Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1943, Qupperneq 12

hans á stjórnpalli. Tókst leiðsögumanni ekki að
hafa tal af skipstjóranum úr Rvík fyr en hann
kom niður af stjórnpalli, eftir að hafa lagt
skipinu að bryggju á Akureyrarhöfn. Taldi
hann sig að vísu hafa veitt skipinu leiðsögn
inn Eyjafjörðinn en sagðist á hinn bóginn ekki
vita hvort það væri nokkuð órétt og taldi að
margir fleiri að sunnan gerðu það sama. Hann
kvað sér hafa verið kunnugt um komu leiðsögu-
mannsins um borð við Hrísey, og hafa vitað
að hann dvaldi um borð meðan hann sjálfur
veitti skipinu leiðsögu inn Eyjafjörð og að
bryggju á Akureyri.
Skipstjóri á skipinu kvað sig hafa flautað
við Hrísey til þess að hafa tal af bresku eftir-
litsskipi, sem hvergi var þó nálægt.
Þannig tókst þessum heiðursmanni að ganga
í lið með útlendingum og hafa réttmæta atvinnu
af leiðsögumanninum í Hrísey, án þess að hafa
nokkuð upp úr því sjálfur.
Skipstjórinn úr Reykjavík var kallaður fyrir
rétt þar nokkru seinna og neitaði þar að hafa
veitt skipinu leiðsögn inn Eyjaförð í umrætt
skipti.
Nafn þessa manns verður ekki getið hér, og
sennilega verður máli hans ekki haldið áfram,
því það er ekki tilgangurinn að hefna sín á
þessum mönnum eða troða illsakir við þá, held-
ur aðeins að koma í veg fyrir að leiðsögulögin
verði brotin framvegis.
Leiðsögumenn eru sjómenn, eða fyrverandi
sjómenn. Það eru líka þeir menn, sem taka
að sér að veita skipum leiðsögn með ströndum
fram. Hér er því um að ræða að menn beita
stéttarfélaga sína órétti um leið og leiðsögu-
lögin eru brotin. Enginn hagnast á slíku, aðeins
vekur það úlfúð og leiðindi.
Framvegis verður að ætla að skipstjórar,
hvar á landinu sem eru, athugi þecta mál áður
en þeir taka að sér leiðsögn skipa með strönd-
um fram. Bezta ráðið fyrir þessa menn er að
hafa tal af vitamálastjóra eða skrifstofu hans,
áður eða um leið og þeir taka þennan starfa
að sér, þótt ekki sé nema í eitt skifti í einu.
Þar gætu menn fengið nánar upplýsingar um
hvernig þeir eigi að haga sér við þetta starf.
Eins og áður er að vikið, brjóta menn leið-
sögulögin áreiðanlega í flestum tilfellum í hugs-
unarleysi. Það ætti því að vera nóg að minna
menn á að athuga lögin áður en þeir taka að
sér leiðsögn skipa, til þess að þeir hagi sér
samkvæmt lögum og rétti. Grein þessi er rit-
uð aðeins til þess að „minna menn á“, og koma
í veg fyrir að gengið sé á rétt leiðsögumanna
um land allt að óþörfu.
Hrísey 5. des. 1942.
Ungfrú Vidoria
Þetta er merkileg saga um
feimna og fáorSa pipar-
mey, sem býr í húsinu meS
gulu hurðina.
í gráu skuggalegu umhverfi í Lambeth, einu
af verkamannahverfum Lundúnaborgar, stend-
ur húsið með gulu hurðina eins og bjartur sól-
argeisli á rigningardegi.
í húsi þessu búa þrjár piparmeyjar — Drum-
mond-systurnar, og meðal nágrannanna eru þær
ávalt kallaðar ungfrú Jean, ungfrú Frances
og ungfrú Victoria. .
Þær eru aðlaðandi og blátt áfram, miklir
dýravinir og stunda vel garðinn sinn.
Ungfrú Victoria er há vexti með svipmikið
og viðfeldið andlit. Hún er lágróma og áberandi
feimin og óframfærin.
Ungfrúin hefir farið að heiman öðru hvoru,
og töldu nábúarnir víst, að hún dveldi þá hjá
kunningjum sínum.
Dag nokkurn eigi alls fyrir löngu, ráku í-
búarnir í Lambeth upp stór augu. Nafn ungfrú
Victoríu stóð á forsíðu blaðanna með stórum
stöfum.
Loyd’s (flokkunarfélagið mikla), hafði veitt
henni heiðursmerki — hæstu viðurkenningu,
sem veitt er mönnum í verzlunarflotanum
brezka, og sem aldrei áður hefir verið veitt
kvenmanni. Fyrir sama afrek ætlaði svo kon-
ungurinn að veita henni heiðursmerki breska
alríkisins.
Ungfrú Victoria, sögðu blöðin, er eina konan
í brezka verzlunarflotanum, sem hefir vjel-
stjóraréttindi. Nágrannarnir áttu næsta erfitt
með að trúa því, að þessi feimna og teprulega
stúlka hefði dvalið langdvölum í hávaðasömu
vjelarúmi á flutningaskipi og í olíusvækju og
hita sem þar er.
Frá barnæsku hefir ungfrú Victoría haft
næstum ókvenlegan áhuga fyrir vélum. Foreldr-
ar hennar, sem voru skozk og mjög sæmilega
frjálslynd í skoðunum, leyfðu henni því að læra
vjelsmíði á verkstæði í Dundee.
Því fór fjarri, að starfið við vjelarnar „lækn-
aði“ ungfrúna af þessari óvenjulegu ástríðu.
Hún fór „til sjós“ að loknu námi, og starfaði
um tíma sem þriðji vélstjóri á einu skipi, „Blue
Tunnel“- línunnar, sem var í förum til Ástralíu.
12
VÍKINGUR