Náttúrufræðingurinn - 1960, Qupperneq 42

94
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
Skúfaþang (Fucus inflatus).
Aí'ar breytileg tegund. Venjulegast er það blöðrulaust, en þegar
blöðrur eru, þá eru þær stórar, aflangar og hafa óreglulega skipan.
Aðaltegundin er stórvaxnari en bóluþangið. Frjóbeðurinn er upp-
blásinn og langur, olt afar langur. Afbrigði með breiðum þalgrein-
um vex sumstaðar efst í djúpgróðurbeltinu. Aðaltegundin vex neð-
antil í þangbeltinu.
Algengt meðfram allri ströndinni.
S a g þ a n g (Fucus serratus).
Líkist undanfarandi tegund, en greinist frá henni með sagtennt-
um þalgreinum og flötum (ekki uppblásnum) frjóbeð.
Við SV. og S.-ströndina.
K 1 a p p a r þ a n g (Fucus spiralis).
Tegund þessi vex á klettum í flæðarmáli, annaðhvort ein og ein
jurt á stangli, eða margar saman og mynda þá þéttvaxið belti, sem
16. mynd. Pelvetia canaliculata, ofantil, Fucus spirales, neðantil. (Hesselbo).