH í
Garbabœ.
Lítil þekking á starf-
semi LH
Þetta voru meginmál þingsins,
en hins vegar varð mikil umræba
um rekstur sambandsins og
kostnað við skrifstofuhald, þing-
hald og fundi. Greinilega kom
fram í ræðum þeirra, sem vildu
lækka skatt félaganna til Lands-
sambandsins og þar með skera
niður starfsemina, að þeir þekkja
lítið til starfs skrifstofunnar og
stjórnarinnar. Skerðing á fram-
lagi til reksturs Landssambands-
ins myndi fyrst og fremst bitna á
stjórninni, sem þá yrði að bæta
verulega við þaö sjálfboðaliða-
starf sem stjórnarmenn vinna í
dag, mest þeir sem eru á Stór-
Reykjavíkursvæöinu.
Menn virðast heldur ekki gera
sér grein fyrir þeim kostnaði,
sem í því feíst að reka landssam-
band sem er með stjórnarmenn
vítt um landið.
Nýr maöur í stjórn
Sú breyting varð á stjórn LH aö
Sigfús Guðmundsson frá Vestra-
Geldingaholti gaf ekki kost á sér
til áframhaldandi setu í stjórn-
inni og í hans stað var kjörinn
Sigurgeir Bárðarson Hvolsvelli.
Stjórn LH skipa: Guðmundur
Jónsson Herði formaður, Guð-
brandur Kjartansson Fáki vara-
formabur, Halldór Gunnarsson
Feyki, Sigbjörn Björnsson Faxa,
Jón Bergsson Freyfaxa, Krist-
mundur Halldórsson Gusti og
Sigurgeir Bárðarson Geysi.
Varamenn eru: Ágúst Oddsson
Sörla, Marteinn Valdimarsson
Glað, Guðlaug Hermannsdóttir
Létti, Haraldur Þórarinsson
Sleipni og Birgir Rafn Gunnars-
Áríbandi ab virkja almenning
Félagsandinn í lágmarki í rœktunarmálum
Vegna fréttar af fundi hesta-
manna í Hornafiröi meb Kristni
Hugasyni, vilja forystumenn í
Hestamannafélaginu Hornfirð-
ingi taka fram að þessi fundur
var haldinn ab áeggjan þess fé-
lags, segir Jens Einarsson sem
vildi koma á framfæri athuga-
semdum vib fréttina í síðustu
HESTAMÓTUM.
Áöur fyrr var Hestamannafélag-
ib Hornfirðingur með ræktunar-
málin á sínum snærum, en ekkert
hrossaræktarsamband hefur verib
starfandi í Austur-Skaftafellssýslu.
Síbar var svo ákveðiö ab flytja
þessa starfsemi til Búnaðarsam-
bands A-Skaft. og sambandinu
gefinn stóbhesturinn Flosi frá
Brunnum. Þá stofnabi Búnaðar-
sambandið kynbótanefnd, sem
síðan hefur haft með ræktunar-
málin að gera. Enginn félagsskap-
ur hefur verið um ræktunarmálin
annar en þessi nefnd, og lítil sem
engin umræða né samstaða um
hrossarækt.
Mikill hugur sé í mönnum um
viðræbur við Hrossaræktarsam-
band Suburlands, enda hafi sú
umræða komið upp áður. Verði
það úr aö hrossaræktendur í A-
Skaft. sameinist í deild í H.S., þá
eigi hestamenn almennt að eiga
þar fullan aðgang. Þab sé mikil-
vægara að fá marga menn, þó
hver hafi fáar hryssur, heldur en
aðeins fá ræktendur með margar
hryssur.
Með því móti séu meiri mögu-
leikar á því að halda umræðunni
vakandi og virkja almennan á-
huga, sem sé mikill í þéttbýlinu.
Menn ekki á eitt sáttir
„Menn eru ekki sáttir við aö sú
nefnd, sem valin verður til að tala
við Sunnlendinga, verði skipuð
eins og nú er verið að tala um,
þ.e. tveimur mönnum frá Búnað-
arsambandinu, tveimur mönnum
frá deild Félags hrossabænda, en
aðeins einum frá Hestamannafé-
laginu Hornfirðingi, sem sé þó
virkasti abilinn á svæðinu," segir
Jens.
Slök útkoma á libnum árum sé
ekki síst því að kenna að enginn
raunhæfur félagsskapur hafi verið
um ræktunarmálin. Því sé nauð-
synlegt að stofna öfluga deild,
Ágúst Ólafsson, formabur Horn-
firbings, og Jens Einarsson, fram-
kvœmdastjóri fjórbungsmótsins ab
Fornustekkum.
sem hestamenn eigi aðila að, og
sú deild kjósi síöan fulltrúa til
viðræöna við stjórn Hrossarækt-
arsambands Suðurlands.
Þeirri fullyrðingu, að leiguhest-
ar hafi veriö rægðir nibur, mót-
mælir Jens. Það, sem valdið hefur
lítilli notkun þeirra, segir hann, er
að þessir hestar hafa yfirleitt kom-
iö austur á seinna gangmáli eftir
mikla notkun, og fyljunin hafi
verið slök, um 50%. Þetta hafi oft
verið dýrir hestar og menn
hvekkist á því að borga dýran
folatoll, fá svo hryssurnar geldar
og ekkert sé greitt til baka. Hafi
hins vegar fyljunarprósentan ver-
ib í lagi, hafi menn gjarnan feng-
ið þá hesta aftur og þá hafi þeir
fengið góða notkun, samanber
Otur frá Sauðárkróki.
Varöandi notkunina á stóö-
hestinum Kópi frá Mykjunesi,
sem Búnaðarsambandið keypti
helming í fyrir tveimur árum, þá
séu menn því sammála ab hann,
byggingarinnar vegna, henti ekki
hryssum af hornfirskum stofni,
þó hann gæti passab annars stað-
ar. Þetta sé einnig álit hrossarækt-
arráðunauta. Því sé lagt til að
hesturinn sé seldur.
Það er mikill hljómur fyrir því
að ganga til samstarfs við Sunn-
lendinga um stóðhestahald og
vonandi að menn nái því að
ganga þar inn sem öflug deild,
sagði Jens að lokum. ■