Morgunblaðið - 08.09.2008, Blaðsíða 28

28 MÁNUDAGUR 8. SEPTEMBER 2008 MORGUNBLAÐIÐ
Eftir Jóhann A. Kristjánsson
„ÞETTA var adrenalíkkikk
dauðans,“ sagði Ólafur Bragi
Jónsson frá Egilsstöðum eftir
að hann hafði, með sigri, tryggt
sér Íslandsmeistaratitilinn í tor-
færuakstri í flokki sérútbúinna
bíla í lokaumferð Íslandsmeist-
aramótsins sem ekin var við
rætur Esju á laugardaginn.
Gunnar Gunnarsson á Trúðn-
um leiddi Íslandsmeist-
arakeppnina fyrir lokaumferð-
ina og hafði þá þriggja stiga
forskot á Ólaf Braga svo að það
var ekki nóg fyrir hann að vera
fyrir ofan Gunnar. Það þurfti
annan til, til að vera einnig fyr-
ir ofan Gunnar. Hjálpina fékk
Ólafur Bragi frá sveitunga sín-
um, Eyjólfi Skúlasyni á Hlé-
barðanum, en Eyjólfur var í
banastuði eins og Ólafur Bragi
og tókst að ná öðru sætinu.
Gunnar Gunnarsson varð að
láta sér lynda þriðja sætið og
sjá á eftir titlinum til Ólafs
Braga. Þetta voru töluverð von-
brigði fyrir Gunnar sem hefur
átt mjög gott torfæruár en
hann er búinn að tryggja sér
heimsbikartitilinn og Norð-
urlandameistaratitilinn. Gunnar
á þó enn möguleika á þriðja
titlinum þetta árið því Nor-
egsmeistaratitillinn er innan
seilingar hjá honum.
Jöfn titilbarátta
Í flokki sérútbúinna götubíla
sigraði Ragnar Róbertsson á N1
Willysnum en það var Bjarki
Reynisson á LandRover, Dýr-
inu, sem hreppti Íslandsmeist-
aratitilinn. Baráttan um titilinn
stóð milli Bjarka og Hafsteins
Þorvaldssonar á Coke Zero-
jeppanum en Bjarki var tveimur
stigum á eftir Hafsteini fyrir
lokakeppnina. Hafsteini gekk
betur en Bjarka á laugardaginn
og náði öðru sætinu en Bjarki
því þriðja. Þeir Bjarki og Haf-
steinn voru því jafnir að stigum
en Bjarki hreppir titilinn vegna
þess að hann sigraði Hafstein
fyrr á árinu í innbyrðis við-
ureignum þeirra tveggja.
Páll Íslandsmeistari
Í götubílaflokki féll sigurinn
Hannesi Bergi Þórarinssyni í
skaut og Íslandsmeistaratitillinn
hafnaði hjá Páli Pálssyni en
baráttan um titilinn stóð á milli
hans og Steingríms Bjarnasonar
sem hafði eins stigs forystu á
Pál fyrir keppnina. Páll náði
þriðja sæti á eftir Hauki Þor-
valdssyni og fékk fyrir það tvö
stig en Steingrímur hafnaði í
því fimmta og var því einu stigi
á eftir Páli þegar upp var stað-
ið.
Ljósmyndir/JAK
Gusa Bjarki Reynisson á Dýrinu náði besta tímanum í flokki breyttra götubíla í akstrinum yfir tjörnina.
„Adrenalínkikk dauðans“
Efstur Páll Pálsson varð Íslandsmeistari í götubílaflokki en hann barðist
um titilinn við Steingrím Bjarnason.
Fleygur? Ólafur Bragi Jónsson tryggði sér sigurinn í torfærukeppninni við
Esjurætur og Íslandsmeistaratitilinn þegar hann flaug upp tíu metra þver-
hnípt stálið í lokabraut keppninnar.
Lokaumferð Íslandsmeistaramótsins í torfæruakstriMINNINGAR
✝ Kristín Andrés-dóttir fæddist í
Núpstúni í Hruna-
mannahreppi í Ár-
nessýslu 22. júlí
1907. Hún lést á
Líknardeild Landa-
kotsspítala 28.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Kristín Stef-
ánsdóttir, f. 23. júní
1867, d. 7. mars
1937, og Andrés
Jónsson, f. 12. sept-
ember 1861, d. 15.
ágúst 1920, bændur í Núpstúni.
Kristín átti hálfsystur, Margréti,
samfeðra, f. 19. september 1886,
d. 29. nóvember 1983. Alsystkini
hennar eru Jón, f. 7.
júlí 1898, d. 19. nóv-
ember 1969, Helga,
f. 12. júní 1900, d.
28. mars 1945, Katr-
ín, f. 21. ágúst 1901,
d. 23. október 2004.
Stefanía, f. 15. júlí
1906, d. 31. desem-
ber 1912.
Kristín flutti til
Reykjavíkur sem
ung stúlka, þar sem
hún bjó alla tíð.
Kristín vann við
fiskverkun og síðan
hjá Sláturfélagi Suðurlands.
Útför Kristínar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Okkur systurnar langar til þess að
skrifa nokkur orð um hana Stínu
okkar. Vandinn er: hvar eigum við
að byrja? Það er svo afskaplega erf-
itt að setjast niður og velja úr öllum
þeim minningum sem við eigum um
hana Stínu. Hún gaf svo mikið af sér
til okkar og barnanna okkar. Við
þekkjum ekki lífið án hennar og það
er erfitt að hugsa sér það án hennar,
Stína átti að vera eilíf. Hún var
ávallt mjög heilsuhraust og það að
kona sem er komin yfir 100 árin gæti
fengið krabbamein var eitthvað sem
við áttum mjög erfitt með að sætta
okkur við. Það er þó ákveðin huggun
fólgin í því að stríð hennar við þenn-
an óhuggulega sjúkdóm varð ekki
langt og hún hélt reisn allt fram í
andlátið.
Kristín eða Stína eins og við köll-
uðum hana alltaf og systir hennar
Kata voru í raun frænkur okkar en í
huga okkar allra voru þær einnig
ömmur okkar. Þær systur ferðuðust
mjög mikið hér innanlands og
þekktu hvern krók og kima. Þær
ferðuðust einnig mikið erlendis og
alltaf var gaman að hitta þær aftur
þegar þær komu að utan því alltaf
leyndist eitthvert smotterí í töskun-
um þeirra handa okkur krökkunum.
Lengst af bjuggu þær systur á
Bergþórugötunni og það var nánast
vikulega sem við systur tókum
strætó ásamt vinum okkur úr Selja-
hverfinu til þess að fara í sund í
sundhöllina. Stundum hittum við
þær systur lauginni, en þær systur
fóru daglega í sund. Ef Stínu og
Kötu var ekki að finna í lauginni ark-
aði strollan heim til þeirra eftir sund
þar sem allir fengu pönnukökur,
brúnköku og mjólkurglas. Þær syst-
ur voru mjög skemmtilegar og
fylgdust vel með öllu, jafnvel því sem
varðaði okkur krakkana. Þess vegna
höfðu allir gaman af því að tala við
þær, jafnt ungir sem aldnir, þær
höfðu alltaf frá einhverju skemmti-
legu að segja.
Stína var mikil hannyrðakona og
sá hún um að prjóna vettlinga á okk-
ur öll og einnig börnin okkar. Stína
orkeraði dúka og við sátum oft með
henni og hún gaf sér tíma til þess að
leiðbeina okkur um þessa fornu list
að orkera. Aldrei máttu foreldrar
okkar heimsækja þær systur án þess
að taka okkur stelpurnar með, því
það var aldrei leiðinlegt að heim-
sækja þær. Á meðan þær systur
bjuggu á Bergþórugötunni héldu
þær alltaf nýársboð fyrir fjölskyld-
urnar þar sem heimagerðu flatkök-
urnar þeirra systra voru í aðalhlut-
verki. Þar var alltaf líf og fjör. Stína
var alltaf mjög sjálfstæð kona og
þrátt fyrir háan aldur sá hún sjálf
um heimili sitt og innkaup. Þær syst-
ur voru reyndar mjög samrýndar og
ráku þær alltaf saman heimili þar til
Kata lést fyrir fjórum árum, þá 103
ára gömul. Með þessum orðum
kveðjum við fallega og góða konu.
Elísabet, Þuríður og Sigríður
Valdimarsdætur.
Kallið er komið. Þegar við kveðj-
um elsku Stínu frænku þá hefur hún
lifað í 101 ár, það er langur tími en
hver líðandi stund var henni svo
gleðirík og eðlileg. Stína kom ung
stúlka til Reykjavíkur og vann fyrst
við fiskverkun en síðan hjá Slátur-
félagi Suðurlands. Hún bjó alltaf
með Katrínu systur sinni og er ekki
hægt að minnast Stínu án þess að
minnast Kötu sem andaðist fyrir 4
árum 103 ára gömul. Við systkinin
nutum samveru við þær systur frá
fæðingu og áttum margar ánægju-
stundir við spil, leik, nám og fróðleik
því þær systur voru hafsjór fróð-
leiks.
Þær ferðuðust mikið bæði innan-
lands og utan og festu í minni það
sem fyrir augu bar, sérstaklega var
Þórsmörk Stínu hugfólgin og átti
hún þar margar ánægjustundir.
Stína fylgdist vel með þjóðmálum og
einnig öllum heimsviðburðum var
víðlesin og einstaklega fróð og minn-
isgóð, gat þulið upp kvæði og ljóð
sem hún lærði í barnæsku.
Eftir að við systkinin stofnuðum
okkar eigin fjölskyldur, þá nutu börn
okkar og síðan barnabörn ástar
þeirra og umhyggju og ekki má
gleyma ullarsokkunum góðu sem
Kata frænka prjónaði, vettlingunum
sem Stína prjónaði (alger listaverk)
og hafa haldið hlýju á öllum í fjöl-
skyldunni.
Við viljum þakka Stínu frænku
fyrir samfylgdina og geymum í
minni hin góðu samskipti og kærleik
á lífsins leið. Þökk sé henni og þeim
báðum systrum, veri þær Guði fald-
ar.
Þóra Valdimar og Bryndís.
Kristín Andrésdóttir
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Ég er stolt af að bera nafn
frænku minnar. Með kveðju
og þakklæti,
Kristín Andrea.
HINSTA KVEÐJA
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá, sem fjallað er
um, fæddist, hvar og hvenær hann lést, um foreldra hans, systkini, maka og
börn og loks hvaðan útförin fer fram og klukkan hvað athöfnin hefst. Ætlast
er til að þetta komi aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í
minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir greinunum.
Myndir | Ef mynd hefur birst í tilkynningu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd er ráðlegt að
senda hana á myndamóttöku: pix@mbl.is og láta umsjónarmenn minningar-
greina vita.
Minningargreinar