Skinfaxi - 01.12.1969, Blaðsíða 21

Samtíð og íramtíð
HALDIÐ VÖKUNNI,
UNGMENNAFÉLAGAR
Þegar ungmennafélögin voru stofnuð af mik-
illi bjartsýni og miklum dugnaði var megin
markmið þeirra túlkað með orðunum, „Rækt-
un lýðs og lands“, en æðsta boðorðið, ef
svo má að orði komast var, „Islandi allt“.
Þá voru ungmennafélögin vettvangur mikill-
ar þjóðmálabaráttu og mikillar vakningar
meðal allra vormanna ísands. Þá spönnuðu
þau yfir flestalla þætti í félagsmálastarfi
ungs fólks.
Nú hin seinni ár hefur starfsemi ung-
mennafélaganna aðallega beinst að einum
þætti, það er að íþróttunum. Ber eflaust
margt til, félög ungs fólks um hin ýmsu
áhugamál þess eru t. d. allmiklu fleiri nú
en áður og einnig það að starfssvið ung-
mennafélaga mótast að sjálfsögðu eftir áhuga-
málum fólks á hverjum tíma.
Nú er það ekki svo, að ég telji íþróttirnar
á nokkurn hátt óverðugt verkefni fyrir ung-
mennafélögin, síður en svo. Við þurfum ekki
annað en að kynna okkur íþróttastarfsemina
í dreifbýlinu, og minnast Landsmótanna
til þess að sjá hversu ómetanlegt starf ung-
mennafélögin hafa unnið fyrir íþróttaæsku
íslands. Þó skulum við staldra hér við. Með
orðunum, „Ræktun lýðs“ er ekki eingöngu
átt við líkamsrækt, heldur miklu meira.
Hugarkuldinn og spennan, sem stórborgar-
líf og hraði atómaldar færir okkur, kallar
vissulega á þjóðleg hugsjónafélög, og vanda-
mál íslenzku þjóðarinnar í dag kalla vissu-
lega á ungmennafélögin til starfa. Það er þörf
á nýrri vakningu, þegar umræður manna á
meðal eru farnar að snúast um landflótta,
unglingavandamál, náttúruspjöll af manna-
völdum, eða hvort selja eigi eða leigja er-
lendu hervaldi hluta af íslandi. Þetta eru
allt málefni, sem koma ungmennafélögunum
við, og þetta eru einnig mál sem ungmenna-
félögin eiga svör við. Þessi mál og ótal mörg
önnur, kalla á breiðfylkingu ungra manna
og kvenna, sóma íslands til vamar. Þá breið-
fylkingu geta ungmennafélögin skapað.
Menn hafa oft sagt við mig, þegar þessi
mál ber á góma: „Þú veður villlu og reyk,
ungmennafélögin skipta sér ekki lengur af
þjóðmálum, þeirri baráttu er lokið, neistinn
er kulnaður.“ Þessu vil ég svara hér. Neist-
inn er ekki kulnaður, hann er ennþá til, það
hefur árangursrikt og mannbætandi starf
ungmennafélaganna um land allt sýnt okkur
á undanförnum ámm. Þjóðmálabaráttu ung-
mennafélaganna á ekki heldur að vera lokið,
henni getur aldrei verið lokið hjá félagssam-
tökum, sem völdu sér boðorðið, „íslandi allt“.
Sig. Geirdal.
SKINFAXI
21