Spegillinn - 01.01.1950, Blaðsíða 11

B^EDILLI N N
7
„Þjóðin er orðin undur snauð*4,
mælti hann með sóma og sann.
„Nú maulum við bara Marshallbrauð,
þar stríðsgróðaloginn brann“.
Ferleg verða fjörbrot vor í feninu,
ferleg verða fjörbrot vor í feninu því.
„Nú þarf að spara fæði og föt“
íslenzk þjóð, þæg og góð.
„Nú herðum við ólina um eitt, tvö göt
upp á gamlan móð“.
Blaðaðu í biblíunni hans Benjamíns,
blaðaðu í biblíunrii bans Benjamíns nú.
„Allskonar nefnda og ráða rex
villir mann. tryllir mann.
Og dýrtíðarfjandinn vex og vex,
þar stríðsgróðaloginn brann“.
Blaðaðu í biblíunni bans Benjamíns,
blaðaðu í biblíunni lians Benjamíns vel.
Far vel liðna fjárplógsár.
Raustin dvín. Rannveig mín!
Eg man þig, árið Marshallfjár,
þar stríðsgróðaloginn skín.
Hvað sem tautar stóla ég á stofnaukann,
hvað'sem tautar stóla ég á stofnaukann minn.