Skinfaxi - 01.08.1979, Blaðsíða 21

sandinn í hana 500 metra leið neðan úr
fjöru. Þegar stökkin fóru að lengjast hjá
okkur þurftum við svo að sækja meiri
sand.
Á þessum árum bar ég árangra mína oft
saman við úrslit á héraðsmótum víða um
land, sem voru birt í Skinfaxa. Einnig
voru í Skinfaxa kennsluþættir um frjálsar
íþróttir, og var ein grein tekin fyrir í
hverju blaði. Þessa kennsluþætti las ég
vandlega og reyndi að fara eftir við æf-
ingar. Seinna keypti ég bókina „Fjálsar
íþróttir” og studdist við hana.
Til gamans fyrir stráka sem eru um
fermingu, get ég nefnt nokkra árangra
frá þessum árum en þetta eru árangrar í
minni eigin stökkgryfju, 13 ára stökk ég
4,62 í langstökki og 9,42 í þrístökki, 14
ára 5,13 og 10,15, 15 ára 5,36 og 11,72.
Þegar ég var 15 ára háði það mér að ég
hafði misstigið mig illa á stökkfætinum
haustið áður, og þetta tók sig alltaf upp
aftur, því varð ég að skipta um stökkfót
eitt sumar og bætti því árangur lítið í
langstökki það sumarið. 16 ára stökk ég
lengst 6,25 í langstökki og 13.00 í þrí-
stökki, 17 ára 6,37 og 13,35 en bestu
árangrar í minni gryfju urðu svo 6,85 í
langstökki og 13,70 í þrístökki.
Keppni á mótum?
Ég keppti fyrst 16 ára á héraðsmóti í
Stykkishólmi, ég man nú ekki árangur, en
ég var þá annar í þrístökkinu á eftir
Kristjáni Jóhannssyni frá Lágafelli í
Miklaholtshreppi. 1952 fór ég svo á
Landsmótið á Eiðum, en gekk illa þar. Ég
var mjög óánægður hvernig það fór. Við
vorum þrir sem kepptum fyrir HSH í
stökkunum og ég varð síðastur af þeim.
Af hverju gekk svona illa?
Það gerði æfingaleysið, ég man að ann-
að stökkið sem átti að vera lengsta stökk-
SKINFAXI
ið hjá mér, gerði ég ógilt, ég þorði því
ekki að taka á af fullu í þriðja stökkinu og
þvi fór sem fór. Ég var þrettándi í stökk-
röðinni þarna, svo síðan hefur mér verið
hálf illa við töluna 13.
1954 vann ég svo þrístökkið á unglinga-
meistaramóti. Það stökk var 13,68, sem
varð minn besti árangur í keppni. í lang-
stökkinu náði ég svo besta árangri á hér-
aðsmóti í Stykkishólmi árið eftir en þá
stökk ég 6,57 metra. Þetta voru hvoru-
tveggja héraðsmet.
Þótt langstökk og þrístökk væru mínar
aðalgreinar var maður með í fleiri grein-
um. Ég stökk 1,73 i hástökki á saxi á
þessu sama móti í Stykkishólmi og vann
þá Jón Pétursson, sem þá átti mun betri
árangur, en hann vann þá í staðinn þrí-
stökkið.
Hvað með æfingar á þessum árum?
Ég æfði mest á meðan ég var heima á
Stapa, þá var maður alltaf hlaupandi og
stökkvandi. Á því lifði maður lengi vel.
Svo fór maður á sjóinn og æfði heldur
lítið. Þó fékk ég eitt sumarið góða æfingu
fyrir spjótkastið á reknetunum, við að
hrista síldina úr netunum. Það sumar
kastaði ég tæpa 50 metra í spjóti sem var
minn besti árangur. Þetta var á drengja-
móti á Stapa, sem var annars nokkuð
söguleg keppni. Það var kastað í átt að
girðingu þar sem bílar með áhorfendum
voru. Einar Kristjánsson sem býr hér i
Ólafsvík núna, var búinn að kasta sitt
lengsta kast og síðasta og það var alveg út
í girðingu, þá voru svona 2 metrar í bíl-
ana. Ég kasta svo mitt síðasta kast og það
er 20 cm lengra. Þótti þeim nú sem í bílun-
um sátu nóg um og forðuðu sér frá.
Þegar hér er komið sögu er komið að
kvöldmat og við þökkum Kristófer fyrir
spjallið og höldum á braut.
G.K.
21