Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1981, Blaðsíða 35

r
r
„Ég ræ aldrei
undir bjarg”
— segir Gústi á Audbjörgu
*
*
r
Hvar er helst að leita að trillu-
karli ef hann er í landi?
Situr hann heima hjá sér í
makindum, sötrar kaffi og gónir
út um eldhúsgluggann, ræðir um
fallþunga dilka við konu sína eða
diskúterar blómarækt? Nei, ónei.
Er þá kannski reynandi að fara í
kaupfélagið, á sýsluskrifstofuna
eða í bánkan og vita hvort hann sé
þar? Varla. Ekki nema hann sé í
lífsháska. En hvað þá með menn-
ingarstofnanir á borð við kirkju,
skóla, áfengisverslun, frystihús?
Nix. Ekki lýst mér á það.
Eftir að hafa velt því fyrir mér
um stund hvar ég ætti að leita að
Gústa á Auðbjörginni, komst ég
að þeirri niðurstöðu að best væri
að fara um borð í bátinn. Úr því
Auðbjörgin lá við bryggju þótti
mér líklegast að Gústi væri um
borð.
Og hvað þá ekki var!
Það fyrsta sem ég sé þegar ég
kem niður á bryggjuna er sjálfur
Ágúst Sigurjónsson skipstjóri á
Auðbjörgu og útgerðarmaður í
ofanálag; orðlögð aflakló og um-
talaður sjósóknari. Það fær hann
enginn ef Gústi fær hann ekki,
segja menn á Seyðisfirði.
Hann stendur aftan við lúkars-
kappann og lítur yfir bátinn eins
og hann sé að ganga úr skugga um
að allt sé í lagi, að hver hlutur sé á
sínum stað.
Hér er ekki óreiðunni fyrir að
fara.
Þótt báturinn sé orðinn 18 ára
gamall lítur hann út sem nýr.
Eftir að við Gústi höfum heils-
ast og ég beðið hann að ljúga ein-
hverju að mér, förum við niður í
lúkar og látum fara vel um okkur.
Ég tek upp blað og blýant, en
Gústi fer inná sig og dregur Cam-
elpakka fram undan blárri peys-
unni.
Réri öil síldarárin
í 25 ár hefur Gústi stundað sjó-
inn frá Seyðisfirði og alltaf á
smábátum. Þetta er þriðja Auð-
björgin sem hann á núna, smíðuð
á Fáskrúðsfirði árið 1963. Fyrsti
báturinn var tveggja tonna trilla,
næst kom fimm tonna bátur og
síðast þessi sem við sitjum nú í.
Gústi er einn þeirra fáu sjómanna
frá Seyðisfirði sem lagt hafa stund
á smábátaútgerð. Náttúruundur
eins og síldarævintýrið breytti þar
engu. Öll síldarárin réri Gústi á
sínum bát og var Auðbjörgin eini
báturinn frá Seyðisfirði sem gerð-
ur var út á „fisk“ á þeim tíma.
Síldarfólkið og flotinn sá til þess
að lítill vandi var að losna við afl-
ann.
Talið berst fljótlega að fiskirí-
inu síðastliðið sumar.
— Við byrjuðum með færin og
fórum norður að Langanesi eins
og við erum vanir að gera á vorin.
Þá löndum við aflanum oft á
Bakkafirði. En svo fór að verða
35
Gústi á Auðbjörgu, öðru nafni Ágúst Sigurjónsson.
VÍKINGUR
Ad austan