Spegillinn - 01.12.1949, Qupperneq 23

S PEG I LLI N N
1 B7
bandi við leikinn, sem greiðist í eitt skipti fyrir öll. Þar að
auki tek ég að sjálfsögðu kr. 100 á kvöldi fyrir stjórn á æf-
ingum og kr. 300 á hverju leikkvöldi fyrir stjórn á hljóm-
leikunum. Nú, svo er það ekki meira, nema hvað ég tek auð-
vitað 30% af vergum sýningartekjum fyrir tónverkin fyrstu
tvö árin, sem leikið yrði, og eftir það 50%, og gildir það fyrir
Island og önnur Norðurlönd, ef leikhúsinu yrði boðnar þar
gestasýningar. Að sjálfsögðu tek ég svo 12% fyrir tónverkin
sérstaklega, ef þau kynnu að verða leikin í útvarpi eða á
skemmtunum eða öðrum mannfundum, hvort heldur er úti
eða inni, á landi, í sjó eða í lofti. Hérna hafið þér það allt
skriflegt, gerið þér svo vel.
Meira heyrði ég ekki, því að nú leið yfir mig.
Þegar ég raknaði við, stóð Jón Leifs, að því er mér sýnd-
ist, með tómt koníaksglas yfir mér og hafði hellt ofan í mig
innihaldi þess. Ég spurði þó til vonar og vara:
— Fyrirgefið, eruð þér Jón Leifs, Landsútgáfan eða Stef ?
Það var Jón Leifs.
— Þetta hefur verið góð hugmynd með hann Fjalla-Ey-
vind, sagði ég, þegar ég var orðinn aftur málhress.
— Já, ójá. Ég hafði afspurnir af honum óvernduðum út í
löndum, svo að ég kom honum undir alþjóðlega vernd.
— Þér hafið gert dágóða samninga um hann við þetta
franska kvikmyndafélag?
— Já, ójá, ef ég þá geng að þeim. Frakka skortir ennþá
hinar listrænu forsendur til að sýna hann.
— Eigið þér ekki eftir að vernda fleira?
— Það er nú hugmyndin. En það er eins og Islendinga
bresti skilning á allri listvernd. Til dæmis missti ég Guðvors-
landsinn út úr höndunum á mér á meðan Danir áttu hann,
og fyrir bragðið er hann nú gólaður út um hvippinn og
hvappinn við öll möguleg og ómöguleg tækifæri undir litlu
eftirliti, þó að hann sé reyndar verndaður af.Stefi. Hann átti
Auðir stólar
Tíminn sína liringrás lijólar,
liægt en öruggt dagar líða.
Inni í þingsal auðir stólar,
— auðir stólar sex þar bíða.
Auðir stólar illa stungu
okkar Hermann, þungt liann dæsti,
gekk á braut með geði þungu,
grét þó ekki. — Veskú næsti!
Sumum fannst í augum Óla
örla fyrir þörf á sæti.
Áfram gekk liann. Auða stóla
einbver myndi þiggja — ef gæti.
Súr þau eru, sagði refur.
Sætis mun ei Brynki víkja
og Stefán Jób. á hörðu hefur
bartnær fengið nóg að sitja.
Stjórnarsæti sex til leigu.
Sjálfsagt mundi oss liraka mikið
ef að hefðum vér ei Veigu.
Veiga þurrkar af þeim rykið.
Jónas minn frá Hriflu liefur
beiminn troðið lúnum fæti.
Framsókn tók og Framsókn gefur,
fær bann kannske loksins sæti?
Ymsir þiggja auða stóla
og engin brúka mannalæti.
Viltu ekki Coca Cola,
kunningi, og fá þér sæti?
Grímur.
að komast í hendur Landsútgáfunnar, svo að hann gæfi dá-
lítið í aðra hönd og nyti fyllstu verndar.
— Er ekki dýrt fyrir landið að gjalda öll útlendu tónverk-
in, sem leikin eru?
— Við fáum líka tekjur inn í landið með hjálp Stefs, svo
að það jafnar sig. Ég er til dæmis búinn að fá sex ríkismörk,
síðan Stef hóf starfsemi sína, og markið stendur hátt.
— Hvaða tónverk hafið þér nú í smíðum?
— Ég er meðal annars með stórt óratóríum yfir Andra-
rímur útsett fyrir lúðra frá bronsöld. Og það skal nú verða
verndað. Það á hvergi að geta borið sig í heiminum nema í
Albert Hall.