Spegillinn - 01.12.1971, Blaðsíða 20

SPEGILLINN
Dagurinn 28. júlí 1936
XI.
Yfir 100 bnnda-
eigendar mót-
mæla hnnda-
drápinn.
Nefnd hundaeigenda'
^engur íyrir lögreglu*
stjóra undir forystu
Jónasar Porbergssonar
HUNDAEIGENDUR og nokkrir
fleirl heMrlmenn hðtdu fund
I gærkveldl I Varöaihúsinu til
að mótmæla hinu fyrlrhugaða
hundablóðbaðl hér í bænum.
Jónas ÞjrbergssDn útvarpsstjóri
hafði frams&gu i málinu og hélt

langa Dg afar fjálglcga ra-ðu.
Taldi hann j>nð ekki 114 inkkTTcu
átt, að hundaniir vaA,i* ilrcfftlir.-
Margir mcnn töluðu nuk út-
varpsstjórons, ig viru allir á
sama máli
Að umrícðum I jknum > >ru
samþyktar tillögur [>ess efnjs. aö
skora á bæjarstjórn að k >ma i
veg fyrir hið fyrirhugaða hunda-
tlráp jg friða núlifandi hunda,
ig var nefnd kosin til nð ganga.
á fund iðgreglustjóra Jg fá hann
til að fresta hundadrápinu jiar til
bæjarstjórnin héldi fund og tæki
afstððu tii áskorana fundarins.
I þessa hundafriðunarnefnd
voru kosin: Jónas Porbergsson
út\ arpsstjóri fjrmaður, Gjttfred
Eemhöft heildsali, Guðbrandur
Jónsson prófessor, KristirWacob-
sjn fni, Guðjón Jónsson bryti og
Bragi Steingrimsson dýralæknir.
Var búist við nefndlnni á lög-
reglustöðina i morgun.

ll \\/7 \ ""
Hundar.
Flesta hunda um dauöans dyr skal senda
— nú dregur fyrir sól hjá margri tík. —
Hundadagar hafa tekið enda,
með heiðri og sóma fyrr, í Reykjavík.
£n umhyggjusöm yfirvöldin hafa
undantekið marga hunda samt,
því ýmsir hundar eiga að fá að lafa,
ef apótekin vilja selja ,,skamt“.
Þeir, sem hjer í höfuðstaðnum ráða,
halda um rjettarfarið sterkan vörð.
Rauða hunda í ráði er að náða,
því rautt er orðið flest á vorri jörð.
Já, allar reglur undantekning hafa
— er það reglusemi og mikið vit. —
Mannhundarnir mega fá að lafa,
því mannhundalaus yrði þjóðin bit.
Boga, örvar, byssur á að kaupa,
búa út fagurt lið í hundastríð.
Þá sjest margur halur vaskur hlaupa,
en hundeltur hver rakki um strætin víð.
Það má segja um þessa gæða-kalla,
að þeir eru ekki úr tómri mold og leir.
Það er hlaupinn hundur í þá alla,
og hundslegir á svipinn ganga þeir.
Einn hund jeg á, og hann í góðu standi,
hann úr postulíni og gyltur er.
Jeg sjálfsagt verð að senda hann úr landi,
þótt sárni bæði hundinum og mjer.
Þetta er gæðadýr og gripur besti:
geltir vart og kemur sjaldan út.
Hundaskamtinn hafa þarf í nesti,
en hvor skyldi nú stinga skamtinn út?
20