Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1958, Qupperneq 42

(
A FRIVA
Hvers vegna þarftu alltaf að klæða
þig svona öfugt, þegar þú ert nálægt
mér?
*
/ Fiskhöllinni. Húsmóðirin: Þessi
ýsa lítur hálfilla út.
Afgreiðslumaðurinn: Það er verra
en það, frú mín góð, hún er alveg
steindauð.
*
Hjólbörur. Sagt er að Skúli Magn-
ússon fógeti hafi fundið upp hjólbör-
umar til þess að kenna sumum íslend-
ingum að ganga á afturfótunum.
*
Lítið gagn í því.
Á skólaárum sínum fékk Emest
Hemingway, nóbelsverðlaunaskáldið,
þetta verkefni í ritgerð: Hvaða gagn
er að því að læra?
Stíllinn hljóðaði þannig: Því meir
sem maður lærir, því meir veit maður.
Því meira sem maður veit, því meiru
gleymir maður. Því meir sem maður
gleymir, því minna veit maður. Því
minna sem maður veit, því minna
gleymir maður. Því minna sem maður
gleymir, því meira veit maður. Og, —
hver er svo eiginlega ánægjan af því
að vera að læra?
*
Prestur nokkur kom þar að, sem bíl-
stóri var að reyna að ræsa bíl sinn, en
hann fór ekki í gang, hvernig sem
hann reyndi við hann. Bílstjórinn bölv-
aði hátt og í hljóði en ekkert gekk.
Prestinum þótti nóg um orðbragðið og
sagði við bílstjórann: Vinur minn, bíll-
inrr fæst aldrei í gang með blóti og
formælingum. Bílstjórinn leit á prest-
inn, brosti og sagði: Jæja, prestur
minn, þá skuluð þér biðjast fyrir og
sjá hvort það hefur meiri áhrif en
blótsyrði mín. Þetta kom dlítið flatt
upp á prestinn, en hann hafði gefið
tilefnið og gat ekki snúið aftur. Við
skulum þá taka ofan, sagði hann. Svo
flutti presturinn stutta bæn þar sem
hann bað þess að bíllinn færi í gang.
Að bæninni aflokinni sagði bílstjórinn:
Gott, nú fer hann í gang. Að svo mæltu
steig hann á ræsirinn og bíllinn þaut
af stað. Presturinn stóð eftir á veg-
inum, klóraði sér í höfðinu og tautaði:
Ja, hver fjandinn.
*
Það var á stríðsárunum, að virðu-
legur borgari stóð í miðri biðröð fyrir
framan skóbúð hér í bænum og ætlaði
að ná í skó handa konunni sinni. Hann
reyndi að halda stöðu sinni í biðröð-
inni með kurteisi og festu en kven-
fólkið ruddist framhjá honum. Allt í
einu setti hann undir sig höfuðið, rudd-
ist fram og hrinti á báðar hliðar. Get-
ið þér ekki hagað yður eins og maður,
sagði kuldaleg kvenmannsrödd við hlið
hans.
Ég hef hagað mér eins og maður
síðasta klukkutímann, svaraði maður-
inn en héðan í frá ætla ég að haga mér
eins og kvenmaður.
*
Lögfræðingurinn: Og þetta eru þá
staðreyndirnar í málinu?
Sakborningurinn: Já, og nú kemur
til yðar kasta að hagræða þeim á sem
heppilegasta hátt.
*
Fyrírbrigði, sem fáir athuga.
Ef þú stingur hendinni niður í fötu
hálffyllta með vatni, án þess að snerta
hliðar eða botn. Þyngist þá fatan með
vatninu? Vigtaðu fötuna með vatninu
áður en þú stingur hendinni niður í
hana, og aftur með hendinni niðri í
henni. Jú, vatnið þyngist. Merktu
vatnsborðið á fötunni áður en þú tek-
ur hendina upp úr. Bættu svo vatni
í unz það er aftur komið upp að mark-
inu, þá kemur svarið. Fatan vegur
nákvæmlega jafnmikið og þegar þú
hafðir hendina niður í vatninu.
Archimedes skýrði þetta fyrirbrigði
fyrir rúmum 2000 árum.
*
Ámi átti í vök að verjast. Konan
heimtaði peninga fyrir heimilið og
hann reyndi að útskýra fyrir henni
torskilin hugtök, svo sem greiðslu-
jöfnuð, fjárfestingu, verðhjöðnun, og
hvernig hann myndi vilja leysa fjár-
hagsvandamál þjóðarinnar.
Er það ekki merkilegt, sagði konan,
að þú sem hefur svona mikið fjármála-
vit, skulir eiga svo lítið af peningum.
*
Nýjasta afrek tækninnar er vafa-
samur greiði fyrir kvenþjóðina: Nú
getur eiginmaðurinn flogið hraðar en
hljóðið.
*
Prestur var að halda ræðu yfir nem-
endum í unglingaskóla og talaði um
siðferðilegan kjark. Hann kom með
eftirfarandi dæmi: Tíu unglingar
sváfu á sama svefnsal. Einn þeirra
kraup við rúm sitt og bað kvöldbæn.
Það kalla ég siðferðilegan kjark. Get-
ur nokkur ykkar nefnt mér annað
dæmi? Já, svaraði einn í bekknum. Tíu
prestar sváfu eitt sinn í sama svefn-
sal. Einn þeirra fór upp í rúmið án
þess að biðja kvöldbæn.
*
Kínverskur spekingur hefur gert
eftirfarandi samanburð á hjónabönd-
um Kínverja, þar sem foreldrar ráða
giftingum barna sinna, og hinum vest-
rænu hjónaböndum:
Giftingu í Kína má líkja við það,
þegar ketill með köldu vatni er sett-
ur yfir eld. Brátt fer vatnið að sjóða
og helzt heitt áfram. Vestrænum
hjónaböndum má líkja við það þegar
ketill með sjóðandi vatni er settur yfir
kalda eldavél. Suðan hættir fljótt og
— vatnið kólnar.
*
Karlmaðurinn er aldrei eins veikur
fyrir og þegar einhver kona er að
segja honum að hann sé sterkur.
VlKINGUR
250