Náttúrufræðingurinn - 1935, Side 40

180 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
framtíðinni, hafa meiri líkur til þess að geta haldið velli og get-
ið nýtt afkvæmi í heiminn, með öðrum orðum, það eru meiri lík-
ur til þess að eiginleikar, sem að einhverju leyti koma tegundinni
að gagni, gangi í arf, þróist til meiri fullkomnunar og festist, en
þeir eiginleikar, sem engin áhrif hafa dýrinu til þrifa og fram-
dráttar, eða eru jafnvel skaðleg. Og vegna þessa ættu svo nýjar
tegundir að verða til, segir Darwin. Um þetta atriði hafa þó, eins
og eg drap á, verið skiptar skoðanir, og ein hin nýjasta fræði-
grein náttúruvísindanna, ættgengisfræðin, hefir komið með aðr-
ar skýringar, sem mörgum finnast sennilegri. Af öllum þeim
ættgengisfræðingum, sem þetta atriði hafa rannsakað og einna
mest hefir borið á, vil eg aðeins nefna þrjá: Þjóðverjann Weis-
mann, Hollendinginn Hugo de Vries og Svíann Bengt Lidforss.
Framh.
Svartþröstur.
Hr. Aðalsteinn Teitsson kennari, Víðidalstungu, Víðidal, V.-Húna-
vatnssýslu, skrifar mér á þessa leið, og bið eg hann afsökunar á því, þótt
eg taki mér hér „Bessaleyfi" til þess að birta það:
„Eg minnist greinar yðar í 2. örk Náttúrufræðingsins (I. árg.), þar
sem þér skrifið um svartþröst og starra, og óskið eftir að fá upplýsingar
um þessa fugla. 20. nóvember s.l. sást hér sjaldgæfur fugl, og þegar eg bar
útlit hans saman við lýsingu yðar á svartþresti í fyrmefndri grein, var eg
ekki í vafa um, að hér var um svartþröst að ræða. Fugl þessi var hér heima
við bæ i nokkra daga, og hagaði sér líkt og snjótittlingur, en nú fyrir tveim-
ur dögum gerði hér snjó, og hefir hann ekki sést síðan“.
Náttúrufræðingui'inn er þakklátur fyrir þessar upplýsingar, og óskar
þess, að meira mætti berast honum af fregnum um dýralíf landsins; vildi
hann varðveita það, sem þess þætti vert.
Á. F.