Náttúrufræðingurinn - 1960, Blaðsíða 47

NÁTTÚRUFRÆÐ I NGURINN
99
náttúruspjöll, og við verðum að gera okkur ljóst, að ef ekkert verður
að gert í þessu máli, er bókstaflega enginn staður óhultur fyrir
hinum áhugasömu herskörum skógræktarmanna. Þessu verður
því að kippa í lag og það ætti að vera tiltölulega auðvelt með al-
rnennri fræðslu- og leiðbeiningastarfsemi. Ég býst við að skógrækt-
armenn, sem flestir eru hinir mætustu menn, muni taka slíkum
leiðbeiningum vel og muni fljótt átta sig á því, að hér hafa verið
unnin óþurftarverk, sem varast ber í framtíðinni. Enda má öllum
vera það Ijóst, að joað hefur ekki minnstu þýðingu fyrir skóg-
ræktina á íslandi, þótt takast megi að kæfa Dverghamra á Síðu í
barrskógi. Og skógarkjörr vel fallin til gróðursetningar barrtrjáa
eru hér svo víðáttumikil að j^að er beinlínis hjákátlegt, að fara að
seilast til staða eins og Ásbyrgis, Dimmuborga við Mývatn og
Bæjarstaðaskógar í Jdví skyni að rækta Jiar barrskóg.
Þjóðgarðurinn á Þingvöllum, sem nefndur var hér að ofan,
er einn þeirra staða þar sem skógræktarmenn hafa framið stór-
spjöll með gróðursetningu barrtrjáa. Mér er ekki kunnugt um,
hverjir bera ábyrgð á jjessu tiltæki, enda skiptir |:>að ekki mestu
máli. Hitt er aðalatriðið, að þessi ósómi verði stöðvaður nú þegar
og jafnframt verði öllum barrviðarplöntum, sem nú eru í uppvexti
í þjóðgarðinum, eytt sem hverju öðru illgresi. Meira að segja tel
ég, að liöggva beri gamla furulundinn við Öxará, því að hann
verður livort sem er aldrei nema æpandi smekkleysa í miðjum
þjóðgarðinum. Finnur Guðmundsson.
Þjórsárver við Hojsjökul
Þjórsárver við Hofsjökul er það landsvæði hér á landi, sem ég
tel ríkasta ástæðu til að gera að friðlandi samkv. c-lið 1. gr. náttúru-
verndarlaganna. Þetta landsvæði er svo einstakt um landslag, gróð-
urfar og dýralíf, að frá fræðilegu og menningarlegu sjónarmiði tel
ég það höfuðnauðsyn, að tryggt verði með náttúruverndarað-
gerðum, að Jrar verði engu raskað. Þjórsárverin eru samfellt gróður-
lendi við suðausturjaðar Hofsjökuls. Meginhluti þessa gróður-
lendis er vestan Þjórsár, milli Hofsjökuls og árinnar. Þessi hluti
gróðurlendisins er sundurskorinn af jökulkvíslum, sem falla frá
jöklinum út í Þjórsá. Milli þessara kvísla eru verin, neðst Tjarnar-
ver, en síðan taka við Oddkelsver, Illaver, Múlaver og Amarfells-