Morgunblaðið - 06.07.2007, Síða 28

28 FÖSTUDAGUR 6. JÚLÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ SigfríðurBjörnsdóttir
fæddist í Bólstað-
arhlíð í Vest-
mannaeyjum 11.
september 1926.
Hún lést á Sjúkra-
húsi Vestmannaeyja
30. júní síðastliðinn.
Hún var dóttir
hjónanna Ingibjarg-
ar Ólafsdóttur frá
Eyvindarholti, f.
12.4. 1895, d. 22.6.
1976, og Björns
Bjarnasonar frá
Hlaðbæ, f. 3.3. 1893, d. 26.9. 1947.
Systkini Sigfríðar eru Halldóra, f.
1922, Sigríður, f. 1923, Jón, f.
1924, Kristín, f. 1925, Perla, f.
1928, Soffía, f. 1933, Bjarni Ólaf-
ur, f. 1935, d. 1959, og samfeðra
var Ólafur Kristinn, f. 1919, d.
1997.
Sigfríður var alltaf kölluð Fríða
frá Bólstaðarhlíð. Hún giftist
25.12. 1947 Sigursteini Mar-
inóssyni pípara, f. 9.7. 1927. Börn
þeirra eru: 1) Ingibjörg Birna, f.
21.9. 1947, gift Leifi Gunnarssyni,
f. 16.2. 1947, börn þeirra eru a)
Gunnar Guðni, kvæntur Ástu
Kristjánsdóttur, dætur þeirra
Andrea og Agnes, og b) Sig-
ursteinn Bjarni, kvæntur Helgu
Björk Ólafsdóttur, börn þeirra eru
Björn, Inga Birna og Berta. 2) Sig-
urvin Marinó, f. 7.12. 1952, kvænt-
ur Marý Ólöfu Kolbeinsdóttur, f.
24.11. 1955, börn þeirra eru a)
Heiða Björk, í sambúð með Hann-
esi Auðunarsyni,
börn þeirra eru
Aníta Marý, Gunnar
Pálmi, Marinó og
sonur fæddur 29.6.
2007, b) Bjarni Ólaf-
ur, í sambúð með
Tinnu Tómasdóttur,
dóttir þeirra er
Emelía Ögn, c) Ingi-
björg, f. 7.6. 1983, d.
29.5. 1987, d) Ingi-
björg Ósk og e) Sig-
ursteinn. 3) Guðbjörg
Hrönn, f. 17.2. 1956,
gift Halldóri Sveins-
syni, f. 16.10. 1956, börn þeirra
eru a) Fríða Hrönn, dóttir hennar
er Guðbjörg Sól, b) Ágúst, unnusta
Guðbjörg Erla Ríkharðsdóttir. 4)
Ester, gift Páli Hallgrímssyni,
börn þeirra eru a) Einar Sævar b)
Birkir Þór og c) Thelma Hrönn.
Fríða fór í Húsmæðraskólann á
Hallormsstað ásamt Stínu systur
sinni árin 1944-1945. Hún vann við
fyrirtækið Miðstöðina sem þau
hjónin ráku, þar sá hún um skrif-
stofuhald til margra ára, ásamt
því að afgreiða í búðinni. Heimili
hennar stóð opið fyrir gestum og
gangandi og margir sem komu við
á Faxastígnum og fengu kaffisopa
hjá Fríðu og Didda. Fríða og Diddi
eiga sumarbústaðinn Bólstað-
arhlíð í Vaðnesi, Grímsnesi ásamt
börnum sínum.
Útför Fríðu frá Bólstaðarhlíð
verður gerð frá Landakirkju í
Vestmannaeyjum í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Elsku hjartans móðir blíða. Mikið
var ég búinn að kvíða þeirri stundu
er þú kveddir þetta líf. Sorgin er
mikil en líka léttir vegna þess að
þrautum þínum er lokið og þú ert
komin til þeirra sem fóru á undan
þér. Kvöldið áður en þú kvaddir
eignaðist Heiða lítinn dreng og kom
með hann til þín um morguninn, hún
lagði hann hjá þér og þú virtist alveg
skynja það. Tæpum klukkutíma
seinna varstu farin. Það er stutt á
milli gleði og sorgar. Við vorum ekki
búin að þurrka gleðitárin þegar
sorgartárin byrjuðu að renna. Það er
erfitt að kveðja þig elsku mamma.
Þú varst jákvæðasta og elskulegasta
manneskja sem ég hef kynnst. Þú
varst alltaf tilbúin ef einhver þurfti á
þér að halda, alltaf blíð og góð. Börn-
in okkar sjá á eftir yndislegri ömmu.
Þú varst fyrirmynd mín á svo marg-
an hátt. Elsku pabbi, Inga Birna,
Guðbjörg, Ester og fjölskyldur,
minningin um frábæra og kærleiks-
ríka konu lifir í okkur öllum.
Ég kveð þig mamma
með sorg í hjarta.
þú farin ert á himnafund.
Ég reyni að hugsa um framtíð bjarta
er ég hugsa um þína björtu lund.
Þú alltaf varst sem sterkur klettur
á líf þitt fellur hvergi blettur
á lífsbraut þinni vaxa blóm.
Ég veit að góður Guð þig geymir
í faðmi hans þú hvílir rótt
farðu í friði og vel þig dreymi
þinn sonur býður góða nótt.
(Elfa Kolbeinsd.)
Þinn sonur
Marinó.
Kærleikurinn fellur aldrei úr gildi.
Elsku mamma. Þegar ég hugsa
um að skrifa kveðjuorð til þín þá eru
þetta fyrstu orðin sem koma mér í
huga. Þessi orð segja svo mikið um
þig vegna þess að þú gafst svo mik-
inn kærleika og ást til okkar allra í
fjölskyldunni. Og mikið er ég þakk-
lát fyrir það. Þú stóðst þig eins og
hetja eins og alltaf í þínum veikind-
um, aldrei kvartaðir þú. Veikindi þín
eru búin að standa í meira en 40 ár
eða frá því að þú fórst í hjartaaðgerð
til London. En það var ekki til í þín-
um huga að gefast upp, þú fannst
alltaf góðu hlutina í kringum þig og
sást alltaf til sólar sama hvað á gekk.
Þú ólst upp í stórum systkinahópi,
sem eru systkinin frá Bólstaðarhlíð í
Vestmannaeyjum. Það hefur verið
einstakt að fylgjast með ykkur, þið
hafið verið svo samrýnd og einstök í
alla staði. Ennþá hittist þið í öllum
afmælum og þá er sko gaman hjá
ykkur, það er eins og í fuglabjargi,
mikið spjallað og hlegið. Ég tel þetta
vera mikinn fjársjóð þegar fólk fer
að eldast að eiga svona samfélag
saman. Þín verður sannarlega sárt
saknað í þeim hópi. Þið pabbi hafið
fetað veginn saman í 60 ár og mikið
hafið þið reynst okkur systkinum
vel, og verið okkur góðar fyrirmynd-
ir. Þið rákuð Miðstöðina saman og
þú sást um bókhaldið, ég get ekki al-
veg skilið hvað þú komst yfir mikið í
þá daga, en þú varst oft komin á fæt-
ur um 5 á morgnana, þá heyrði ég oft
malið í saumavélinni, þá varst þú að
sauma á okkur einhverja fallega flík
t.d. heilu dragtirnar, kjóla og margt
fleira. Fyrir utan að það var alltaf
komið í kaffi til þín kl. 10 og 3 og síð-
an varst þú með hádegismat og
kvöldmat og vannst í búðinni, en þú
hafðir alltaf tíma, hvort sem það var
til að sinna barnabörnunum eða
spjalla við okkur. Ég held að þú hafir
hringt minnst þrisvar á dag til mín í
mörg ár. Halldóri mínum fannst
þetta nú of mikið en mér fannst alltaf
jafn gott að heyra í þér. Mín fyrsta
minning um þig finnst mér vera á
þjóðhátíð þegar ég var sofnuð undir
teppi á dívaninum í hvíta þjóðhátíð-
artjaldinu og þú vaktir mig til að sjá
brennuna . Þið pabbi voruð alltaf á
þjóðhátíð með tjald og eruð alveg bú-
in að sjá til þess að henni hef ég ekki
sleppt ennþá frá því ég fæddist. Þið
komuð alltaf heim með okkur krökk-
unum eftir brennu og síðan seinni ár-
in sáuð þið um að passa barnabörnin
enda hafið þið verið alveg reglusöm á
vín og tóbak sem ég tel vera mikinn
auð. Það var svo gaman að sjá hvað
þú fylgdist vel með öllum barnabörn-
unum þínum, ég held meira að segja
að þú hafir ekki viljað kveðja nema
vera búin að sjá börnin hennar Est-
erar sem komu frá Svíþjóð að hitta
þig. Enda hittir þú þau á föstudaginn
og það var auðséð að þú varst svo
glöð að sjá þau.
Mig langar að nota tækifærið og
þakka starfsfólki Heilbrigðisstofn-
unar Vestmannaeyja fyrir kærleik
og hlýju sem það sýndi þér í veik-
indum þínum. Þú varst svo þakklát
fyrir þau og þau fyrir þig og veit ég
að þín er saknað þar eins og á þeim
stöðum þar sem þú komst við í lífinu.
Elsku mamma, takk fyrir allt, ég
skal huga vel að pabba.
Vertu Guði falin.
Þín,
Guðbjörg Hrönn.
Elsku hjartans mamma mín, þá er
komið að kveðjustund. Þessar síð-
ustu vikur hafa verið þér erfiðar og
erfitt að horfa upp á þig svona veika.
Núna veit ég að þér líður betur og
ert laus frá öllum þjáningum. Mig
langar svo elsku mamma að þakka
þér fyrir svo margt. Ekki bara fyrir
að vera besta mamma í heimi og að
vera best og langt flottust eins og
Mari bróðir var alltaf að segja við
þig. Heldur líka fyrir alla ástina,
væntumþykjuna, góðu faðmlögin og
bara að þú varst nákvæmleg eins og
þú varst.
Þú ert fædd inn í stóra og góða
fjölskyldu. Af átta systkinum voru
þið sex systurnar búsettar hér í eyj-
um og var oft glatt á hjalla þegar þið
hittust. Þori ég næstum því að segja
að það hafa aldrei verið þögn á þess-
um samkundum ykkar og yfirleitt
talaði hver í kappi við aðra svo pabba
var nóg um stundum.
Þið pabbi hafið verið gift í tæp sex-
tíu ár og hefðuð átt sextíu ára brúð-
kaupsafmæli næstu jól eða á jóladag.
Þið voruð svo samrýmd og samstiga í
öllu sem þið tókuð ykkur fyrir hend-
ur og þá sérstaklega í sambandi við
fjölskylduna. Vilduð allt fyrir okkur
gera og mamma ef einhver átti um
sárt að binda hvort sem það var inn-
an fjölskyldunnar eða ekki þá vildir
þú geta hjálpað til. Það lýsir þér svo
vel eitt atvik sem gerðist upp á spít-
ala. Amma Maja eins og hún er köll-
uð hér hjá okkur lá með þér á stof-
unni upp á spítala. Hún er svo
yndisleg og hjartahlý kona og vildi
alltaf vera að breiða sængina ofan á
þig en þú varst svo heitfeng og varst
ekkert fyrir að vera mikið með
sængina ofan á þér. Í eitt skipti af
mörgum hefur henni fundist þú eitt-
hvað vera kuldaleg og vildi breiða of-
an á þig og þá segir þú við hana:
„Maja mín þú mátt alveg breiða ofan
á mig, því þá líður þér svo miklu bet-
ur.“
Mig langar líka að þakka öllu
starfsfólki heilbrigðisstofnunar
Vestmannaeyja fyrir hvað þið voruð
góðar við hana. Þið eruð alveg ein-
stakar og voruð að gera hluti sem
var langt fyrir utan ykkar starf.
Verð ég ykkur ævinlega þakklát fyr-
ir þetta.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku mamma mín, ég geymi allar
stundirnar okkar í hjarta mínu .
Guð geymi þig.
Þín litla stelpa,
Ester.
Það er glaðasólskin og blíðskap-
arveður og Eyjarnar skarta sínu feg-
ursta í allri sinni litadýrð. Að koma
heim þegar eyjarnar eru í sínum
sparibúning eru ákveðin forréttindi
eins og það voru forréttindi að fá
kynnast konu eins og henni Fríðu í
Bólstaðarhlíð.
Tengdamóðir mín hún Fríða í Ból-
staðarhlíð var einstök kona. Ég
kynntist henni þegar ég hitti konu
mína fyrir tæpum tuttugu árum,
reyndar vissi ég hver þessi kona var
því ég þekkti frændurna hennar Est-
erar konu minnar, þá Gunnar og
Didda, sem oft voru hjá Fríðu ömmu
og Didda afa. Þá þegar var eitthvað
sérstakt við þessa konu sem erfitt
var að útskýra en allir báru virðingu
fyrir og drógust að. Kynni mín við
tengdamóður mína voru alltaf góð og
vorum við alltaf hinir bestu vinir, og
var mjög gott að eiga hana að í einu
og öllu. Oft er það í gegnum mat-
arboð sem fyrstu kynni verða við
tengdaforeldra og var engin undan-
tekning í mínu tilfelli. Var mér boðið
út að borða og var reynt að hafa sig
til svo ekki yrði ég mér til skammar
við fyrstu kynnin. Við hittumst síðan
öll á Laugarási og borðuðum góðan
mat og spjölluðum, og þar sem ég og
tengdapabbi höfðum mikinn áhuga á
fótbolta gátum við spjallað saman og
þá gekk þetta slysalaust fyrir sig. Á
jóladag var síðan haldin árleg mat-
arveisla þeirra Fríðu og Didda fyrir
öll börnin og barnabörn og barna-
barnabörn, en það var brúðkaups-
dagur þeirra hjóna og hefðu þau
haldið upp á 60 ára brúðkaupsafmæli
næstu jól ef Fríða hefði lifað. Ekki
þurfti ég kvíða fyrir þessari veislu,
því vel var tekið á móti kauða og alla
götur síðan. Einnig fékk ég fljótt
mikla matarást á tengdamóður
minni sem alltaf var með góðan mat
og bakað brauð, og ekki síst pönnu-
kökur sem ábyggilega voru þær
bestu í heimi. Síðan þá hefur oft ver-
ið setið í eldhúsinu hjá Fríðu og í
góðu yfirlæti. Það er ekki auðvelt í
stuttri kveðju sem þessari að lýsa
öllum hennar eiginleikum en það
sem var einna mest áberandi var
hennar óbilandi bjartsýni, jákvæðni
og trú á það góða. Hún gerði aldrei
mun á fólki, og hjálpaði þeim sem
minna máttu sín, slíkt er öllum auði
betra, því í skugganum af gleðinni
standa margir. Fríða hefur þurft að
glíma við ýmsa sjúkdóma á sinni lífs-
tíð en aldrei kvartaði hún eða lét illa
af sér heldur gerði hún alltaf lítið úr
sínum veikindum og reyndi þess í
stað að létta undir með öðrum sem
áttu sárt um að binda. Ekki verður
sagt frá henni Fríðu nema hafa hann
Didda með og hafa þau alltaf verið
sem eitt í mínum augum. Hann hefur
verið góður eiginmaður og vinur, og
staðið við hlið hennar eins og klettur
í hennar veikindum alla tíð. Þessir
síðustu mánuðir hafa verið Fríðu
erfiðir og þrek gefið sig. Hún and-
aðist á sjúkrahúsi í Vestmannaeyj-
um umvafin sínum börnum og fjöl-
skyldu. Ég vil þakka henni
samfylgdina og allt sem hún hefur
gert fyrir mig og mína og um leið
votta tengdapabba og systkinum
samúð mína.
Far vel til fegri heima.
Þinn tengdasonur
Páll Hallgrímsson.
Ég vil í fáum orðum minnast
tengdamóður minnar, hennar Fríðu í
Bólstaðarhlíð. Það voru forréttindi
að fá að kynnast henni, alltaf svo já-
kvæð og dugleg sama á hverju gekk í
lífi hennar. Þetta hefur hún eflaust
fengið í sængurgjöf og síðan verið
byggt ofan á það með hlýju, nær-
gætni og glettni í uppeldinu, sem
skilaði sér í þessari sterku konu sem
ég var svo heppinn að fá að kynnast.
Ég hef örugglega ekki verið eins
mannalegur og ég hélt sjálfur, peyi á
16 ári, sem var að eltast við Guð-
björgu Hrönn, dóttur hennar og
Didda, en þau hentu manni nú ekki
út úr lífi hennar þrátt fyrir það og er
ég þakklátur fyrir.
Ég umgekkst þau töluvert og
meira eftir að ég fór að vinna hjá
þeim í Miðstöðinni og sá strax hver
stjórnaði fyrirtækinu og heimilinu
með sínu kvenlega innsæi.
Það var ósjaldan að Fríða var að
vinna við bókhaldið eða að sauma föt
á börnin, barnabörnin eða bara ein-
hverja aðra, langt fram á nótt enda
þurfti hún ekki mikinn svefn því hug-
urinn var mikill.
Þrátt fyrir mikið samneyti okkar
Fríðu, þá man ég ekki eftir að ósætti
hafi myndast á milli okkar, tel ég það
nú vera vegna þess að hún fylgdist
með og kom með góð innlegg á rétt-
um tíma en var ekki að skipta sér af
þó eitthvað gengi á eins og gerist og
gengur.
Eitt er víst að ekki væru til þessar
tengdamömmusögur ef þær væru
allar eins og Fríða. Hún átti það
nefnilega oft til að taka upp hansk-
ann fyrir mann (þó maður hafi ekki
átt það skilið), þegar eiginkonan var
að kvarta yfir hegðun manns. Hver
gæti ekki hugsað sér að eiga tengda-
móður sem segði við dóttur sína sem
væri að kvarta yfir því að eiginmað-
urinn hafi verið allt of lengi að
skemmta sér: „Maður verður nú að
lifa lífinu,“ og þar með var málið út-
rætt. Hana átti ég.
Ég vona að okkur sem eftir lifum
takist að hafa sama lífsmottó og þér
tókst. Sást alltaf lausnirnar en horfð-
ir ekki á vandamálin og vera ánægð
með það sem við höfum og hlúa að
því.
Elsku Fríða. Hjartans þakkir fyr-
ir alla hlýju og velvild í minn garð og
minna.
Halldór Sveinsson.
Hún amma Fríða var ekki bara
einstök heldur einnig sérstök. Alltaf
hafði hún tíma fyrir okkur barna-
börnin og ég man að einu sinni hélt
ég að hún hreinlega svæfi aldrei.
Hún vann í reikningunum, saumaði
föt á alla í fjölskyldunni, vini og
kunningja, fann til morgunkaffi, há-
degismat, þrjú-kaffi og kvöldmat og
alltaf var allt gert með ákaflega
miklum kærleik, ást og gleði. Allir
sem lögðu leið sína á Faxastíginn
fengu oftast nýbakaðar kleinur,
snúða eða suðrænu kökuna hennar
ömmu.
Á Þjóðhátíð gistu allir sem ekki
voru fermdir á Faxastígnum. Amma
og afi hafa aldei verið með vín sam-
ferða sér í lífinu og tel ég það hafa
verið þeirra helsta gæfu. Þau eru
einstök og bæði þannig að þau vilja
fjölskyldu sinni allt það besta. Þau
eiga einstök börn. Allt eru þetta ein-
staklingar sem hægt er að vera stolt-
ur af og ég veit að ef ég er þess
megnug að skila eins sterkum ein-
staklingum út í lífið og þau hafa gert
veit ég að ég hef staðið mig vel. Enda
hefur amma alltaf verið mjög stolt af
sínum börnum.
Ég á góðar minningar af Faxastíg
9. Amma lét okkur barnabörnunum
líða þannig að við værum sérstök og
hún hafði alltaf trú á því sem við vor-
um að gera. Hún hafði alltaf tíma
þrátt fyrir fullskipaða dagskrá og
hún var í 99% tilfella heimavið. Ef
maður veiktist var best að fá að vera
hjá ömmu og ef maður var heima við
þurfti að láta ömmu vita, því þá lét
hún afa skutla sér í búð og kom þá
með sætindi í poka fyrir sjúklinginn.
Við Daddi eyddum miklum tíma
hjá ömmu. Alltaf mættum við til
hennar eftir skóla. Þetta var ómet-
anlegt skjól. Á tímabili vorum við
Daddi orðin eins og systkini. Ömmu
munaði ekkert um að hafa okkur
með til Reykjavíkur eða upp í bú-
stað. Öll þessi ár man ég varla eftir
því að hún skipti skapi. Alla tíð sá
hún það fallega í lífinu, var jákvæð
og bjartsýn. Og augun hennar voru
þannig – alltaf full af bjartsýni, ást
og kærleika.
Það sem lýsir henni ömmu minni
hvað best er það að þegar fólk fór að
Sigfríður Björnsdóttir
Elsku amma mín, núna
getur þú hvílt í friði. Það er
bæði gleði og grátur þessa
dagana vegna litla bróður
sem fæddist daginn áður en
þú fórst frá okkur.
Mig langaði bara að segja
þér hvað ég er stolt af þér,
vegna þess að þú barðist svo
á móti veikindunum. Þú
stóðst alltaf upp aftur.
Ég sakna þín mjög mikið.
Ég elska þig.
Ástarkveðja
Anita Marý.
Kveðja frá litlu Sólinni
þinni
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson.)
Takk fyrir allar stundirnar
–
ég elska þig.
Þín
Guðbjörg Sól.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem)
Elsku amma, við söknum
þín svo mikið.
Einar Sævar, Birkir Þór
og Thelma Hrönn.
HINSTA KVEÐJA