Spegillinn - 01.01.1950, Blaðsíða 17

SPEGILLINN
13
Úr Krukkspá 1950
— mun Ólafur Þórsari setja pennastrikið. Verður það gengnum árum. Reykvíkingar þurfa ekki lengur að borða
stærsta strik, sem gert hefur verið í reikning nokkurrar þrátt smjör norðan úr landi þá sjaldan það fæst. Verkfræð-
þjóðar. Jafnvel Hermann riðar við, og Rannveig lætur ekki
oftar sjá sig á þingi. Byrði alþýðu manna verður svipt af
herðum þeirra og munu auðmenn standa í biðröðum eftir því
að mega taka þær á sig. Milljónirnar í Ameríku finnast af
eigendunum sjálfum og reynast þrefalt hærri en Hermann
áætlaði. Eignir koma fram, sem gleymzt höfðu í ógáti við
eignakönnun. Jafnvel Silli og Valdi gerast eigendur húsa.
Skuldum verður aflétt af herðum manna með niðurfærslu
dýrtíðar. Milljónungar gerast bjargálnamenn sjálfviljugir,
en nokkrir stóreignamenn verða þó enn um skeið að sætta
sig við örlög sín, þar eð enginn þurfti á eignum þeirra að
halda. íbúðir finnast, sem engir vissu að til væru. Fyrst og
fremst verða þær boðnar barnmörgu fólki úr bröggunum
með fyrirstríðsleigu af eigendunum sjálfum. Eigendurnir
taka ekki við leigugjaldi fyrirfram. Húsaleigunefndarmenn
bjóða hver öðrum gleðilegt nýár og hverfa inn í atvinnulífið.
Svo er og um aðrar nefndir nema þær, sem ekki þiggja laun
fyrir vinnu sína. Skriffinnska hættir af sjálfsdáðum. Ungir
menn vilja óðfluga þvo blekið af fingrunum og sækja gull í
greipar ægis, en ungu stúlkurnar hjálpa mömmu sinni heima
eða létta undir húsmóðurstörf nágrannakonunnar. Ungt fólk,
sem giftist, sækir um jörð upp í sveit. Menn með óákveðnar
tekjur af ónafngreindri atvinnu, en hafa oftast skrifað sig
„kaupsýslumenn“ á manntalsskrá, halda fund með sér um
það, hvaða starf henti bezt til þjóðarheillar. Sigfús Elíasson
hættir að yrkja. Nylonsokkar, kjólaefni og rúsínur koma
fram í búðum, sem óvart hafði verið lagt til hliðar á undan-
Síðasta orðið
Nýcyþööur til þjóðar, lands og menningar.
Æska lands vors, hátt skal liyggja. — Heimdallur.
Hagsæld vora og heiður tryggja. — Hæringur.
íslenzk þjóð skal þrótt sinn finna, — Þórsgata 1
ættarjörðu alltaf vinna. — Ekki neitt.
Landið Hallgríms, landið Snorra. — Lucky State.
Landið dýrstu vona vorra. — Womansgate.
Landið sögu, söngs og ljóða. — Sí ba ba.
Landið móðurmálsins góða. — Mí sa ba.
Land vort, sjá þín sæmd upp rennur. — Sízt til efs.
Af andans gulli glóðin brennur. — Gjaldskrá Stefs.
Snilld vor skal sem röðull rísa, — Rósinkranz
andans kyndlar öllum lýsa. — Álfadans.
ingar fara að brjóta heilann um, hvernig gera skuli akfærar
götur í Reykjavík, enda úr nógu fé að spila. Ung og upprenn-
andi skáld fara að hugsa um, hvað þeir séu að yrkja. Kvæðið:
Og þú, sem veldur bæði önd og æði
og eigrar milli svefns og vöku,
upp með þig, það er glas,
verður fest upp á vegg innrammað í anddyri Þjóðminja-
safnsins. Morgunblaðið fer að þýða erlendar greinar úr
Prövdu. Leiðarahöfundar blaðanna fara að keppast um að
það sé miklu meiri sannleik að finna í hinum blöðunum en
þeirra eigin. Þjóðviljinn fer að kunna að meta Víkverja og
G. J. Á. Ölfrumvarpið verður samþykkt á Alþingi, einkum
fyrir ötula framgöngu templara. Sálmaskáldið slær á öxlina
á Víkverja og býður honum með sér á Hótel Borg upp á glas
af sterku öli, sem Víkverji hefur ekki lyst á. Fjölskyldufyrir-
tækið Hjörvar & Sön verður gert almenningseign. tJtgefend-
ur tímarita hugsa fyrst og fremst um menningargildi fram-
leiðslu sinnar. Laufásinn verður eftir það skoðaður sem hent-
ugt lestrarefni í skólum. Gunnar Thoroddsen tekur aftur
framboð sitt sem efsti maður á lista sjálfstæðismanna við
bæjarstjórnarkosningarnar í Reykjavík. Vill helzt að allur
listinn dragi sig í hlé, ef vera mætti að Framsókn græddi eitt-
hvað á því. Strandar á því, að framsóknarmenn þiggja ekki
boðið. Blöðin mæla fastlega með framboðslistum allra nema
síns eigin flokks. Sama sagan úti á landi, nema hvað Sigga
í Vigur þykir hálfóviðeigandi að drepa svo hendi við sæmd
sinni. Gunnar Thoroddsen lýsir yfir því rétt fyrir kosning-
Ættland, þú átt ýtra syni, — Óli Thór
smælingjanna vörn og vini, — Villi Þór
menn, er stóðu í stríði og dugðu — Stefán Jóh.
og fyrir ættjörð brandi brugðu — Brynki & Co.
Nú skal sýna karlmannskrafta, — Kvennafar.
Slíta af sér helsi liafta. — Heildsalar.
Framtak vort og frelsi ríki. — Faktúrur.
Þótt liið hulda oft menn ýki. — Innstæður.
Djúpsett skulu ráð vor reynast. — Ríkisstjórn.
Heimta mun ég manna seinast. — Mína fórn.
Ein er þjóðin, eitt er landið. — En það grín.
Tengjum fastar bræðrabandið. — Brennivín.
Áfram bræður fet af feti. — Feigðarnöf.
Önnur kynslóð afrek meti. — Ættargröf.
íslenzk þjóð skal endurfæðast. — U. S. A.
Enn munu fornir eldar glæðast. — Allt ó kei.
Grímur.