Skinfaxi - 01.02.1973, Síða 15

arana til baka, átala í léttum dúr þann,
sem brá of fljótt við, jafnframt því, sem
öllum er gert það ljóst að ekki sé leyfi-
legt að bregða við áður en merki er gef-
ið. Kennarinn þyrfti helzt að vera í svo
góðri þjálfun, að hann segi ekki við-
bragðsorðið ef einhver hlauparanna er
sjáanlega kominn að því að bregða of
fljótt við.
Það er ekki alltaf auðvelt að fá börn-
in til að hlaupa hratt, og er það þá í
verkahring kennarans að finna ráð sem
duga.
Þegar þeim er orðið tamt að fara
eftir fyrirskipunum, og þau farin að
bera virðingu fyrir helgi ráslínunnar er
farið að kenna þeim liggjandi viðbragð,
sem einnig er kallað krop-viðbragð.
b) „Takið ykkur stöðu“.
1. Neminn látinn stilla sér upp
nokkuð aftan við línu á jörðu
eða gólfi.
2. Neminn látinn leggjast niður á
annað hnéð, frjálst val.
3. Hinn fóturinn settur á jörðu rétt
aftan við hnéð, sem þegar nemur
við jörðu.
4. Hendur settar fram og niður á
jörðu með axlarbreidd á milli
handanna, og olnbogana beina.
Fingurnir eru settir rétt innan
við línuna og þumalfingumir
látnir snúa inn en hinir út og
hafðir örlítið glenntir sundur,
sem gert er til að fá betri stuðn-
ing.
5. Armar skulu vera svo til lóð-
réttir og það langt fyrir framan
nemann, að þeir séu réttir aðeins
framan við hné það, sem ekki
liggur á jörðu.
6. Höfuðið skal vera nokkurn veg-
inn í eðlilegri stöðu gagnvart
bolnum, hvorki spennt upp —
aftur né hengt niður, því hvort-
tveggja hindrar eðlilegan and-
ardrátt. Horft skal á ráslínuna eða
ímyndaða línu milh þumalfingr
anna. Gæta skal þess að neminn
sitji ekki á hælum sér, sé með
bakið nokkuð beint án þess að
það sé spennt.
Þessa „viðbúnir' stöðu eru nemend-
urnir látnir taka sér nokkrum sinnum og
staðan leiðrétt eftir því sem þurfa þvkir.
Þegar öraggt er að staðan er lærð er
snúið að næsta atriði:
c„Viðbúnir“.
7. Nemandanum er kennt að lyfta
sitjandanum upp þannig að bak
bogni ekki né að þunginn falli
SKINFAXI
15