Samvinnan - 01.12.1951, Blaðsíða 13

pund að afloknu baði. I sal þeim, sem
fulltrúar mötuðust í, var áður innra
fordyri þessarar miklu byggingar, og
í tveimur skólastofum, þar sem fund-
ir voru haldnir, var áður dagstofa
auðmannsins.
Sæludagar vara ekki að eilífu. Hinn
enski auðmaður, sem átti Stanford-
Hall með gögnum og gæðum, varð að
sjá af eign sinni, þar sem skattarnir
urðu honum of þungbærir, og keypti
þá samband brezkra samvinnufélaga
eignina. Er þar nú menntasetur
brezkra samvinnumanna, og stunda
þar nám 100—200 nemendur á vetri
hverjum.
I Stanford-Hall eiga gestir völ á
margskonar íþróttum sér til skemmt-
unar. I kjallara hallarinnar eru tenn-
is og billiard. Uti fyrir er sundlaug og
mjög sléttur og góður golfvöllur.
Gerðist ég strax áhugasamur fyrir
golfi, sem ég hafði aldrei leikið fyrr
en þar, og varð ég sigurvegari meðal
fulltrúa í þeirri grein.
Þegar við höfðum skoðað staðinp
og hvílzt þennan dag fram á kvöld,
var ráðstefnan sett með sameiginleg-
um kvöldverði. Aðalforystumenn fvr-
ir ráðstefnunni voru Mr. Robert
Leaper, æskulýðsleiðtogi samvinnu-
manna, Mr. R. L. Marshall og Mi. j
V. Kimpton, sem var kjörin húsfreyja
ráðstefnunnar. Fulltrúar voru látnir
kynna sig með því að rísa úr sætum,
og jafnframt vorum við merkt með
spjöldum í jakkalaf, til þess að flýta
fyrir og auðvelda kynningu. Þarna
voru mættir 30 fulltrúai* frá ýmsum
löndum.
SAMVINNUÆSKAN.
Það, sem Iá fyrir ráðstefnu þess-
ari, var að fjalla um skipulag og
starfshætti ungra samvinnumanna.
Bretar starfrækja sérstakar stofn-
anir til uppeldis samvinnuæsku, og
hafa þær stofnanir með höndum börn
og unglinga á misjöfnu aldursskeiði.
Skiptist það í 3 aldursflokka, þ. e. 7—
10 ára, 11—14 ára og 15—21 árs.
Einn daginn heimsóttu fulltrúar slík-
ar uppeldisstofnanir í Birmingham.
Er þessum ungliðum haldið við mis-
munandi viðfangsefni eftir aldri og
jafnframt kennd samvinnuhugsjónin.
Bretar telja, að megnið af þessu unga
fólki verði góðir og nýtir meðlimir
innan samvinnusamtakanna, þegar
það fer að sjá sér farborða í lífinu.
Það, sem kom til umræðu á ráð-
stefnunni, var hvort slíkt uppeldi æsk-
unnar á vegum samvinnumanna væri
skipulagt í öðrum löndum, og ef svo
væri ekki, hvort ekki væri nauðsyn-
legt að koma því á fót. Það kom í
ljós, að hjá einni þjóð, það er Þjóð-
verjum, er þetta uppeldi á byrjunar-
stigi, en hjá öðrum þjóðum var slíkt
óþekkt.
Eg var hrifinn af þessuin æskulýðs-
hópum brezkra samvinnumanna, og
galt hiklaust já við nauðsyn þess með-
al milljónaþjóða, en tel, að hjá okk-
ur íslendingum sé þess ekki þörf sök-
um fámennis þjóðarinnar, þar sem
öllum gefst kostur á að kynnast sam-
vinnustefnunni í framkvæmd.
Þegar ráðstefnan hafði staðið í 4
daga, voru samdar tillögur af nefnd,
sem taldi einn fulltrúa frá hverri
þjóð. Voru þær tillögur og ályktanir
bornar upp á lokafundi ráðstefnunn-
ar 13. júlí. Það, sem ráðstefnan sam-
þykkti, var meðal annars þetta:
Ráðstefnan brýnir nauðsyn þess,
að stuðlað sé að aukinni og áfram-
haldandi þróun á unghreyfingu sam-
vinnumanna og samvinnuhreyfing-
unni yfirleitt á eftirfarandi hátt:
Með gagnkvæmri kynningu á
starfi samvinnumanna í ýmsum Iönd-
um, einkum unghreyfingarinnar.
Með vináttu og trausti milli sam-
vinnuæskunnar í ýmsum löndum á
grundvelli frelsis og sjálfstæðis þegn-
anna.
Þessu starfi verði hagað á eftirfar-
andi bátt:
Með skiptum á samvinnublöðum
og tímaritum.
Með gagnkvæmum heimsóknum
ungra samvinnumanna í hópum og
leiðtoga þeirra.
Með því að skipuleggja alþjóðleg
námskeið og ráðstefnur ungra sam-
vinnumanna.
Þegar ályktanir ráðstefnunnar
höfðu verið samþykktar, var henni
slitið með skilnaðarræðu Mr. Leaper.
Hefði ekki dvöl mín í Englandi ver-
ið takmörkuð, hefði ég gjarnan kos-
ið að dvelja lengur í Stanford-Hall,
sem fulltrúum var vinsamlega boðið.
En mig fýsti að komast til London,
og síðla dags 13. júlí hélt ég í lest
þangað, og komst ég í fylgd með ein-
um fulltrúa á ráðstefnunni, sem var
frá Bristol. Á Trafalgar Square mætti
ég tveimur ungum Islendingum, þeim
Guðjóni Friðgeirssyni frá Stöðvar-
firði og Elías Ágústssyni frá Akur-
eyri, og höfðum við mælt okkur þar
mót, en þeir voru að koma af nám-
skeiði ungra samvinnumanna í Bex-
hill-on-Sea. Vorum við félagar sam-
an það sem eftir var ferðarinnar. í
London dvöldumst við í tvo daga
(Frh. á bls. 26.)
Þessi gainla auðmannshöll, með heilu leikhúsi byggðu við, var keypt af brezku samvinnufélögun-
um og gerð að menntasetri hreyfingarinnar.
13