Skinfaxi - 01.04.1916, Side 4

36
SKINFA XI
Því mun verða kastað fram,
félaglöS a^ me^ lje6‘su mc^' tapi félögin
sínum bestu starfsmönnum frá
mestu vandastörfunum. En því til svara
er þess fyrst að gæta, að auðvitað yrði
ekki gengið fram hjá þeim með þau störf,
síst fyrst i stað, og svo gætu þeir öðrum
betur haft áhrif á handleiðslu annara starfs-
manna á félagsmálum. Það mun og ekki
svo fátítt, að þeir sem mestum störfum
er hlaðið á, þreytast á að hafa svo mörg
járn í eldinum, tapa sínu upphaflega fjöri
og áhuga, ef fáir fylgja þeim eftir, og er
þá illa farið. En svo er hitt augljóst mál,
að enda þótt góðir starfskraftar væri látn-
ir ónotaðir í félagsins þágu, þá er télagið
miklu fremur stofnað með heill fjöldans
fyrir augum, en fárra manna, og hlutverki
þess nær, að leysa þau öfl, sem bundin
kynnu að liggja hjá þeim, sem síður njóta
síh, heldur en hlaða vegtyllum undir stöku
menn þótt nýtir sé.
J. G.
Skaftfellingar og
héraðssambandið.
Síðastliðið vor sótti ungmennafélag eitt
í Vestur-Skaftafellssýslu um það til sam-
bandsstjórnar, að hún léti félögin þar í
sýslu greiði atkvæði um, hvort þau vildu
stofna héraðssamband þar í sýslunni, eða
teljast framvegis til fjórðungssamb. Sunn-
lendingafjórðungs.
Sambandsstjórnin lét því boð út ganga
til allra sambandsfélaga í sýslunni, að þau
skyldu greiða atkvæði um ofannefnt atriði
og hafa sent henni skýrslu um atkvæða-
greiðsluna fyrir ársbyrjun 1916.
Atkvæðin kváðu hafa fallið þannig, að
ekkert getur orðið af stofnun héraðssam-
bandsins að þessu sinni, einstök félög hafa
einnig eð sögn sent óglöggar atkvæðaskýrsl-
ur, þó að þetta sé fremur fábrotin fram-
kvæmd.
Nokkrir ungir menn kynnast ungmenna-
félagsskapnum og finst vel um hann. Þá
lifnar hjá þeim löngun til að starfa eftir
stefnuskrá hans. Þeir finna, að þeir eru
andlega skyldir, safna að sér fleiri ung-
mennum og stofna ungmennafélög, af
því, að þeir treysta sér betur til starfanna
í’félagi, heldur en með því að „bauka hver
heima á sínum bæ“. Þannig verða til fé-
lög á víð og dreif í ýmsum sveitum. Þau
finna að störfin ganga betur, ef þau leggja
saman og þá verða til samböndin.
Það er auðsætt, að því stærri sem sam-
böndin eru, því öflugri verða þau og væn,
legri til afkasta. Það væri einfaldast og
umsvifaminst að hafa að eins eitt samhand
á öllu landinu, en það eitt nægir ekki.
Þvi veldur stærð landsins, strjálbygð og
erfiðar samgöngur. Sambandssvæðið má
ekki vera svo stórt, að félögum sé ofvaxið
að ná höndum saman, það má ekki baka
þeim óbærileg gjöld. Núverandi skipulag
er því nær lagi. Smærri samböndin eru
nauðsynleg staðháttanna vegna.
Flest félögin i Skaftafellssýslu munu
telja hér um bil 30 félaga og munu árs-
tillögin vera að jafnaði 1 króna (samt. kr.
30,00 á félag). Þriðjungur tillagsins verð-
ur skatt’ur goldinn í fjórðungssjóð.
Með afgangnum eign þau svo að bera
kostnað af fundarhöldum og annari starf-
rækslu innan félagsins, kosta dvöl fyrir-
lestramanna og för fulltrúa á fjórðungs-
þing, styrkja menn til íþróttanáms o. fl. — -
Allir sjá að 20 krónur hrökkva ekki til
þessa, enda hefir aðeins einn maður úr
áðurnefndri sýslu sótt íþróttanámskeið til
Reykjavíkur og flestöll félögin hafa ekki
enn séð sér fært að senda fulltrúa á fjórð-
ungsþingin.
Ungmennafélögin i Skaftafellsýslu hefðu
átt að hugsa sig um tvisvar áður en þau
höfnuðu héraðssambandshugmyndinni síð-
astliðið haust. Fulltrúarnir sem félögin