Fálkinn - 08.03.1930, Blaðsíða 12

12
P A L K I N N
Skrítlur.
Við bridgeborðið.
— Fljótt út. Husið er að brerina.
— Þií fyrst, Pjetur. Þú útt for-
höndina.
— Þegar jeg var eins lítil og þú,
hafði jeg aldrei sagt ósatt.
— Hvenær bijrjaðirðu þá, frænka.
Gamli maðurinn:
— Mikið rækalli snjóar hann.
Þetta er hvorki meira nje minna en
ísköglar, sem koma úr loftinu.
Við útvarpstækið:
— Hafðu lágt, mamma. Þeir eru
að lesa bænirnar sínar.
Adam-
son.
85
Adamson
hefir keypt
sjer nýja
loftdœlu.
éZmíj/ÉÆ
COPWfcHT « t.ö, BOX ^
— Heurðii, Pjesi. Jeg er orðin
þreytt á að leika pabba og mömmu,
eigum við ekki heldur að verða vin-
ir aftur?
í Draugaliöllinni.
— Þjer skuluð varast að hengja
nokkuð á þennan krók. „Ilvíta vof-
an“ hengir sig þar á hverri nóttu.
Á grimudansleik.
— Heyrðu, hvað átt þú eiginlega
að tákna? í
— Jeg pantaði skglmingamanns-
búning, en heldurðu ekki að þcir
hafi vilst á búningunum?
Þegar bóndinn er í svartholinu.
— Og hvað viljið þjer hafa til
bragðbætis l kökuna?
— Tvær þjálir og einn þjófalykil.
— Þjónnl Jeg vil ekki þennan fisk,
hann er úldinn. Kallið þjer á gest-
gjafann.
— Það þýðir ekkert. Ilann vill
hann ekki heldur.
TJngfrúin
(sem er að læra að aka bifreið):
— Nei, kennari, í þetta sinn meg-
ið þjer ekki hjálpa mjer. Jeg ætla
að aka afturábak sjálf.