Morgunblaðið - 21.01.2008, Síða 21

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 21. JANÚAR 2008 21
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR HALLGRÍMSDÓTTIR,
Akureyri,
lést á hjúkrunar- og dvalarheimilinu Hlíð þriðju-
daginn 15. janúar.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju miðvikudaginn
23. janúar og hefst athöfnin kl. 13.30.
Benedikt Ólafsson, Bergþóra Ingólfsdóttir,
Hallgrímur Ólafsson, Brynja Sigurmundsdóttir,
Ragnheiður Ólafsdóttir, Ingvi Jón Einarsson,
Margrét Ólafsdóttir, Gunnar Pétursson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞÓRUNN BJARNEY GARÐARSDÓTTIR,
Stigahlíð 30,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi, föstudaginn
18. janúar.
Garðar Halldórsson, Inga Jónsdóttir,
Kristín Jóna Halldórsdóttir,
Anna Þórunn Halldórsdóttir, Ágúst Þorsteinsson,
Helgi Þór Helgason, Guðbjörg Hanna Gylfadóttir,
Hanna Ragnheiður Helgadóttir, Steffen Simbold,
barnabörn og langömmubörn.
Hann synti á hverjum degi og tók
alltaf þátt í Kópavogssundinu og við
fórum oft með honum í það og þótti
mjög gaman. Við áttum oft erfitt
með að halda í við afa en reyndum
og syntum þangað til öll okkar orka
var búin.
Hann afi okkar hafði mikla skoð-
un á mat. Hann eldaði líka mikið og
kunni það. Honum fannst ekki leið-
inlegt að vera boðið í mat og fá góð-
an mat.
Afi var líka mikill spilari, hann
kenndi Kjartani Helga að tefla og
spilaði stundum við okkur. Svo las
hann líka mikið og átti mikið af bók-
um. Hann vissi mikið um bókmennt-
ir og það var alltaf hægt að leita
ráða til hans þegar kom að ritgerð-
um eða bókavali. Það var gaman að
spjalla við hann um bækur og stund-
um gaf okkur bækur sem var gaman
að lesa.
Það er mikill missir að afa Sæma,
við söknum hans mikið, og biðjum
Guð um að passa hann.
Margrét og Kjartan Helgi
Kjartansbörn.
Með örfáum orðum vil ég minnast
Sæmundar, einstaks manns sem ég
hef þekkt frá því að ég fyrst man
eftir mér. Fyrsta minningin var
þegar hann sat á bekk í lítilli íbúð
foreldra minna í Hátúni með bros á
vör og ullarhúfu yngri systur minn-
ar á höfði sér. Þá strax hændist ég
að Sæmundi.
Sæmundur var giftur Grétu móð-
ursystur minni og þegar heimili
þeirra systra leystist upp þá má
segja að Sæmundur hafði gengið
móður minni í föðurstað enda var
alltaf hlýtt á milli þeirra.
Foreldrar mínir fluttu frá Íslandi
og ég hitti Sæmund ekki í mörg ár
fyrr en ég kom á Flateyri í sum-
arvinnu í fiski og bjó þá hjá Grétu
og Sæmundi. Sæmundur kom mér
þá á óvart þegar hann tók sig til og
eldaði sunnudagssteikina. Sæmund-
ur var frekar stór maður sem vann
erfiðisvinnu, en hann var múrari.
Það var alveg nýtt fyrir mér að sjá
karlmann elda sunnudagsmatinn.
En Sæmundur hafði þessa mjúku
hlið og það var hægt að ræða við
hann um nánast allt. Þegar ég flutti
aftur heim til Íslands þá hjálpaði
hann mér við að laga og breyta íbúð-
inni minni, sveiflaði sleggju eins og
ekkert væri þó hann væri kominn
yfir sjötugsaldur.
Hann reyndist móður minni og
föður góður og traustur vinur þegar
þau fluttu aftur heim til Íslands. Það
var gaman að hitta hann þegar hann
kíkti í kaffi þrjátíu árum eftir að
leiðir þeirra skildu.
Sæmundur var traustur, dugleg-
ur og ljúfur. Sendi ég Kjartani, Ástu
Kristínu, Guðrúnu og öðrum ástvin-
um mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Helga Pálína Sigurðardóttir.
Svili minn Sæmundur Jóhannsson
lést 11. þ.m. og hafa þung högg riðið
á stórfjölskyldunni undanfarið en
tvær mágkonur hans, Eiríka og
Finnboga gáfu upp öndina á liðnu
ári.
Ég sá Sæmund fyrst á nýársdag
1960, er ég heimsótti Finnbogu
mágkonu hans, sem dvaldi hjá þeim
hjónum, Sæmundi og Margréti, á
táningsárum sínum.
Þessi ljóshærði víkingur hvíldi lú-
in bein á legubekk í stofunni eftir
gamlársgleðskapinn er ég gekk í
bæinn.
Sæmundur var alla tíð eins og
góður faðir við unga mágkonu sína,
og eru ófá viðvikin sem hann veitti
henni og fjölskyldu hennar. Hann
var hamhleypa til allra verka á sjó
og landi en er um hægðist í múrara-
starfinu fór hann til sjós og mat-
reiddi og bakaði fyrir sjómenn á ís-
lenskum fiskiskipum. Sæmundur
var orðheppinn og mannblendinn og
gekk stundum óvarlega um gleðinn-
ar dyr eins og mörgum stórhugum
hættir til sem við hin, lifandi dauðu,
köllum að vera verstur sjálfum sér.
Ég kveð nú þennan orðvara heið-
ursmann og þakka kynnin sem ég
held að hafi aldrei borið skuggi á og
votta fjölskyldu hans samúð mína.
Sigurður Ingvi Ólafsson.
Mig langar að segja
nokkur orð um fyrstu
kynni mín af uppeldisbróður hennar
mömmu, honum Halldóri eða Dóra
eins og við í fjölskyldunni kölluðum
hann alltaf. Móðir mín var tekin í
fóstur af foreldrum Dóra þegar hún
var um sex ára gömul og hefur ætíð
litið á hann sem eitt af sínum systk-
inum, enda skírði hún mig í höfuðið á
báðum fósturforeldrum sínum af
þakklæti við þau.
Dóri og Helga ferðuðust mikið,
enda gistu þau hjá okkur í Hörgatúni
í hvert skipti sem þau komu suður,
sem þótti sjálfsagt mál. Voru þau þá
oft á leið til Kanaríeyja. Sem gutta á
þeim tíma þótti mér það skrítið enda
hafði ég ekki heyrt minnst á þær eyj-
ar nema í sögunni af Dagfinni dýra-
lækni, enda voru Íslendingar ekki
farnir að fara þangað eins reglulega
og nú til dags. Þegar þau fóru til út-
landa skildi hann alltaf bílinn sinn
eftir hjá okkur og bað mig að gæta
hans á meðan ferð þeirra stæði yfir
erlendis. Bílnum var lagt í innkeyrsl-
una þar sem maður var vanur að
spila fótbolta og því var það ekki
hægt á meðan, nema valda stórtjóni á
bílnum, en þegar þau komu til baka
var drengnum borgað vel fyrir en
það voru engir venjulegir peningar
Halldór Vilberg
Jóhannesson
✝ Halldór VilbergJóhannesson frá
Víðigerði fæddist á
Neðri-Fitjum í Víði-
dal í Vestur-Húna-
vatnssýslu 28. októ-
ber 1937. Hann lést
á heimili sínu í
Reykjavík 29. des-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Grafar-
vogskirkju 7. janúar.
heldur stórt erlent
súkkulaði pakkað inn í
mismunandi álpappír í
líki peninga. Dóri
kunni sko að gleðja. Í
eitt af fyrstu skiptum
sem ég fór út að borða
á mjög fínum veitinga-
stað var þegar Dóri
bauð mér ásamt for-
eldrum mínum einn
sunnudag út að borða.
Minni fyrstu launaðu
sumarvinnu reddaði
Dóri mér sem kaupa-
maður í sveitinni á
sveitabæ þar. Hann var alltaf tilbú-
inn að aðstoða þegar hann var beðinn
um og svo þegar ég nálgaðist bílpróf-
saldurinn og fór að kaupa mér mína
fyrstu bifreið var hann mér innan
handar í þeim málum, enda kunni
sextán ára gutti lítið í þeim efnum en
hjá Dóra var ekki komið að tómum
kofunum í þeim málum. Hvert skipti
sem hann kom í heimsókn til foreldra
minna og maður hitti hann var hann
vanur að spyrja um allt sem maður
hafði fyrir stafni, því honum var mjög
umhugað um aðra og þótt maður
væri á hraðferð gleymdist það fljótt í
návist hans og áður en maður vissi af
var maður sestur niður og byrjaður
að spjalla enda var hann mjög af-
slappaður og smitaði það út frá sér til
allra í kringum hann.
Ég, fjölskylda mín og mamma
vottum Helgu, börnum þeirra,
tengdabörnum og barnabörnum okk-
ar innilegustu samúð.
Kristján Pétur Sigmundsson.
Það birti seint, það birti lítið dag-
ana milli jóla og nýárs en það dimmdi
fyrir alvöru þegar hringt var til mín
og mér tilkynnt lát vinar míns og
spilafélaga Halldórs Jóhannessonar.
Við Dóri vissum hvor af öðrum sem
ungir menn, en leiðir okkar lágu ekki
saman fyrr en hann var búinn að
byggja Víðigerði, íbúðarhús, þjón-
ustumiðstöð og verkstæði með að-
stoð sinnar ágætu konu Helgu Ingv-
arsdóttur, þetta var kraftaverk á
sínum tíma.
Skömmu eftir að Dóri og Helga
fluttu til Reykjavíkur vantaði okkur
mann í litla Lomberspilaklúbbinn
okkar. Þar sem ég vissi að Dóri var
góður spilamaður fór ég á hans fund
og bauð honum í klúbbinn sem var
þegið með þökkum. Margt kvöldið
höfum átt á heimili þeirra ágætu
hjóna við spil og létt spjall og ekki
spilltu veitingar húsmóðurinnar
ánægju kvöldsins.
Ég leyfi mér fyrir hönd okkar
klúbbfélaga að þakka fyrir þessi
góðu ár sem við höfum átt saman við
spilaborðið og aðrar góðar stundum.
Kæri vinur, ég veit að það er orðið
bjart hjá þér og stormurinn genginn
hjá. Við hjónin þökkum þér góð
kynni og drengilega vináttu.
Ástvinum vottum við innilega sam-
úð. Gakktu á guðs vegum og allt þitt
fólk.
Kjartan Sigurjónsson.
✝ Halldór Svein-bjarnarson
fæddist á Ísafirði 19.
nóvember 1919.
Hann lést á Landa-
koti, deild L-4, 11.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Sveinbjörn Hall-
dórsson bakara-
meistari á Ísafirði, f.
á Melum í Árnes-
hreppi í Stranda-
sýslu 14.8. 1888, d.
13.9. 1945 og Helga
Þórunn Jakobs-
dóttir, f. á Eyri í Ingólfsfirði í
Strandasýslu 24.4. 1889, d. 26.4.
1979. Halldór ólst upp á Ísafirði
1928, d. 12.2. 1997. Foreldrar
hennar voru Jóna K. Guðjónsdóttir
húsmóðir og Magnús Eiríksson
vélstjóri og sjómaður. Þau bjuggu
á Ísafirði til 1987 en fluttu þá á Sel-
tjarnarnes vegna veikinda Ásdís-
ar.
Halldór vann um árabil við
niðursuðu á rækjum ofl. á Ísafirði.
Síðar ýmis störf til sjós og lands.
Síðustu ár sín á Ísafirði var hann
innanbúðar hjá ÁTVR og eftir að
hann fluttist til Seltjarnarness
vann hann hjá Sundlaug Seltjarn-
arness um tíma áður en hann sett-
ist í helgan stein.
Útför Halldórs verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
hjá foreldrum sínum í
stórum systkinahópi
en hin eru Steinunn,
f. 8.4. 1913, d. 5.2.
1984, Helga Karitas,
f. 24.3. 1915, d. 15.6.
1916, Böðvar, f. 7.4.
1917, d. 5.6. 1999,
Marta, f. 25.3. 1922,
d. 20.4. 2001, Svein-
björn, f. 22.8. 1924, d.
22.9. 2000, Sigríður,
f. 19.12. 1927, Jó-
hanna, f. 17.5. 1930,
og stúlka, fædd and-
vana 19.11. 1932 .
Halldór hóf sambúð 1975 með
Ásdísi Sólveigu Magnúsdóttur
hjúkrunarkonu, f. á Ísafirði 3.4.
Í dag kveð ég mág minn, Halldór
Sveinbjarnarson. Nú hin seinni ár
höfum við haft nokkur samskipti en
þó sérstaklega eftir að hann missti
Ásu sambýliskonu sína. Ungur hóf
hann störf við niðursuðu á rækjum
sem Ísafjarðarkaupstaður kom á
stofn 1937 til atvinnusköpunar, en þá
var mikið um atvinnuleysi vestra.
Frændi hans, Hannibal Valdimars-
son, var þá í bæjarstjórn og gat út-
vegað honum þessa vinnu. Suðupott-
ur og þrýstisjóðari voru kolakyntir
og Halldór hafði þann starfa með
höndum m.a. að kynda upp þessi
tæki áður en annað starfsfólk mætti
til vinnu. Fjölskyldan átti þá heima í
Túngötu og sagðist Halldór hafa ver-
ið fljótur í förum framhjá kirkjunni
og kirkjugarðinum í myrkrinu á vet-
urna á leið til vinnu eldsnemma á
morgnana.
Þar kom að Halldór veiktist eða
slasaðist, til að halda vinnunni varð
hann að útvega annan í sinn stað.
Varð úr að Böðvar bróðir hans, sem
var byrjaður í bakaranámi hjá föður
sínum, færi í Halldórs stað í rækju-
verksmiðjuna. Það var upphafið hjá
Böðvari sem varð síðan „stór karl“ í
þeirri atvinnustarfsemi.
Það var mikið um íþróttalíf fyrir
vestan á þessum tíma og var Halldór
frábær skíðamaður og knattspyrnu-
maður. Einn af þeim albestu segja
samferðamenn hans.
Á stríðsárunum fór Halldór til
Bandaríkjanna að læra niðursuðu.
Kom hann heim skömmu eftir stríðs-
lok og tók upp fyrri starfa við nið-
ursuðuna og þá hjá Böðvari bróður
sínum.
Í byrjun sjöunda áratugarins
hættir Halldór í niðursuðunni og
stundar eftir það ýmis störf til sjós
og lands.
Halldór og Ásdís komu sér upp
góðu heimili hér á Seltjarnarnesinu
og eftir lát Ásu var hans aðaláhuga-
mál að horfa á góðan knattspyrnu-
leik í sjónvarpinu og daglega fór
hann í gönguferðir á Nesinu meðan
heilsan leyfði. Hann var svolítill ein-
fari á þessum árum en var mjög
þakklátur systrum sínum, Siggu og
Hönnu, fyrir allt sem þær gerðu fyr-
ir hann. Hann var mjög nægjusamur
og sagði að hann hefði allt til alls og
ef eitthvað bjátaði á þá var hann líka
í góðu sambandi við nágrannakonur
sínar og er þeim þökkuð öll um-
hyggjusemi við hann.
Síðustu 6-7 mánuðirnir voru nokk-
uð erfiðir fyrir hann þegar minnis-
sjúkdómurinn ágerðist en hann fékk
frábæra umönnum síðustu mánuði á
Landakoti, deild L-4, og á allt starfs-
fólk þar hrós og þakkir skildar fyrir
einstakt umburðarlyndi, þolinmæði
og frábæra hjúkrun.
Guð blessi heimkomu þína.
Þorvaldur Tryggvason.
Halldór Sveinbjarnarson
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virðingu
sína án þess að það sé gert með
langri grein. Ekki er unnt að tengja
viðhengi við síðuna.
Undirskrift | Minningargreinahöf-
undar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Myndir | Ef mynd hefur birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið sé
um annað. Ef nota á nýja mynd er
ráðlegt að senda hana á mynda-
móttöku: pix@mbl.is og láta um-
sjónarmenn minningargreina vita.
Minningargreinar
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug
vegna fráfalls elskulegs eiginmanns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
STEFÁN HERMANN EYFJÖRÐ JÓNSSON,
Dalbraut 14,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju í dag
kl. 13.00.
Þórey Gísladóttir,
Jón Bjarni Eyfjörð Stefánsson, Svanborg Oddsdóttir,
Elís Stefán Eyfjörð Stefánsson, Sigríður Albertsdóttir,
Jóna Gísley Eyfjörð Stefánsdóttir, Geirmundur Geirmundsson,
afabörn og langafabörn.
STEFÁNS HERMANNS EYFJÖRÐ JÓNSSONAR,
Dalbraut 14,
Reykjavík.
Hjartans þakkir færum við starfsfólki deildar H-2 á
Hrafnistu í Reykjavík fyrir góða umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
r y í l ttir,
, Svanborg Oddsdóttir,
lí f fj f , Sigríður Albertsdóttir,
ísl y yfj r t f s ttir, Geirm ndur Geirmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.