Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1953, Síða 46

Náttúrufræðingurinn - 1953, Síða 46
Ingimar Óskarsson: Sœskelin Cardium edule L. fundin við ísland 17. águst s.l. sumar færði Jónas S. Jónsson, garðyrkjumaður að Sól- vangi, mér einar skelja-samlokur 25+28 mm að stærð af báruskeljar- ætt. Hafði hann tekið þær við Hofgarða á Snæfellsnesi. Við athugun reyndist þetta vera Cardium edule, sem ekki hefur verið talin íslenzk hingað til, enda engir fundir aðrir héðan en 33,5 mm löng skel úr Heimaey í Vestmannaeyjum. Var það danski dýrafræðingurinn A. C. Johansen, sem fann þá skel 1901 eða 1902, og áleit hann, að hún hefði borizt þangað í seglfestu með skipi erlendis frá. Samlokurnar frá Snæfellsnesi voru þannig útlítandi, að ég taldi sennilegt, að tegundin lifði í Faxaflóa. Skömmu eftir þennan skelja- fund hringdi finnandinn i mig og bauð mér að athuga skeljasafn, er börn hans ættu og hefðu safnað tvö s. 1. sumur. Kvað hann skeljar vera í safninu líkar þeirri, er hann tók í nánd við Hofgarða. Þetta reyndist rétt. Fann ég í safninu 3 samlokur, sem héngu saman á tengslunum og 2 stakar skeljar. Stærðin var 18 + 20 mm upp í 31+38 mm. Voru samlokurnar alveg ónúnar, og benti útlit innra borðsins ótvírætt á, að þær hafi verið nýdauðar, er þær fundust. Gerðum við Jónas lauslega leit í fjörunni innst í Fossvoginum, en fundum aðeins 3 stakar skeljar. Frekari leit að tegundinni hefur enn ekki verið gerð. Cardium edule, er ég hef gefið íslenzka heitið hjartaskel, er venju- lega heldur minni en ígulskelin (C. echinatum L.), en annars er hún mjög breytileg að stærð. Hún er ýmist hjartalaga (aðaltegund) eða skakk-hjartalaga (var. lamarcki Reeve), mjög kúpt og nefið gildara en á öðrum tegundum ættkvíslarinnar. Geislarifin geta verið allt frá 20 og upp í 28 að tölu, en venjulega eru þau 25—27. Rifin eru flöt og miklu breiðari en bilin á milli þeirra, og eru oftast þéttsett þunn- um þverkömbum, mest í nánd við rendurnar. Yfirborðið er því mjög hrjúft viðkomu. Liturinn á aðaltegund er gulleitur og kviðröndin að innan oft gul. Tegundin er harla mismunandi að útliti, enda á hún við hin ólík- ustu skilyrði að búa. Útbreiðsla hennar nær frá nyrzta odda Noregs,
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.