Spegillinn - 01.01.1957, Síða 15

SPEGILLINN
13
„HVA&BI6LH VlO AO Cr£AA VlQ H Blv " " V
r
i'€TLl VfcRl EKKl
ÞJOðHAÐ AO HÆKKA
SVOLITÍÐ 4 -Lví
SkATTA/VA T
»Hels)úht« eínihðgs-
if i lÉnöhðndiim
síðan hefir þjóðin beðið
eftir þeim skurðaðgerðnm, er
boðaðar böfðu verið á binum
belsjúka sjúklingi. En hvcrjar
eru svo læknisaðgerðirnar
nema þær, sem áður bafa t>ðk-
zt? 05LENDiN6-Utó )
leysi, en aðrir töldu að fleira kæmi
til. Þegar inn til hans var komið
fór ekki milli mála, að vinstra
megin hafði hann abstraktverki
sára, en hægra megin einskonar
naturaliska gigt, er grasseraði útí
Danmörku í dentid og svo þreyt-
andi verk í endanum. Þótti nú
mörgum sjúklingurinn orðinn dauf-
ur í dálkinn og miður sín, ekki ó-
svipaður gamanþætti á gamlárs-
kvöld, og féllu heimsóknir til hans
að mestu niður, en það er illa farið,
þar sem hann getur verið skemmti-
legur og fróðlegur, ef heilsan er
góð og einhver björg í búi. Það
mun því margan gleðja, að nú
munu raunhæfar aðgerðir til úr-
bóta hefjast. En þar sem ég vil
ekki láta mitt eftir liggja vil ég
benda stjórn líknarfélagsins á —
sem mun þó vera hreinn óþarfi —,
að suður í París er kona ein fjöl-
vís er Denise René heitir, og þar
sem hún mun vera góðsöm og
greiðvikin við bágstadda, væri ráð
að leita ráða hjá henni hvernig
]iressa megi sjúklinginn.
Polka d’ Islande
Alltaf eru listamennirnir að ríf-
ast, eða einhverjir fyrir þeirra
hönd. Ég hef haldið að þetta kynni
að saka sjálfa listina, sem auðvitað
er hættulegt, en nú er ég ekki viss
um það. Mér þótti því leiðinlegt
þegar Nokkrir höfundar gerðu
harða atlögu að Freymóði og vildu
troða niður af honum Akranes-
skóna, er að þeirra áliti höfðu hlot-
ið (silfur) verðlaun fyrir pretti og
reglubrot í veigamestu listkeppni
ársins. Urðu þá vitnaleiðslur í
blöðum og hallaði á Nokkra höf-
unda. En nú hefur Freymóður
flett rækilega ofan af þeim og unn-
ið móralskan sigur, sem vænta
mátti. Þessir Nokkrir höfundar var
bara Einn höfundur margfaldaður
með óþekktri tölu og hafði einu
sinni kompónerað polka, er hann
nefndi Polka d’ Islande, en svoleið-
is óþjóðlegheit eru ekki í Freymóðs
anda og passandi texti fyrirfinnst
ekki hjá Einari Ben. Ekki er það
ljóst, hvort það var þessi franski
polki, sem Einn höfundur kom með
til Freymóðs í örvinglan sinni og
bað hann yrkja texta við, svo hægt
væri að dansa eftir honum. En
Freymóður varð við bóninni þar
sem hann er maður greiðvikinn og
hagur jafnt á ljóð sem lög, en
finnst nú að vonum fleiri launa
ofeldi illa og sjaldan en kálfarnir,
svo ekki hefur ljóðið verið lélegt,
ef til ofeldis má telja. Það er ekki
útilokað að listamannarifrildi geti
verið jákvætt og oft sjálfstætt
listaverk og þá um leið menning-
arverðmæti. Kibbi.
— Er nokknrt gagn í þessu liárvaxtar-
meðali.
— Hvort það er! Ég vætti greiðuna
mína í því í vikunni sem leið, og nú er
liún bursti.
—o—
— Það er naumast þú ert orðinn sól-
brenndur. Hefurðu verið í sumarfríi?
— O, sei sei nei. Vaskurinn heima lijá
mér stendur bara undir suðurglugga.
—o—
Skipið kom í höfn og allir liásetarnir
fengu landleyfi nerna einn. — Hvað geng-
ur að þér? spurði stýrimaðurinn, — ert
þú sá eini, sem ekki á konu hér?
— Þvert á móti. Ég er sá eini, sem á
konu hér.