Spegillinn - 01.01.1950, Page 19

SPEEILLINN
15
Ein lítil hugdetta
Ekki vitum vér, hvar komið væri Njálufræði vorri, ef
Barða nyti ekki við. Ekki er nóg með það, að hann hafi af
sínum alkunna skarpleika, vísdómi og fræðimennsku fundið
út, hver væri höfundur Njálu, heldur veit hann upp á víst,
hvar höfundurinn hefur verið staddur, er honum kom 1 hug
hvert atriði sögunnar, og það svo nákvæmlega, að í næstu
Andvara-grein má búast við nákvæmri dató, jafnvel upp á
klukkutíma og sekúndu, hvenær hver hugdetta hafi dottið
í huga Þorvarðar Þórarinssonar. Þó er ekki minna um vert
fyrir Njálufræði vora að vita svona nákvæmlega, hverjar
eru fyrirmyndir persónanna í Njálu. Ekki eru það nein smá-
ræðis söguvísindi að fá nú að vita, hvaða kvennamaður á
öndverðri 13. öld er fyrirmynd Varða Þórarinssonar að
Hrappi í Njálu, og ekki einasta það, heldur og að faðir Hrapps
hafi verið engjahólmi norður í Svarfaðardal. 0g öll þessi
snilld skapaðist í heila Varða, er hann var að gera tilraun til
að draga sér fé og mannaforráð Þórðar heitins kakala, er
hann hafði lokkað eða kúgað tengdamóður sína til þess að
gefa sér heimildir á arfi eftir Þórð, því að nærri má geta,
hvort nokkur tengdamóðir hafi gert slíkt með ljúfu geði. —
Má af því marka, hvílíkur sagnvísindamaður, rithöfundur og
skáld Varði hefur verið og sannkallaður Barði sinnar sam-
tíðar á því sviði, og Barða að því leyti fremri, að hann þáði
engin opinber laun fyrir frá ríkinu, en varð að hafa fyrir að
afla þeirra sjálfur ,auk þess að hann sat aldrei á Alþingi sem
uppbótarþingmaður — og hafði þó drjúgan tíma aflögu til
manndrápa og níðingsverka, sem Barði hefur aldrei haft
tíma til. Annars átti þetta ekki að vera annað en viðurkenn-
ing á loflegri Andvara-grein, ásamt ósk um að fá bráðlega
á prenti jafn hávísindalegar ritgerðir um Grana Gunnars-
son, Gunnar Lambason, Skammkel og Björn úr Mörk, er oss
finnst nú mætti gera nokkurn slíkan sóma sem Hrappi.
C. X.
STOKKHÓLMSÓPERAN
hefur verið boðin til þess að leika listir sínar í hinu nýja Þjóðleik-
húsi voru næsta sumar, er þá er reiknað með, að húsið verði fullvígt.
Þetta hefur nægt dönum til þess að bera það út, að sænskir leikkraftar
eigi að vígja húsið, og fara auðvitað um það viðeigandi orðum og út-
skýringum. Eru frændur vorir gramir yfir þessu tiltæki. Vér sjáum
ekki annað fært en friða þá með því að bjóða þeim hcim líka, einhvern-
tíma þegar Iðnó er laust.
Til áskrifenda SPEGILSIIMS
Þrátt fyrir slæmar horfur og niikla óvissu, hefur útgerð SPEGILSINS
ákveðið að linlda áskriftarverði óbreyttu frá því, sem vnr síðasta ár, cða kr.
42.00. Þó áskilur hún sér rétt lil þess, ef þörf krcfur, að láta júlíblað ár-
gangsins falla úr.
Nýir áskrifcrtdur þurfa að láta áskriftargjaldið fylgja pöntun, hvort sem
er í Reykjavík eða annarsstaðar á Iandinu.
Afgreiðsla SPEGILSINS
Pósthólf 594, Reykjavik.
LEIKARAR
hafa nú verið valdir í hlutverk í hinum þrem lejkritum, sem fyrst
verða sýnd í Þjóðleikhúsi voru. Þó tökum vér eftir því, að Svartur
þræll er hvergi nefndur á nafn í sambandi við Nýársnóttina. A að
skilja þetta þannig, að honum eigi að sleppa? Ekki þar fyrir, að það
væri hægðarleikur að láta Gvend snemmbæra drepa Alfakónginn og
spara þannig mann.
MILANOV,
en það er fræg júgóslavnesk óperusöngkona, er nýkomin til Nefjork
og hefur látið til leiðast að tjá blaðamönnum þar, að hún hafi alls
ekki haldið við Tító, eins og Rússar hafa verið að skamma hana fyrir,
enda má segja, að slíkt vær-i títóismi á hæsta stigi. Ekki ætlum vér að
lýsa því, hvað oss léttir við þessa fregn, sem má segja, að hafi heims-
þýðingu.
JOE LOUIS,
hnefaleikakappinn frægi og svarti, hefur nýlega stofnað bygginga-
félag, sem ætlar að koma upp nokkrum tugurn smáíbúða, einhvers-
staðar í Kalíforníu, en um leið að hnekkja þeim a.lmenna orðrómi, að
boxarar séu heldur lítið uppbyggileg stétt.
FORSÆTISRÁÐIIERRAR
Norðurlandanna, samankomnir í Helsinki, sendu Stefáni Jóhanni
skeyti, rétt eftir kosningarnar, og voru afskaplega sorrý yfir þvi, að
hann skyldi ekki geta prýtt hópinn, en það gat Stefán ekki „vegna
kosninganna og afleiðinga þeirra“, segir blað hans. Oss finnst, alveg
þvert á móti, að oft hefur Stefáni verið þörf á að hrista sig svolítið
upp, en nú nauðsyn.
Nýárs-krank
um dýrtí'Sina.
Nú hafa menn fundið
verðbólguvísinn:
„Ef verðið stígur,
þá liækkar prísinn“.
Og ráðið er fundið.
Vér fögnum því mikið:
Á pappírinn kemur
pennastrikið.
Þó teldi ég vera
vissara — mikið
að ýta verðinu
undir strikið.
Áramóta-krunk
um lífiS yfirleitt.
Drottinn gaf og drottinn tók.
Hvað dugar okkur vitið?
Lífið er eins og blað í bók,
sem blindur hefur ritið.
Og svo er það eins og barnsins brók
— bæði stutt og skitið.
SVB.