Skinfaxi - 01.06.1916, Blaðsíða 3

SKINFAXI
67
■oft gat hann sameinaS þá um tillögur, er
áður höfðu staSiS á öndverðum meið.
Deildarstjóri var Andrés sál. í Hvítár-
siðudeild Sláturfélags Suðurlands, og rækti
það starf sem önnur, með samviskusemi
og alúð.
I sveitarfélagi sínu var Andrés farinn
að starfa mikið, og menn munu þar sem
annarstaðar, þar sem hans naut við, finna
að nú er skarð fyrir skildi og að sæti hans
•er vandskipað.
Á sýslufundi i vetur er leið var Andrés
-sál. kosinn í jarðamatsnefnd í Mýrasýslu,
•og var það mjög heppilega valið. Tel eg
vafasamt hvert til eru aðgætnari, sam-
viskusamari og réttlátari menn en hann
var.
Við Borgfirðingar höfum í Andrési mist
einn okkar besta og efnilegasta mann.
Mann, sem vissa er fyrir að hefði starfað
til gagns og sæmdar fyrir land og lýð, og
orðið forkólfur ýmsra framkvæmda í hér-
aði sínu.
Og við ungmennafélagar höfum mist
einn okkar foringja, einn okkar merkisbera,
•einn af þeim sem skildu ungmennafélags-
skapinn og vann fyrir hann af alhug.
En skarð hans í félagsskap okkar og
þjóðlífi verðum við að reyna að fylla, sem
enn lifum, með því að fullkomna sjálfa
okkur, og reyna á þann hátt að verða
færir um að bæta á okkur nokkrum af
"verkum þeirra er kallaðir eru burtu. Og get-
um við það, þá er vel farið, þá getur verið
algæska guðs komi líka hér fram, en hver
þekkir líka hans leiðir, og hver veit hvern-
ig hann gerir oss fullkomna?
Klett »»/„ 1916
Páll Zóphóniasson.
Gjöf.
Fyrverandi bankastjóri Tryggvi Gunn-
Ærsson hefir enn á ný vikið góðu að ung-
.mennafélögunum. Hann hefir nýskeð af-
hent sambandsstjórninni nokkrar úrvals-
bækur Þjóðvinafélagsins, sem hann gefur
U. M. F. í.
Bækurnar eru þessar:
Þjóðv.fél.almanökin frá 1880 (31 ár) 3eint.
Dýravinurinn 1903—’09 .... 4 —
Þjóðmenningarsagan.................4 —
Hversvegna, vegna þess .... 4 —
Benjamín Franklín..................5 —
Allar eru bækurnar um 70 kr. virði.
Tilætlun gefanda er sú, að einu eintaki
verði útbýtt í hvern fjórðung landsins til
bókasafna ungmennafél. Fjórðungsstjórn-
um verða því afhentar bækurnar, í þeim
tilgangi, til ráðstöfunar.
Hingað til hefir enginn nema Tryggvi
Gunnarsson, af eldri mönnum þjóðarinnar,
sæmt ungm.félögin með ríkulegum gjöfum.
Margir eru til, sem Ieggja ungmennafélög-
unum liðsyrði og viðurkenna starfsemi
þeirra í orði, en hinir eru færri, sem sýna
viðurkenninguna í verkinu.
Tr. G. er orðinn lotinn í herðum og
hvítur fyrir hærum, en samt er hann ung-
ur í anda, engu síður en þeir. sem eru
keikir á velli. Hann hefir óbilandi trú á
starfsemi ungmennafélaganna, og álítur að
þau muni eiga mikla starfsemi fyrir hönd-
um, ef þau ekki vikja frá því takmarki
og þeirri stefnu, er þau hafa sett sér. Það
er i sjálfu sér ekkert óeðlilegt, að Tr. G.
hafi þessa skoðun á ungmennafélögunum.
Flest æfistörf hans bera þess ljósan vott,
að þau hafa stjórnast af sama anda og
þeim, er nú ríkir í ungmennafélagsskapn-
um. Ef ungmennafélagshreyfingin hefði
rutt sér til rúms hér á landi um það skeið,
sem Tr. G. var um tvitugsaldur, mundi
hann hafa orðið sjálfkjörinn leiðtogi henn-
ar. Skógræktinni og dýravernduninni, mun
Tr. G. hafa einna mestan áhuga á, af
þeim málum, sem ungmennafél. starfa að.
Ef félögin vinna með eins miklum dugnaði
og ósérplægni að þeim málum, eins og
hann hefir gert, mun skógræktinni verða
borgið i framtíðinni, og áður en langt um