Skinfaxi - 01.12.1970, Blaðsíða 13

Guðmundur Þórarinsson:
Æfingaáætlun fyrir frjálsiþróttafólk
Það, sem hvað oftast heyrist frá þeim
stöðum, þar sem þjálfari er ekki staðsett-
ur, er að skortur sé á æfingaseðlum fyrir
iþróttafólkið, og því sé erfitt ef ekki óger-
legt að æfa til árangurs.
Síðan ég kom heim aftur, hefi ég unnið
talsvert að því að útbúa æfingaseðla fyrir
þá, sem hafa óskað eftir þeim, auk þess
sem ég hefi gert fyrir mína eigin félaga.
Það er oftast mjög mikil vinna við hvem
æfingaseðil, því ef vel á að vera þurfa
þeir að vera eins persónulegir og hægt er
og miðaðir við þá aðstöðu, sem viðkom-
andi hafa til æfinga, árangur þeirra áður,
heilsu þeirra og áhuga á æfingunum auk
fleiri atriða.
Þessar upplýsingar hefir oftast skort að
oieira eða minna leyti, þegar beiðnir um
seðla hafa borizt til mín, en ég hefi þó
eftir beztu getu reynt að geta í eyðumar.
En það, sem mér hefur fallið verst, er að
eftir að ég hefi sent seðlana til viðkom-
andi, hefi ég sárasjaldan heyrt eitt orð
frá þeim, hvað þá meira. Mér er þvi
ómögulegt að gera mér grein fyrir því,
hvort þeir, sem seðlana hafa fengið, hafi
æft eftir þeim eða ekki, hvernig þeim hafi
líkað seðlamir eða í hverju seðlunum
kunni að hafa verið áfátt.
Þegar æfingaseðlar eru útbúnir, er
gengið út frá vissri getu einstaklingsins í
upphafi og miðað við hana. Æfingaseðl-
arnir em látnir þyngjast eftir vissum regl-
um og eru því tengdir hver öðmm í réttri
röð, og því verður sá, sem æfir, að venja
sig á að fara eftir seðlum sínum í réttri
skinfaxi
13