Skinfaxi - 01.12.1979, Blaðsíða 16

Jóla
sveinninn
með síða skeggið
Einu sinni var afar gamall jólasveinn
sem bjó uppi í turni á pínulítilli kirkju
langt uppi í sveit.
Gamli jólasveinninn var með afar sítt
skegg, þegar hann á jólum fékk í magann
af því að borða of mikið af hrísgrjóna-
graut og sætu ölu, stakk hann bara skegg-
inu niður í buxurnar. Við það yljaði
honum svo á maganum að hann varð
samstundis hress á ný. Og þegar kuldinn
smaug um gisinn kirkjuturninn tók hann
skeggið og vafði því eins og trefli um háls
sér. Og þegar hann hringdi stóru kirkju-
klukkunni og hávaðinn var að æra hann
batt hann skeggið um eyrun og setti síðan
húfuna yfir allt saman.
Gamli jólasveinninn var ákaflega
ánægður með skeggið sitt enda var það
líka raunverulegt töfraskegg og hafði þá
náttúru að allt sem hann fægði með því
varð að skíra gulli. Stóru kirkjuklukkuna
í turninum sem hann bjó í, hafði hann
fægt fyrir mörg hundruð árum og hún var
sem úr skíra gulli væri. Og þegar hann
læddist um niðri í kirkjunni á næturnar
fægði hann kertastjakana, skírnarfontinn
og hurðarhúnana og allt varð samstundis
að gulli. Af þessum sökum var þessi pínu-
litla og afskekkta kirkja fallegasta kirkjan
í öllu kóngsríkinu og fólk kom langar
leiðir að til þess að skoða hana.
Þegar leið að jólakvöldi og jólasveinn-
inn var tilbúinn að hringja klukkunni var
16
SKINFAXI