Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1953, Side 56

Náttúrufræðingurinn - 1953, Side 56
48 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN um í Vindásbrekkum, spöl innan við bæinn. Yindás er stór kletta- hryggur, alllangur, sem liggur í boga og er fjærsti og hæsti kletta- hryggurinn, séð frá bænum. Aðallyngbrekkan er í króknum til hægri við ásinn, í hvarfi frá bænum. En dálítið af lynginu vex fram með endilöngum ásnum, niður að gömlum vegi við Fossá. Rennur Afrétt- ará þar beint á móti (hinumegin dalsins) í Fossá. Einnig sá ég lyng- ið í brekkum nær bænum. Telur bóndinn það heldur vera að breið- ast úr. RauSberjalyngib vex i lágu, víða jarðlægu birkikjarri, innan um sortulyng, aðalbláberjalyng, bláberja- og krækilyng, hrútaberja- lyng, loðvíði, blágresi, beitilyng, ilmreyr og tígulfífla. [Tígulfífill (Hieracium arctocerinthe) er auk Islandsfífils langalgengasti unda- fífillinn í Berufirði og Breiðdal]. Rauðberjalyngið ber rauð ber seint í september. Standa þau fram undir jól og eru stundum tínd dálítið. Berin eru ágæt i aldinmauk og oft flutt inn frá útlöndum (tyttebær). Rauðberjalyng fannst fyrst í Núpasveit í Axarfirði (Guðmundur Hjaltason). Síðar er það fundið i Breiðdal í Reyðarfirði; við Uxa- hver og ef til vill víðar. En stundum villast menn á því og sortu- lyngi og skollaberjum. Skollaberjalyngið ber ávöxt miklu fyrr en rauðberjalyngið og aðeins í toppinn. Blöðin eru útbreidd. BlöS rauS- berjalyngsins eru meS niSurorpnum röndum og meS kirtildílum á néSra borSi. Er það auðþekkt á þeim einkenum, bæði frá sortulyngi og skollaberjalyngi. 1 Fossárfelli vex gömul reynihrísla i stórurð undir klettum ofan við nýbýlið Lindarbrekku og sést langt að. Hefur urðin hlíft við ágangi búfjár. Muna gamlir menn eftir smáhríslu þarna fyrir um 60 árum. Nú er hríslan um 5 m. há og tvö rótarskot nokkru lægri. Tvær litlar 40 cm. hríslur standa skammt frá í gróðurlítilli brattri urðinni. (Þar og viðar við Berufjörð og i Breiðdal sá ég stóru, rönd- óttu tígurköngulærnar, sem áður hefur verið lýst í Náttúrufræðingn- um. Virðast þær allvíða á Suðausturlandi, og i sumar fann ég þær i klettum nálægt Hvítárbrú í Borgarfirði.) Frá Berufirði fór ég til Breiðdals og leit einkum eftir gróðri að Eydölum og í Höskuldsstaðaseli. Klettafrú vex í Tinnudalsárgljúfri. Einnig í Þverhaniri ofan við Breiðdalsvík og í Skriðugiljum vestan Breiðdalsár. Hátt í Höskuldsstaðaselsfjalli, t. d. við Seldalshnjúk, og í Seldal og Blágili vaxa hnoSamaríustakkur, jöklasóley, dvergsóley, laukasteinbrjótur, fjalladúnurt, fjallhæra, fjallanóra, rjúpustör o. fl. fjallajurtir. Baldursbrá er fágæt í Breiðdal, og lítið sá ég af njóla og smára. Þrenningarfjóla og skriðsóley vaxa sem slæðingar að Eydölum

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.