Fréttablaðið - 21.09.2009, Blaðsíða 13

MÁNUDAGUR 21. september 2009 13
STÚLKAN
SEM LÉK SÉR AÐ
ELDINUM
DAN BROWN ER
ÓDÝRARI Í OFFICE 1*
* Skv. auglýsingu
í Fréttablaðinu
15. september sl.
kostar bókin
3.995 kr. hjá
Eymundsson.
3.995 KR.
eftir Stieg
Larson
2.995 KR.
Kostar 3.995 í Eymundsson*
Kostar 4.900 í Eymundsson
UMRÆÐAN
Hermann Valsson skrifar um
menntamál
Afstaða Vinstri grænna til einkareksturs grunnskóla í
borginni er ljós. Við styðjum hann
ekki. Okkar skoðun er og hefur
ávallt verið sú að öll börn eigi að
eiga jafnan rétt til náms óháð efna-
hag foreldranna. Nýleg ákvörðun
meirihluta menntaráðs Reykjavík-
ur og síðan staðfesting borgarráðs
á rekstrarleyfi fyrir Menntaskól-
ann ehf. er okkur því mjög á móti
skapi. Hér er rétt að fram komi að
VG hefur ekki sett neitt út á það
hvernig faglegt skipulag skólans
er sett fram. Þar er margt áhuga-
vert. Varðandi
Menntaskólann
gæti ég ekki
sett mig á móti
þeirri stefnu
sem hann setur
fram. Hún er að
þó nokkru leyti
samsvarandi
stefnu Norð-
lingaskóla. Þar
hef ég starfað
frá stofnun skólans og tekið þátt
í stefnumótun hans. Borgin sam-
þykkti síðastliðið vor rekstrar-
leyfi fyrir annan sjálfstætt rekinn
grunnskóla, Tæknigrunnskólann,
en hann hefur ekki hafið starfsemi
enn sem komið er. Tæknigrunn-
skólinn er að mínu mati sérstak-
lega athyglisverður og mjög mikil-
vægt er að þar verði ekki viðbótar
skólagjöld. Tæknigrunnskólinn
kemur með nýja nálgun á grunn-
skólastarf. Á sínum tíma lagði full-
trúi Vinstri grænna í menntaráði
til að hann yrði starfræktur innan
almenns grunnskóla í borginni til
að tryggja aðgang nemenda óháð
fjárhag foreldra.
Vegna samþykktar borgarráðs
á starfsemi Menntaskólans ehf.
lagði fulltrúi Vinstri grænna fram
eftirfarandi bókun í borgarráði 10.
september síðastliðinn:
Mikill niðurskurður hefur átt
sér stað í grunnskólum borgar-
innar með þátttöku starfsmanna.
Samþykkt menntaráðs um stofn-
un Menntaskólans ehf. og nú stað-
festing borgarráðs hefur valdið
óróa og óánægju innan almennu
grunnskólanna sem ekki verður
séð fyrir endann á. Þessi sam-
þykkt kemur algerlega í bakið
á starfsmönnum grunnskóla
Reykjavíkurborgar sem þátt
tóku í hugmyndavinnu um sparn-
að á Menntasviði og gerir lítið úr
þeirra vinnu. Segja má að það
fé sem tókst að spara í almenn-
um grunnskólum fari nú í starf-
semi skóla fyrir börn fólks sem
hefur efni á að greiða skólagjöld.
Ekki verður betur séð en að þessi
ráðstöfun með almannafé sé illa
ígrunduð á tímum mikils niður-
skurðar. Nýr skóli verður til þess
að nemendum fækkar í þeim skól-
um sem fyrir eru, til viðbótar við
þá miklu nemendafækkun sem
er í grunnskólum borgarinnar á
þessu hausti. Gera má ráð fyrir
að með því að fjölga grunnskólum
í borginni nýtist skattfé verr og
það muni veikja enn frekar starf-
ið í þeim skólum sem fyrir eru.
Það vekur upp spurningar um
atvinnuöryggi í skólum. Borgar-
stjórn hefur haft uppi yfirlýsingar
um að standa saman og vinna að
því að fara vel með fjármuni borg-
arinnar. Þessi ráðstöfun er ekki í
þeim anda, ekki ríkir samhugur
um hana og ekkert samráð hefur
verið haft við minnihluta borgar-
stjórnar um ráðstöfunina.
Höfundur er varaborgarfulltrúi
Vinstri grænna.
Sjálfstætt starfandi grunnskólar í Reykjavík
HERMANN
VALSSON
UMRÆÐAN
Sigurður Magnússon skrifar
um Álftanes
Í sumar gisti ég hjá íslenskum námsmanni erlendis. Námsmað-
urinn leigir íbúð í vinsælu hverfi,
sem fasteignafélag í eigu Íslendinga
á. Einn eigandinn er byggingameist-
ari sem hefur verið umsvifamikill á
Álftanesi við byggingar á árunum
2002-2007. Hér var sem sagt dæmi
um hvernig hagnaður af góðærinu
heima var fluttur til útlanda. Þetta
gefur ástæðu til að íhuga stefnu D-
listans á Álftanesi
sem í skipulags-
málum þjónaði
hagsmunum verk-
taka fremur en að
huga að hagsmun-
um bæjarsjóðs.
Árin 2000 til
2006 var mikil
íbúafjölgun á höf-
uðborgarsvæðinu
og þensla í bygg-
ingariðnaði. Á Álftanesi fjölgaði
íbúum úr 1553 í 2278 eða um tæp
50 prósent. Sveitarfélögin á svæðinu
styrktu fjárhag sinn á tímabilinu
með sölu á byggingarrétti. Hagnað
af lóðum nýttu þau m.a. til að byggja
skóla og íþróttamannvirki. Á Álfta-
nesi skapaðist líka þörf á byggingu
skóla- og íþróttamannvirkja eins
og hjá nágrönnum okkar. En einn
munur var hér á. Á Álftanesi seldi
eða úthlutaði bæjarstjórn D-listans
ekki einni lóð og enginn slíkur hagn-
aður kom í bæjarsjóð. Frjálshyggja
sem Guðmundur G. Gunnarsson,
oddviti D-listans og félagar hans
stóðu fyrir, vildi að markaðurinn
annaðist uppbyggingu. Verktakar
voru í forystu um skipulag og sölu
lóða, keyptu tún af landeigendum
sem þeir margfölduðu að verðmæti
eftir að bæjaryfirvöld D-lista voru
búin að skipuleggja túnin að þeirra
ósk. Verktakarnir réðu húsagerð og
þéttleika byggðar sem var sniðið til
að hámarka gróða þeirra. Gróðinn
var svo fluttur í fjárfestingar utan
Álftaness jafnvel til útlanda eins og
dæmið að ofan sannar. Verktakarnir
njóta nú eignanna meðan bæjarsjóð-
ur þarf að draga saman seglin.
Hverfi sem voru byggð á þessum
árum eru Hólmatúnið, Birkiholt og
Asparholt, hluti Sviðholts, Brekkan
og Kirkjubrúin. Samtals voru byggð-
ar um 150 fjölbýlisíbúðir og 170 sér-
býli. Varlega áætlað hefur hagnað-
ur af byggingarrétti verið um 1.500
milljónir. Fyrir þennan gróða hefði
mátt byggja öll íþróttamannvirki
á Álftanesi, eða greiða niður allar
skuldir sveitarfélagsins eins og þær
voru 2006.
Meirihluti Á-listans breytti hér
um og hefur á þessu kjörtímabili
áður en hann féll 9. september síð-
astliðinn, þegar Margrét Jónsdótt-
ir gekk til liðs við D-listann, selt
byggingarrétt fyrir u.þ.b. 450 millj-
ónir. Þetta tókst þrátt fyrir erfiðar
aðstæður og andstöðu bæjarfulltrúa
D-lista. Þessi stefnubreyting mun nú
auðvelda Álftnesingum að vinna sig
frá þeim vanda sem efnahagshrunið
hefur valdið.
Höfundur er bæjarfulltrúi
Á-lista.
Gróði af
Álftanesi
í útlöndum
SIGURÐUR
MAGNÚSSON