Morgunblaðið - 14.02.2008, Page 26

26 FIMMTUDAGUR 14. FEBRÚAR 2008 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
ÞEGAR nú öll spjót standa á Vil-
hjálmi Þ. Vilhjálmssyni í Reykjavík
vegna REI-málsins og svikunum í
Orkuveitu Reykjavíkur er hollt að
rifja upp hverjir eru
hinir raunverulegu
sökudólgar í því máli.
Það eru ráðherrar
Sjálfstæðisflokksins,
þeir Geir H. Haarde og
Árni Mathiesen, sem
ákváðu að selja hlut
ríkisins í Hitaveitu
Suðurnesja og voru
ekkert að leyna áform-
um sínum því opinber-
um aðilum var fyrir
fram meinað að bjóða í
hlutinn.
Þar með voru hjólin
sett af stað á einkavæðingarvagn-
inum sem átti fyrst að ná til Hita-
veitu Suðurnesja, síðan til Orku-
veitu Reykjavíkur og þá
Landsvirkjunar.
Mörgum finnst nú sem Vilhjálmur
hafi verið eins og viljugt peð í hönd-
um Geirs Haarde, Árna Mathiesen
og nánustu félaga. Geir Haarde á
því erfitt með að skipa Vilhjálmi að
taka pokann sinn. Gerði Vilhjálmur
Þ. nokkuð annað en fyrir hann var
lagt?
„Nú vildu allir Lilju
kveðið hafa“
Það er hollt að velta fyrir sér
hvernig Orkuveita
Reykjavíkur væri nú
sett ef ekki hefði komið
til vaskleg barátta
Svandísar og félaga í
Reykjavík, dyggilega
studd af VG-félögum á
Akranesi og í Borg-
arbyggð, meðeig-
endum í veitunni.
Bak við luktar dyr
voru örfáir ein-
staklingar að hirða og
skipta á milli sín tugum
milljarða króna af eig-
um almennings. Þótt
menn vilji nú kalla það slys og klúð-
ur og bera við minnisleysi þá var
hinn einbeitti brotavilji augljós og
gjörningurinn hlaut velþóknun
stjórnmálamanna á æðstu stöðum.
Það var hinsvegar fulltrúi Vinstri
grænna í borgarstjórn, Svandís
Svavarsdóttir, sem ein sagði stopp.
Og það var ekki aðeins ránið á
Orkuveitu Reykjavíkur sem var
stöðvað heldur einnig einkavæðing-
aráform Geirs Haarde og Árna Mat-
hiesen á orkuauðlindum lands-
manna. Það kemur því ekki á óvart
að vissrar afbrýðisemi gæti gagn-
vart Svandísi svo sem hjá félögum
hennar í öðrum flokkum er ekki
uggðu að sér.
Ber enginn ábyrgð?
Svandís hefur leitt af einurð og
festu afhjúpun á þeirri svikamyllu
sem sett var í gang til að komast yfir
eignir Orkuveitu Reykjavíkur. Þótt
ákall um fyrirgefningu og loforð um
að gera þetta aldrei aftur hljómi vel
verður að hafa í huga að er hér um
að ræða eina stærstu aðför síðari
tíma að hagsmunum almennings.
Þess vegna þarf nú að fylgja því
eftir að hlutaðeigandi stjórn-
málamenn, embættismenn og ein-
staklingar sæti ábyrgð gjörða sinna.
Sigur Svandísar Svavarsdóttur
Jón Bjarnason skrifar
um REI-málið » Það var hinsvegar
fulltrúi Vinstri
grænna í borgarstjórn,
Svandís Svavarsdóttir,
sem ein sagði stopp.
Jón Bjarnason
Höfundur er þingmaður.
ÞAÐ er sama hvern maður spyr
þessa dagana, enginn skilur hvað er í
gangi. Allir bíða eftir því að oddviti
Sjálfstæðisflokksins í
borgarstjórn, Vil-
hjálmur Þ. Vilhjálms-
son, átti sig á stöðu
mála og segi af sér, en
ekkert gerist. Með
hverju viðtalinu sem
hann veitir veikist
staða hans. Málið er
hætt að snúast ein-
ungis um REI-málið og
trúverðugleika oddvit-
ans. Trúverðugleiki
flokksforystunnar og
flokksins alls fer
minnkandi.
Vilhjálmur hefur
margoft sagt að hann
sé bara mannlegur og
geti gert mistök. Það
er alveg rétt. Það gera
allir mistök. Það er
hins vegar stundum
þannig að mistökin
sjálf eru ekki aðal-
málið, heldur einmitt
það hvernig menn
vinna úr þeim. Kjós-
endur geta nefnilega fyrirgefið
stjórnmálamönnum mistök en þeir
eiga hins vegar erfiðara með að fyr-
irgefa þeim ósannindi.
Vilhjálmur komst svo að orði á
blaðamannafundinum í Valhöll á
mánudaginn að honum þætti ákaf-
lega leiðinlegt að hafa ,,lent“ í þessu
máli. Þetta er athyglisvert orðaval í
ljósi þess að oddvitinn kom sér af
sjálfsdáðum í þessi vandræði. Fyrst
með því að hafa ekki samráð við sam-
starfsmenn sína vegna sameiningar
REI og Geysir Green Energy, síðan
með því að vilja ekki kannast við
minnisblaðið sem kvað á
um forgangsrétt REI að
verkefnum Orkuveitu
Reykjavíkur erlendis,
og síðast með því að vísa
í álit borgarlögmanns
sem reyndist síðan vera
fyrrverandi borg-
arlögmaður, Hjörleifur
B. Kvaran, núverandi
forstjóri OR. Álit Hjör-
leifs um umboð Vil-
hjálms hefur enga þýð-
ingu. Það, að hann sé
forstjóri OR, hafi haft
beinna fjárhagslegra
hagsmuna að gæta í
málinu og sitji ásamt
Guðmundi Þóroddssyni
í sömu súpunni og Vil-
hjálmur, gerir hann
augljóslega vanhæfan
til að gefa álit sem hægt
er að taka mark á. Það
kemur betur í ljós með
hverjum deginum að
viðbrögð borg-
arfulltrúanna sex voru
hárrétt á sínum tíma. Þau stóðu sann-
arlega vörð um hagsmuni almennings
þegar þeim varð ljóst hvað var í bí-
gerð. Ásakanir í þeirra garð um að
hafa svikið oddvita sinn eru því ómak-
legar.
Það er löngu orðið tímabært að
binda enda á þessa vandræðalegu at-
burðarás. Formaður flokksins sendi
Vilhjálmi ákveðin skilaboð þegar
hann lét þau orð falla í október að
enginn einn maður væri svo mik-
ilvægur að flokkurinn sjálfur væri
ekki mikilvægari. Það átti greinilega
að leyfa Vilhjálmi að yfirgefa sviðið
að ,,eigin frumkvæði“ og með reisn.
Vilhjálmur tók þetta þó ekki sér-
staklega til sín og sat sem fastast. Nú
er svo komið að staðan hefur ekki
batnað – þvert á móti hefur hún
versnað til muna. Vilhjálmur hefur
nú endanlega gert út af við pólitískan
feril sinn og málið er farið að skaða
flokkinn. Það ætti ekki að dyljast
nokkrum manni hver pólitísk staða
oddvitans er – borgarfulltrúarnir lýsa
yfir stuðningi við hann með semingi
og formaður flokksins vill ekki taka af
skarið um hvort hann styðji oddvit-
ann í borgarstjórastólinn. Meðal
óbreyttra kjósenda kraumar óánægj-
an. Það er því með ólíkindum að Vil-
hjálmur skuli ekki víkja. Það vekur
ekki minni athygli að flokksforystan
skuli ekki skerast í leikinn og kveða
fastar að orði. Það kann að vera rétt
að enginn geti tekið ákvörðun fyrir
Vilhjálm um að segja af sér. Það, að
ákvörðunin hvíli á hans herðum, þýð-
ir hins vegar ekki að forystan geti
ekki sagt sína skoðun.
Forysta Sjálfstæðisflokksins á að
grípa strax í taumana. Það þjónar
hvorki hagsmunum flokksins né
borgarinnar að draga þetta mál frek-
ar á langinn. Séu menn í vafa um hver
eigi að taka við, liggur beinast við að
sá borgarfulltrúi sem situr í öðru sæti
listans taki við keflinu fram að kosn-
ingum. Það myndi svo ráðast í næsta
prófkjöri hver nyti mests trausts til
að leiða flokkinn í næstu borg-
arstjórnarkosningum.
Raunir í Reykjavík
Benedikt Einarsson skrifar um
borgarstjórnarmál
Einar Benediktsson
» Það kemur
betur í ljós
með hverjum
deginum að við-
brögð borg-
arfulltrúanna
sex voru hárrétt
á sínum tíma.
Höfundur er varaformaður hverf-
afélags Sjálfstæðisflokksins í Aust-
urbæ-Norðurmýri.
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson| norir@mbl.is
Aðgát skal höfð …
Mánudaginn 11. febrúar var haldið
áfram með sveitakeppni í Borgar-
firði. Kópakallinn er óstöðvandi og
tók 42 stig og tryggir stöðu sína á
toppnum. Fræbúðingarnir voru
reyndar ekki langt undan þetta kvöld
og skoruðu 41 stig. Undirritaður átti
seinni leik gegn parasveitinni og tók
sér sæti á borði með Rúnari og Dóru.
Rúnar var heltekinn af pólitík fyrstu
þrjú spilin hvar hann í öllum tilvikum
var sagnhafi. Hann hafði að meðaltali
fengið 5 slagi í spili og þá leyfðum við
makker okkur að brosa upphátt og
bjuggumst við góðu skori. En menn
skyldu varast að gera grín að Rúnari
í almannahljóði því eftir þetta sneri
hann leiknum rækilega sér í hag og
skildi okkur eftir með hreint NÚLL
þannig að aðgát skal höfð … Eftir
þrjú kvöld er staðan þessi:
Kópakallinn (Eyjólfur, Jóhann,
Egill og Bjarni) 125
Fjölnir Jónsson (Fjölnir, Kolla,
Anna og Kristján) 110
Parasveitin (Rúnar, Dóra, Davíð
og Sigríður) 108
Bridshátíð hafin
Í dag hefst Bridshátíð af fullum
þunga. Eftir hádegi verða spilaðir
landsleikir milli tveggja norskra
sveita, Bandaríkjamanna og Íslend-
inga og hefjast leikirnir kl. 13.
Í kvöld hefst svo aðaltvímenningur
hátíðarinnar með þátttöku 132
sveita. Hefst keppnin kl. 19 og eru
verðlaunin tæplega 11 þúsund dalir
en fyrir fyrsta sætið eru greiddir
3.000 dalir.
Tvímenningnum verður fram
haldið á föstudag kl. 11 og lýkur um
kl. 19.
Sveitakeppnin verður spiluð á
laugardag og sunnudag og eru a.m.k.
65 sveitir skráðar í þá keppni.
Bridsdeild
Breiðfirðingafélagsins
Sunnudaginn 10/2 var þriðja og
síðasta spilakvöld í hraðsveitar-
keppni hjá deildinni
Lokastaðan eftir hnífjafna keppni:
Magnús Sverrisson – Halldór Þorvaldsson –
Sigþór Haraldsson – Axel Rudólfsson 1.431
Þorleifur Þórarinsson – Haraldur Sverrisson
– Skúli Sigurðsson – Ragnar Jónsson 1.426
Þorbjörn Benediktsson – Sveinn Sigurjóns-
son – Þórarinn Beck – Jón Úlfljótsson 1.370
Karólína Sveinsd. – Sigurjóna Björgvinsd. –
Sveinn Sveinss. – Gunnar Guðmundss. 1.366
Spilað er í Breiðfirðingabúð, Faxa-
feni 14, á sunnudögum kl. 19.
NÝSKÖPUN og tækniyfirfærsla
eru mikilvægar forsendur hag-
vaxtar og velferðar
landa um ókomin ár.
Auk þess gefa ný-
sköpun og tækniyf-
irfærsla hagkerfinu
meiri vídd og eru til
vitnis um virkni þess.
Alþjóðlegar rann-
sóknir sýna að ný-
sköpun er lykillinn að
samkeppnishæfni og
samkeppnisfærni fyr-
irtækja og þjóða og
líta má svo á að vel-
gengni þeirra stafi
fyrst og fremst af
getu og hæfni þeirra
til nýsköpunar. Sterk
og vel þróuð nýsköp-
unarumgjörð bæði hjá
hinu opinbera og í al-
mennu viðskiptaum-
hverfi skapar þá ný-
sköpunarmenningu
sem stuðlar að og
hvetur til nýsköpunar.
Margir samtvinnaðir þættir hafa
þar áhrif og má gróflega draga þá
saman í þrjá flokka:
 Viðskiptaumhverfi sem myndað
er af frumkvöðlastarfsemi, fjár-
magni, ráðgjöf og hæfni stjórnenda.
 Forsendur sem skapast af
menntun, hæfu starfsfólki, hug-
myndum, rannsóknum, einkaleyf-
um og grunngerð þjóðfélagsins.
 Nýsköpunarhvati sem sam-
anstendur af skapandi hugsun,
samskiptum og áhuga eða athygli.
Lönd Evrópu leitast við að skapa
þá menningu sem styður við ný-
sköpun innan þeirra og Evrópu-
sambandið er í broddi fylkingar
sem leiðbeinandi
stuðningsaðili.
Við hjá Evrópumiðstöð
Impru á Nýsköp-
unarmiðstöð Íslands
erum tengd samstarfs-
neti innan Evrópusam-
bandsins sem ætlað er
að leiða saman þekk-
ingu, tækni og fólk. Öll
starfsemi okkar miðar
að því að auka sam-
starf lítilla og með-
alstórra fyrirtækja,
rannsóknaraðila og há-
skóla með því að:
 Finna tækninýj-
ungar erlendis frá sem
geta nýst íslenskum
fyrirtækjum eða rann-
sóknaraðilum.
 Koma nýjungum frá
íslenskum fyrirtækjum
á framfæri erlendis.
 Leita að samstarfs-
aðilum í Evrópu, hvort
sem um er að ræða framleiðendur,
ráðgjafa, rannsóknarteymi eða
vöruþróunaraðila.
Ef þú vilt koma þinni tækni eða
nýjung á framfæri eða nálgast
tækni eða aðferðir sem gagnast við
þróun í þínu fyrirtæki þá hlökkum
við til að heyra frá þér.
Viltu nálgast nýja
tækni eða koma þinni
nýjung á framfæri?
Kristín Halldórsdóttir
segir frá starfsemi Impru
Kristín Halldórsdóttir
»Evrópumið-
stöð Impru
aðstoðar íslensk
fyrirtæki við að
finna samstarfs-
aðila í Evrópu.
Höfundur er verkefnisstjóri á Evr-
ópumiðstöð Impru, Nýsköp-
unarmiðstöð Íslands.
Í UMSÖGNUM um hæfni dóm-
araefna hefur verið gengið út frá
því að tímalengd í
margvíslegum emb-
ættum, fjöldi greina
sem skrifaðar hafa
verið og fleiri mæl-
anlegar stærðir séu
hinir réttu mælikvarð-
ar á hæfni lögfræð-
inga. Reyndar hefur
þetta ekki verið rök-
stutt, heldur einfald-
lega gengið út frá því.
Þetta minnir á at-
riði í kvikmyndinni
Dead poets society,
þar sem Robin Willi-
ams lék kennarann
John Keating, sem lét
nemendur sína rífa
síður úr kennslubók
um bókmenntir. Í
bókinni var því haldið
fram að gæði ljóðs
mætti mæla út frá
tveimur einkunnum
fyrir glæsileika og mikilvægi, og
teikna ætti upp kassa með hlið-
arlengdir í samræmi við eink-
unnirnar. Flatarmál kassans var
svo réttur mælikvarði á gæði ljóðs-
ins samkvæmt bókinni.
Reyndar er ljóðamælikvarðinn í
myndinni trúlega skárri en mæli-
kvarðinn sem lagður hefur verið á
dómaraefni. A.m.k. er lagt einhvers
konar mat á innihald ljóðsins, en
ekki bara mælanlegar stærðir, eins
og lengd þess eða aldur skáldsins.
Myndi einhverjum detta í hug nú-
orðið að velja tónskáld til að semja
tónverk, t.d. í tilefni af stórafmæli
borgar eða þjóðar, eftir starfsaldri,
fjölda embætta eða fjölda tónverka
þeirra höfunda sem koma til
greina? Betra er að hlusta á tónlist
skáldanna og velja eftir henni.
List lögfræðinga er
þær aðferðir sem þeir
nota til að komast að
niðurstöðu og þau rök
sem þeir færa fyrir
henni. Spyrja skal:
Hversu góðir lögfræð-
ingar eru þeir? Ekki:
Hve lengi hafa þeir
borið titla sína?
Lögfræði er sem bet-
ur fer ekki jafn skap-
andi starf og tónsmíðar
og ljóðlist, enda er best
að lögin séu þekkt fyr-
irfram og dómarar séu
ekki að skálda þau. En
það er sammerkt með
störfunum að gæði
þeirra eru ekki mæld í
árum eða fjölda verka.
Ég skrifa þessa
grein vegna þess að ég
held að Þorsteinn Dav-
íðsson, nýskipaður hér-
aðsdómari, hafi trúlega ekki notið
sannmælis í áliti dómnefndar um
hæfni dómaraefna. Ég þekki senni-
lega ekki nokkurn mann sem mér
þykir óþægilegra að vera ósammála
– því þá eru miklar líkur á að ég
muni komast að því að ég hafi haft
rangt fyrir mér. Ég er viss um að
Þorsteinn mun sanna sig í starfi
með góðum og vel rökstuddum
dómum. Það er betra að eiga rétt-
indi sín undir sanngjörnum dómara
en ranglátum dómara með langa
ferilskrá.
Að meta ljóð eftir
flatarmáli og lögfræð-
inga eftir starfsaldri
Gunnlaugur Jónsson skrifar
um mælikvarða á hæfi
Gunnlaugur Jónsson
» Flatarmál
kassans var
svo réttur mæli-
kvarði á gæði
ljóðsins sam-
kvæmt bókinni.
Höfundur er framkvæmdastjóri.