Spegillinn - 01.12.1947, Qupperneq 31

Spegillinn - 01.12.1947, Qupperneq 31
SPEGILLINN 211 tala eins og þeir hafi sand í tálknunum, og fleiri aðvaranir komu fram. Varð því ekki af framkvæmdum, en hinsvegar var Sveini Ben. gefinn gamaldags póstur og er sagt, að hann pumpi með honum síld, sér til dægrastyttingar. Þess má geta, svona rétt til gamans, að við veiðarnar eru notaðir bergmálsdjúpmælar, sem segja til, hversu djúpt síld- in liggur. Einn dag kíkti skipstjóri nokkur á mæli sinn og sá að skipið stóð á þurru. Leit hann þá út fyrir öldustokkinn og sá, að þetta var rétt, en hann stóð bara ekki á landjörð- inni, heldur á síld. Ekki fylgir það sögunni, hvernig skipið hafi plummað sig svona fríttstandandi á kilinum, sem má þó vel hafa verið, en til þess hefur það bara þurft að vera betur hlaðið en True Knot. Afleiðingar þessarar aflahrotu eru þegar farnar að koma í Ijós. Ein nefndarkona lét þess getið í viðtali, þegar um það var rætt, hvers vegna mjólkurskömmtun hefði verið hætt, að það myndi vera síldinni að þakka. Bara að hún vildi taka skömmtunarstjórann með. N ótabassinn. FRÍSTUNDAMÁLARAR hafa nú stofnað skóla og ráðið sér kennara í málningarlistinni. Kostnaðinn ætla þeir að hafa upp með því að kenna sjálfir abstrakt- málurum meðferð pensla og lita. AFMÆLISSÝNINGU Ljósmyndarafélagsins hefur verið aflýst vegna efnisskorts. Væri félagið sniðugt og ætti einhverja lögg af framkallara, væri því innan- handar að leggja bara neitanirnar frá Viðskiptanefnd í kallarann og gera þær þannig að leyfum. FINNAR hafa nýlega hafið vinnslu sykurs úr tré og þykir að vonum hin merkilegasta nýlunda. Já, vér trúum ekki öðru en eitthvað muni krassa, þegar þeir fara að brugg'a sér toddý úr tréspíra og nota þennan ágæta sykur í það. Að minnsta kosti ættu þeir að fá 100% timburmenn. Alltaf einhverjum að kenna Ein heilsusamleg hugvelcja „ráðamönnum“ vorum til umþenkingar, að megi þeir gagnlegan lærdóm þar af draga. Eins og sjá má af þessari einföldu yfirskrift, höfum vér lesið niður í kjölinn hina miklu og nákvæmu skýrslu Fjár- hagsráðs um sálmaskáld vort Hallgrím Pétursson. Og von- andi að Fjárhagsráð láti fleiri skýrslur af þessu tagi frá sér fara. Það myndi verða tekið með þökkum af vorri vanþakk- látu þjóð, þar sem annars allt er einhverjum að kenna. Ja, ég hef ekki annað fyrir mér en blöðin, sem sverja og sárt við leggja, að þeim falli aldrei ósatt orð úr penna eða „satsi“. Til dæmis er járnsmíðaverkfallið eingöngu bæjarstjórnar- meirihlutanum að kenna og þar með allt rafmagnsleysið og sennilega eyðilegging á öllum þeim vélasamstæðum og vara- hlutum, sem standa í varastöðinni við Elliðaár. Sennilegast er, að Jóhann hafsteinn og Gunnar tór snúi þar bökum saman með axir reiddar um öxl og verji vinnufúsum járnsmiðum mngönguna. Það er hart að hafa bæjarstjórnarmeirihluta, sem hefur ekki betri skilning á nauðsyn framkvæmdanna og heill síns bæjarfélags. Þá höfum vér loksins komizt að hinni réttu niðurstöðu um tafirnar á flutningi síldarinnar norður á Siglufjörð, eftir gaumgæfilegan lestur allra dagblaða höfuðstaðarins. Það situr einn maður, hinn versti kommúnisti, norður á Siglu- firði og kemur í veg fyrir allar „raunhæfar aðgerðir“ ríkis- stjórnarinnar í því máli. Kjörorð hans kvað vera: „Hvað varðar mig um þjóðarhag?“ — svo að ekki er von á góðu úr þeirri átt. Hann kvað bókstaflega hafa bannað sem einn mik- ill minnihluti í stjórn síldarverksmiðjanna, að téð stjórn réðist í áðurnefnda síldarflutninga. Svo að ekki eru minni- hlutarnir betri. Sennilegast er, hvað og hið greinargóða Reykjavíkurbréf oss réttilega tér, að þessi sami minnihluti, Þóroddur Guðmundsson heitir hann, hafi fengið um það hraðskeyti beina leið frá Moskvu. Það er nú svo, að stjórnar- völdin í Kreml með Stalín bónda í broddi fylkingar eru allt- af að skipta sér áf vorum innanlandsmálum og stöðva allar framkvæmdir ríkis og bæja, og ekki kæmi oss á óvart, ef svona heldur áfram, að Moskva fari líka að hnýsast í vor einkamál. Þá er hið mikla þjóðfélagshrun, sem er búið að standa yfir árum saman, verk ýmislegra hrunamannastjórna, að því er Tíminn fræðir oss um. Eru það bæði verðbólguhrun og gjald- eyrishrun. Stóðu Heildsalar (enda orðið „heildsali" nú eitt af mestu skammaryrðum tungunnar á borð við nasisma) að gjaldeyrishruninu, unz yfir lauk og öll skriðan var fallin. Nú er þar ekkert lengur til, sem hrunið getur, en Heildsalar kváðu hafa dregið -sig í hlé í „god orden“. Að verðbólguhruninu standa náttúrlega kommúnistar með Stalín að bakhjalli og má búast við, að þeir hætti ekki hrun- inu fyrr en allt er í rústum og vor prúða ríkisstjórn stendur ein upp úr valnum. Að vísu virtist Hvalfjarðarsíldin ætla að

x

Spegillinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Spegillinn
https://timarit.is/publication/349

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.