Morgunblaðið - 05.06.2008, Qupperneq 30

30 FIMMTUDAGUR 5. JÚNÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Aðalheiður RósaEmilsdóttir fædd-
ist í Vestmannaeyjum
25. mars 1942. Hún
lést á Líknardeild
LHS hinn 1. júní síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar eru Ágústa
Kristín Árnadóttir
frá Vestmanna-
eyjum, f. 6. ágúst
1921, og Emil Jóhann
Magnússon, kaup-
maður í Grundar-
firði, f. 25. júlí 1921,
d. 8. febrúar 2001.
Aðalheiður var elst 7 systkina. Hin
eru a) Árni Magnús, f. 14. apríl
1943, kvæntur Þórunni Björgu Sig-
urðardóttur, f. 1. júlí 1943, b) Aa-
got, f. 2. mars 1945, sambýlismaður
Árni Þ. Sigurðsson, f. 26. júlí 1941,
c) Hrund, f. 22. febrúar 1946, d. 10.
júní 1953, d) Gísli Már Gíslason (ætt-
leiddur), f. 8. janúar 1947, kvæntur
Sigrúnu Valbergsdóttur, e) Ágústa
Hrund, f. 5. janúar 1948, og f) Emil,
f. 7. febrúar 1959, kvæntur Sigríði
Erlu Jónsdóttur, f. 9. júlí 1956.
Aðalheiður giftist Óskari Ás-
geirssyni. Þau slitu samvistum.
Dætur þeirra eru: 1) Hrund, f. 28.
apríl 1961, í sambúð með Árna
faður hennar gerist skrifstofustjóri
Kaupfélags Langnesinga. Haustið
1952 flutti fjölskyldan til Grund-
arfjarðar og snemma fór Alla Rósa,
eins og hún var ævinlega kölluð, að
hjálpa til í búðinni hjá föður sínum
og var það hennar starfsvettvangur
á unglingsárunum . Hún gekk í
gagnfræðaskóla í Vestmannaeyjum
1956 til 1957 og fór síðan í Skóga-
skóla. Alla Rósa stundaði nám við
Húsmæðraskólann á Laugarvatni
veturinn 1961 til 1962. Árið 1964
flutti hún til Reykjavíkur þar sem
hún starfaði við ýmis verslunar og
þjónustustörf. Hún var m.a. í all-
mörg ár flugfreyja hjá Loftleiðum
og tók hún mjög virkan þátt í félagi
fyrrverandi og núverandi flug-
freyja, Svölunum, og var hún m.a.
um tíma formaður þess félags. Á ár-
unum 1979 til 1985 starfaði hún á
Bæjarskrifstofu Garðabæjar, síðan í
verslun Sævars Karls í nokkur ár og
síðastliðin 15 ár vann hún hjá Úrvali
Útsýn. Aðalheiður naut þess að
ferðast víða, hún lék golf, söng
nokkur ár með Gospelsystrum
Reykjavíkur og var áhugasöm um
listir og menningu.
Útför Aðalheiðar fer fram frá
Vídalínskirkju í Garðabæ í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Gunnarssyni, f. 1968.
Dætur hennar eru
Hind Hannesdóttir, f.
1981, Hekla Hannes-
dóttir, f. 1988, Elísabet
Þorvaldsdóttir, f. 1990,
Drífa Þorvaldsdóttir, f.
1994 og Una Þorvalds-
dóttir, f. 1997. 2) Drífa,
f. 8. okt 1963, í sambúð
með Stuart K. Hjalta-
lín, f. 1955. Dætur
Drífu eru Rebekka
Rán Egilsdóttir, f.
1985, og Hrafnhildur
Hjaltalín, f. 1999.
Barnabarnabörn Aðalheiðar, börn
Hindar, eru Snorri Þorgeir Rútsson,
f. 2001, og Elmar Rútsson, f. 2006.
Aðalheiður giftist hinn 15. nóv-
ember 1969 Baldvin Grendal Magn-
ússyni, f. 19. febrúar 1949. Börn
þeirra eru: 3) Magnús, f. 1. febrúar
1971, kvæntur Guðrúnu Ágústu
Brandsdóttur, f. 1970, börn þeirra
eru Berglind, f. 1996, Baldvin Búi, f.
1999, og Ari, f. 2002. 4) Bjarney
Björt, f. 1. júlí 1978, í sambúð með
Raphael Wechsler, f. 1968, sonur
þeirra er Ísak Patrick, f. 2007.
Aðalheiður ólst upp í Vestmanna-
eyjum fyrstu fjögur árin en þá flutt-
ist hún til Þórshafnar þegar Emil
Elsku Alla mín.
Hvernig er hægt að kveðja ein-
hvern sem maður er svo engan veginn
tilbúinn til að kveðja? Hvernig er
hægt að setja niður á blað orð sem
lýsa öllum þeim óskipulegu minninga-
brotum sem geisa um hugann? Nokk-
ur fátækleg orð verða að nægja.
Kæra mágkona. Þú varst ein af þeim
sem gera heiminn að sínum. Þú kunn-
ir að njóta þess besta sem heimurinn
hafði að bjóða og þú kunnir að fá fram
og njóta þess besta sem fólkið í kring-
um þig hafði að bjóða. Af alkunnum
glæsileik og hlýju umvafðir þú allt og
alla sem nálægt þér komu.
Ég var alltaf hugfangin af að fylgj-
ast með hvernig þú fórst að því að
bera þennan sérstaka glæsileika bæði
í útliti og framkomu en jafnframt vera
svo alþýðleg að öllum leið vel í návist
þinni. Ég mun aldrei gleyma þér,
elsku Alla mín. Ég mun aldrei gleyma
vinskap þínum og trygglyndi. Ég
mun aldrei gleyma öllum góðu stund-
unum sem við og fjölskyldur okkar
áttum saman. Ég mun aldrei gleyma
hlátrinum þínum sem var svo smit-
andi að jafnvel mestu fýlupúkar urðu
snortnir. Ég mun aldrei gleyma sam-
bandi þínu við foreldra mína og
hversu vel þú hugsaðir um þau alla tíð.
Ég mun heldur aldrei gleyma hversu
þakklát ég var bróður mínum fyrir að
hafa fundið þig. Hann hefði ekki getað
valið betur. Það vitum við öll og hann
manna best. Þið voruð sannkallaðir
lífskúnstnerar og nutuð lífsins saman.
Þú ert ekki ein af þeim sem þurfa að
líta um öxl og hugsa „Ég vildi að ég
hefði...“ Þú kunnir að njóta þess besta
sem lífið hafði að bjóða hverju sinni og
leyfðir öðrum að njóta með þér.
Ég mun aldrei gleyma þér, elsku
Alla mín. Það er bara til ein Þú og Þú
munt lifa í hjörtum okkar að eilífu.
Þín mágkona,
Sigrún Grendal.
Yndisleg mágkona mín, Alla Rósa,
er látin langt um aldur fram. Það eru
heil 45 ár frá því ég sá hana fyrst. Þá
gekk hún um göturnar í Grundarfirði,
ofurlítið fött og bar stolt undir belti
sitt annað barn. Glæsilegri konu gat
vart að líta. Það sópaði að henni og
hefur reyndar gert alla tíð. Alla Rósa
var elsta barn kaupmannshjónanna í
Grundarfirði en ég kom þangað ung-
lingsstúlka úr Reykjavík til að vinna
hjá móður minni sem rak sumarhótel í
plássinu í nokkur sumur. Mín besta
vinkona í Grundarfirði varð Ágústa
Hrund, yngri systir Öllu Rósu. Á
þessum árum kynntist ég Öllu Rósu
aðeins lítillega, enda ég unglingur og
hún heilum 6 árum eldri. Samt man ég
vel skemmtileg og einlæg samtöl sem
við áttum um framtíðardrauma, vonir
og þrár. Seinna atvikaðist það þannig
að við urðum mágkonur, þegar ég
krækti í bróður hennar sem hafði ver-
ið ættleiddur af Ráðhildi, móðursyst-
ur Öllu Rósu, og hennar manni í Vest-
mannaeyjum. Það var alla tíð náið
samband á milli Öllu Rósu og tengda-
móður minnar og kært syst-
kinasamband á milli eiginmanns míns
og hennar þó að þau hafi ekki alist upp
saman.
Það er óendanlega sárt að þurfa að
kveðja Öllu Rósu en það er að sama
skapi ljúft að minnast þeirrar mann-
kostamanneskju sem hún var. Hún
var einstaklega ræktarsöm við þá sem
stóðu henni næst og við stóran vina-
hópinn. Hún gladdist innilega yfir vel-
gengni annarra og var vakin og sofin
yfir velferð allrar fjölskyldunnar. Hún
var barnagæla og átti barnaláni að
fagna. Og hver hefði trúað því að þessi
gyðja væri orðin langamma fyrir þó-
nokkrum árum! Hún naut lífsins og
alls þess besta sem það hafði upp á að
bjóða. Allt í kringum hana ljómaði af
sama glæsileik og prýddi hana sjálfa;
heimilið, maturinn, fötin, ferðalögin
og svo það sem var henni kærast –
fjölskyldan.
Það var alltaf skemmtilegt í kring-
um Öllu Rósu. Hún hafði gaman af að
segja sögur og hún hafði tíma til að
hlusta á aðra. Hún upptendraðist við
skemmtilegar hugmyndir. Hún var
sambland af drottingu og prakkara.
Það voru sérstök verðlaun að fá að
heyra hana hlæja. Þessi hlátur mun
lifa í minningunni. Við áttum okkar
hátíðir undanfarna áratugi, Þorláks-
messu og þorrablót, þar sem 4 kyn-
slóðir og vinhópur blandaði geði og
gladdist. Ég er þakklát mágkonu
minni fyrir örlætið og alla gleðina í
gegnum árin og kveð hana með sárum
söknuði. Hugurinn er hjá Baldvin,
börnunum og Gústu.
Sigrún Valbergsdóttir.
Í dag kveð ég kæru vinkonu mína
og mágkonu, Öllu. Margs er að minn-
ast enda um 40 ár frá fyrstu kynnum
okkar. Í gegnum árin var samgangur
fjölskyldna okkar mikill því við vorum
með börn á svipuðum aldri. Með okk-
Aðalheiður Rósa Emilsdóttir
✝ Hanna Ragn-arsdóttir fæddist
í Reykjavík 26. nóv-
ember 1929. Hún
lést á Hjúkr-
unarheimilinu Sól-
túni 28. maí síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Stef-
anía Árnadóttir, f.
1906, d. 1992, og
Ragnar Erlingsson,
f. 1903, d. 1993. Stef-
anía giftist síðar Sig-
urþóri Jónssyni, f.
1890 d. 1959. Systir Hönnu, sam-
mæðra, er Sigrún Sigurþórsdóttir,
f. 1935. Hanna ólst upp í vesturbæ
Reykjavíkur hjá móðurforeldrum
sínum, Árna Árnasyni, f. 1863, d.
1959, og Kristínu Ólafsdóttur, f.
1868, d. 1946.
Hanna giftist Guðmundi Ein-
Þórarinssyni lögmanni, f. 1954.
Dætur þeirra eru Arndís bók-
menntafræðingur, f. 1982, gift
Hauki Þorgeirssyni tölvunarfræð-
ingi, f. 1980, og Hildur laganemi, f.
1985, í sambúð með Trausta Þor-
geirssyni, meistaranema í verk-
fræði, f. 1983. 3) Árni kerfisstjóri, f.
1970, kvæntur Hrönn Stefánsdóttur
kennara, f. 1971.
Skólaganga Hönnu í æsku var
hefðbundin, en einnig stundaði hún
nám í kvöldskóla KFUM. Hún
stundaði nám hjá Námsflokkum
Reykjavíkur og sótti ýmis námskeið
tengd vinnslu íslensku ullarinnar.
Áður en Hanna giftist vann hún við
verslunarstörf, en hennar aðalstarf
var alla tíð húsmóðurstarfið. Hún
var mikil hannyrðakona, saumaði
mikið út, prjónaði fjölmargar lopa-
peysur í gegnum tíðina og vann á
tímabili fyrir Álafoss við að meta
gæði ullarvarnings.
Hanna verður jarðsungin frá
Dómkirkjunni í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
arssyni málarameist-
ara, f. 25. desember
1924, d. 10. apríl 1948.
Hjónaband þeirra stóð
í sextíu ár og bjuggu
þau allan sinn búskap
í Reykjavík. Foreldrar
Guðmundar voru Guð-
björg Jónsdóttir, f.
1891, d. 1982, og Ein-
ar Guðmundsson, f.
1893, d. 1984. Börn
Hönnu og Guðmundar
eru: 1) Kristín,
áfangastjóri í MH, f.
1948, gift Vigni Einari Thoroddsen
aðstoðarforstjóra, f. 1948. Dóttir
þeirra er Hanna Kristín, sérfræð-
ingur í áhættustýringu, f. 1980.
Sambýlismaður hennar er Mark Van
Daalen gjaldeyrismiðlari, f. 1979. 2)
Ásdís, skrifstofustjóri guð-
fræðideildar, f. 1955, gift Þórarni V.
Er sólin hnígur hægt í djúpan sæ
og höfuð sitt til næturhvíldar byrgir
á svalri grund, í golu þýðum blæ,
er gott að hvíla þeim, er vini syrgir.
(Hannes Hafstein.)
Tengdamóðir mín Hanna Ragn-
arsdóttir lést sl. miðvikudag á hjúkr-
unarheimilinu Sóltúni eftir löng og
erfið veikindi.
Hanna var Reykvíkingur í húð og
hár og þá fyrst og fremst Vesturbæ-
ingur, fædd þar og uppalin og lifði
þar flest sín ár. Hún var há og mynd-
arleg kona, bar sig vel og ákveðin í
fasi. Þó langvarandi veikindi léku
hana grátt síðustu árin hélt hún
ávallt reisn sinni og glæsileika.
Hanna hafði ákveðnar skoðanir á
mönnum og málefnum og sat ekki á
þeim skoðunum. Hún hafði mikinn
áhuga á fólki, bæði þeim sem nærri
henni voru jafnt sem öðrum. Ætt-
ingjum sínum og tengdafólki sýndi
hún mikla ræktarsemi. Hún hafði
mikla samúð með þeim sem minna
máttu sín í þjóðfélaginu og voru
margir sem nutu gjafmildi hennar. Á
árunum 1975 til 1980 þegar Kristín
dóttir hennar var fararstjóri með
hópa til Kulusuk á Grænlandi leið
varla sú ferð að Hanna sendi ekki
fatagjafir með henni. Eina ferð fór
Hanna sjálf til Kulusuk og Kristínu
líður það ekki úr minni að við brott-
förina til Íslands klæddi Hanna sig
úr forláta úlpu sem hún var í og gaf
viðstöddum sem henni fannst ekki
hlýlega klæddur.
Hanna var bókelsk kona og las
einkum ljóð hinna gömlu íslensku
þjóðskálda. Einar Benediktsson og
Davíð Stefánsson voru í sérstöku
uppáhaldi enda kunni hún mörg
kvæða þeirra utan að. Hún hafði
yndi af góðri tónlist hverju nafni sem
hún nefndist og leikhús sótti hún oft.
Þau hjónin tóku gjarnan börn sín
með þegar stærri tónlistar- og leik-
húsviðburðir voru í borginni.
Meðan heilsa hennar leyfði höfðu
þau hjónin Hanna og Guðmundur
yndi af því að fara til útlanda og ferð-
uðust þau víða um hin ýmsu lönd
Evrópu og börn þeirra voru alltaf
með þeim þegar þau voru yngri. Í
langvarandi veikindum Hönnu ber
að þakka eiginmanni hennar Guð-
mundi og börnum þeirra fyrir alla þá
umhyggju sem þau sýndu henni á
sjúkrabeðinu allt þar til yfir lauk.
Ekki leið sá dagur síðastliðin þrjú ár
sem Guðmundur sat ekki hjá henni
löngum stundum. Þá má ekki
gleyma umhyggju og alúð starfs-
manna hjúkrunarheimilisins Sóltúns
við Hönnu og aðstandendur hennar,
sérstaklega síðustu sólarhringana.
Því frábæra starfsfólki þökkum við
nú.
Að leiðarlokum þakka ég 30 ára
samfylgd með Hönnu, samfylgd sem
var bæði gefandi og lærdómsrík.
Megi hún hvíla í friði.
Vignir Einar Thoroddsen.
Hanna Ragnarsdóttir, tengda-
móðir mín til þrjátíu ára, andaðist
aðfaranótt 28. maí sl. á Sóltúni í
Reykjavík á 79. aldursári. Þar hafði
hún dvalist um nær þriggja ára
skeið eftir að langvinnir sjúkdómar
höfðu hert að. Hanna var Reykvík-
ingur og stolt af því; hún var borg-
arbarn, af fyrstu kynslóð þeirra sem
ekki töldu sig aðflutta með rætur í
annarri byggð. Hún var dóttir Stef-
aníu Árnadóttur, en alin upp við
Bakkastíginn af ömmu sinni og afa,
þeim Kristínu Ólafsdóttur frá
Vatnsenda og Árna Árnasyni frá
Breiðholti. Minningin um þau og
uppvaxtarárin í þeirra skjóli var
henni bæði nærtæk og kær. Kristín
amma hennar átti 12 börn og sá auk-
inheldur fyrir dótturdótturinni
Hönnu og föður sínum öldruðum,
sem lést 1931, þá níræður að aldri.
Æskuheimilið var þrungið reynslu
kynslóðanna og þaðan bar Hanna
þau viðhorf og gildi sem mótuðu
Hanna Ragnarsdóttir
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
SIGURÐUR GUÐNI JÓNSSON
fv. lyfsali,
Flókagötu 33,
Reykjavík,
sem lést á heimili sínu aðfaranótt fimmtudagsins
29. maí, verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
föstudaginn 6. júní kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hins látna er vinsamlega bent á Samband
íslenskra kristniboðsfélaga (SÍK) í síma 533 4900.
Fjóla Guðleifsdóttir,
Leifur Sigurðsson, Katsuko Sigurðsson,
Anna Sigurðardóttir,
Hannes Leifsson.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma og
systir,
BRYNHILDUR LILLA JENSDÓTTIR,
Lækjasmára 6,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum Landakoti fimmtudaginn
29. maí.
Jarðarförin fer fram frá Bústaðakirkju fimmtu-
daginn 5. júní kl. 13.00.
Anna Gísladóttir, Eiríkur Þór Einarsson,
Jens Gíslason, Hafdís Jónsdóttir,
Brynhildur Jóna Gísladóttir, Guðjón Arngrímsson,
barnabörn, barnabarnabörn,
Jensína Jensdóttir.
✝
Hjartkær eiginkona, móðir, tengdamóðir og amma,
HANNA RAGNARSDÓTTIR,
Sóltúni 11,
Reykjavík,
sem lést miðvikudaginn 28. maí á hjúkrunarheimil-
inu Sóltúni, verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í
dag, fimmtudaginn 5. júní kl. 15.00.
Guðmundur Einarsson,
Kristín Guðmundsdóttir, Vignir Einar Thoroddsen,
Ásdís Guðmundsdóttir, Þórarinn V. Þórarinsson,
Árni Guðmundsson, Hrönn Stefánsdóttir
og barnabörn.