Samvinnan - 01.12.1951, Blaðsíða 27

ið taldir leifar Atlantis en nokkur
annar staður. Og undanfarna öld hef-
ur oft verið hugsað um Atlantsfjöll-
in í þessu sambandi, eftir því sem
stærð þeirra varð betur kunn.
En því miður fyrir þessa ævintýra-
legu drauma er það svo, að hafi At-
lantsfjöll nokkru sinni verið ofan-
sjávar, hlýtur það að hafa verið löngu
fyrir þá tíð, að nokkrir menn voru
til, er búið gætu í slíku landi. Botn-
fall það, sem náðst hefur upp af hafs-
botni, er þess eðlis, að þar hefur fallið
niður í úthaf, langt frá næstu lönd-
um, fyrir rúmlega 60 milljónum ára.
Og maðurinn, jafnvel frummaðurinn,
kemur ekki til sögunnar fyrr en á síð-
ustu milljón árum jarðsögunnar.
Arfleifð samvinnumanna
(Frh. af bls. S)
torleiði byrjunarörðugleikanna, sem
þeir áttu við að stríða.
En skyldi okkur samvinnumönn-
um, og þá alveg sérstaklega okkur,
sem erum starfsmenn kaupfélaganna,
vera það Ijóst, að við erum æði oft,
líklega daglega, staddir óbeinlínis í
sporum Jakobs Hálfdánarsonar. Öll-
um er okkur trúað fyrir meiri eða
minni efnislegum verðmætum, sem á
miklu veltur að ekki glatist eða rýrni
vegna gálausrar meðferðar. Og öllum
hefur okkur samvinnumönnum verið
trúað fyrir dýrasta arfinum, sam-
vinnuhugsjóninni. Raunar erum við
sífellt á ferð með þann dýra sjóð, á
ferð á veikum ís yfir djúpa og við-
sjála ála í þjóðlífinu, ála, sem bíða
þess albúnir að gleypa hann, ef óvar-
lega er farið.
Á því, hvernig okkur tekst yfir-
ferðin, veltur framtíð samvinnufé-
lagsskaparins á Islandi mest.
Sú skylda er okkur erfingjum sam-
vinnufélagsskaparins á herðar lögð,
að meta rétt hinn dýrmæta, efnislega
og andlega arf, sem við höfum hlotið
í vöggugjöf frá samvinnustefnunni,
og kappkosta að skila honum nokkru
meiri og betri til eftirkomenda okk-
ar. Okkur er líka skylt að vinna að
því, að arftökum okkar skiljist, hvað
þeim er í hendur fengið. Og einmitt
á því sviði liggur mikið verk fyrir fé-
Kertaskreytingar geta verið fallegar og eiga afar
vel við á jólunum. Nú eru á boðstólum falleg
skrautkerti, sem framleidd eru af Sápuverksmiðj-
unni Sjöfn á Akureyri. Kerti þessi eru tilvalin
á jólaborðið, og það er luegt að koma þeim fyr-
ir á ýmsa vegu. Ein tegund þeirra getur staðið
sjálf (sbr. mynd) og þarfnast ekki stjaka. Það er
tilbreytni i þvi að eiga nií völ á svo margvísleg-
um gerðum jólakerta, og þeim mun áreiðanlega
verða fagnað um jólin á fjölda islenzkra heimila.
lags- og fræðslumálastarfsemi kaup-
félaganna og Sambands íslenzkra
samvinnufélaga. Vænlegt til árangurs
í því efni hygg ég vera að beina máli
til unglinganna, svo fljótt sem þroski
þeirra lejúir, gera þeim ljóst, úr hvaða
jarðvegi samvinnufélagsskapurinn er
sprottinn, af hvaða þörf hann er
myndaður og hvað hann hefur gefið
alþjóð í aðra hönd. Skýra fyrir ungl-
ingunum, að samvinnustefnan er
mannbótastefna og sú félagsmála-
stefna, sem gefur hverjum sitt, sú fé-
lagsmálastefna, sem líklegust er til
þess að bjarga hinum hrjáða heimi
út úr öngþveiti og hörmungum skorts
og ófriðar.
Þórir Friðgeirsson.
27