Fálkinn - 19.04.1930, Síða 21

F Á L K I N N
21
O -"llillii" o ■"'llllln" -"IIIIII.H OO Illlli." -"111111." ""Illlli." O ""llllli." O -"UIIII." O -"llllli." o
Hattaverslun M. Leví S
a
O
hefir nú, sem endrarnær, fallegustu, J
smekklegustu og ódýrustu J
Páska-hattana. ♦
° ..III Illlii Illlii." OO Illlii. o ""llllii." Illii'" O •"'IIIIII." ©
SÍMNEIM: SLÁTURFJELAG
StMIs 249 (3 LÍNIIR)
I>að er skemtileg tilviljun, að á 10 alda afmæli Al-
þingis íslendinga, skuli nðursuðustarfsemi vor eiga 10 ára
afmæli. Alt, sem landsmenn losna við að sækja til annara
landa, er spor í áttina til aukins sjálfstæðis og velmeg-
unar, -— og sú 10 ára reynsla, sem fengin er fyrir gæðum
niðursuðuvara vorra, er næg trygging fyrir því, að ekki
þurfi að flytja hingað frá útlöndum, eftirgreindar
legundir:
Kindakjöt
Kjötkál (hvítkál og kjöt)
Kæfu
Bayjarabjúgu (Wínarpylsur)
Fiskbollur
Lax
Fáið þessar vörur í nesti á Þingvallaliátiðina. Það
mun reynast yður best, handhægast og sennilega ódýrast.
Fæst í flestöllum matvöruverslunum.

SLÍTURFJELAG SUÐURLANDS
RETKJATlK
V. B. K. selur „ÓÐINN“ teikniblýantinn.
sem beið þeirra og síðan var ekið
fvl iadicati-hallarinnar. Hugh var þegar í stað
^ til herbergja sinna.
^ljer þykir leitt, vinur minn, sagði greif-
’ jeg verð að setja varðmenn við dyrn-
Pg fyrir utan gluggann, en það er skylda
«un'.
en • *'djer Þykir líka leitt, að þess skuli þurfa,
J°g beygi mig fyrir því, svaraði Hugh.
j, ~ Viljið þjer slcrifa skeyti, svo skal jeg
V°llla l>ví, sagði greifinn.
hnfA- ^trax> svaraði Hugh hvast og er hann
u. * fengið eyðublaðið, skrifaði liann svo-
*taiMi skeyti: .
Hajmene, Halmene Towers, Hampshire
England. — Mjer er haldið hjer, af
því að jeg gat ekki aflient áhaldið og
f.orskriptina. Skipað að fá það frá yð-
ur skjótast. Hættur við dulmálið, hef
þess ekki full not.
Valentroyd.
]la Eerið svo vel, þetta mun duga, sagði
]eit,!! °g rjetti greifanum blaðið. Greifinn
u það og hristi höfuðið tortryggnislega
hvíill£elti: '— Mjer virðist þetta óvarlegt —
þag llotlð þjer ekki dulmálið? Enginn sjer
]la llenia jeg og ef til vill lians hágöfgi ef
11 óskar þess.
]1Vq ^ei> svaraði Hugh ákveðinn. — Annað-
ert r|,tai<1® þ.Íer það eins og það er, eða ekk-
skeypamd Sreifinn liristi liöfuðið, en tólc
t_óh 1 °g fór út, en Hugh var eftir einn og
a Imgsa málið nánar. Svo liann var þá
orðinn fangi. Ekki vantaði að vel færi um
hann, en fangi var hann engu að síður. Gamli
lierbergisþjónninn kom til hans einu sinni
eða tvisvar til þess að spyrja um hvers hann
þarfnaðist, og bað hann að hringja, ef eitl-
hvað kynni að vanta. Honum var færður
matur, og skömmu seinua kom kunningi
hans, Coderna rnajór að heimsækja hann.
— Góðan daginn, signor Valenlroyd, sagði
hann. — Viljið þjér koma út og aka með
mjer eða eigum við að spila hilliard.
— Ha, lia, hló Hugh. — Svo þjer hafið það
embætti á hendi að hafa af fyrir fanganum?
En Coderna setti upp móðgunarsvip. — Alls
ekki, svaraði hann. — Það megið þjer eklci
scgja. Og Hugh vissi, að þessi þögli hermað-
ur, sem var skreyttur ýmsum orðum fyrir
hraustlega framkomu á vígvellinum, var
trúverðugur, og alls ekki hrifinn af þessu
starfi, sem honum hafði verið falið. — Jeg
hefði ekkert á móti því að fá mjer hreint
loft, svaraði Hugli. Skömmu seinna sat liann
við hlið majórsins í stórri bifreið á hraðri
ferð til norðurs. Þeir óku yfir víðáttumikla
sljettn og hreina loftið og liið fagra útsýni
til Appenínafjallanna gerði sitt til að liressa
Hugh við, eftir það, sem hann hafði upplifað
um morguninn. Þeir komu heim aftur fyrir
miðdegisverð og þá kom greifinn til Hughs,
eftir að hafa beðið eftir honum nokkra stund.
Hann hafði skeyti í hendinni.
Hjer er svar við skeyti yðar, mælti liann,
dálítið órólega. Hugli tók skeytið og las:
Hugh Valentroyd, Palazzo Radicati,
Tibería, Latinia. Jeg er steinhissa
á því, að maðurinn skuli dirfast að
fara eins ósvífnislega að og raun er
orðin á. Segið honum að liann skuli
fá þessa sannprófun á tækinu, sem
hann er svo gráðugur í, um liádegi á
morgun. Ef hann verður ekki ánægð-
ur ineð hana segið honum, að hann
skuli fá aðra betri næsta dag. En lát-
ið Radicati skila þessum boðum. Legg-
ið yður ekki niður við að tala frekar
við manninn. Er farið almennilega
með yður? Þeir munu kveðja yður á
sama liátt og Faraó ísraelsmenn forð-
um, um þetta leyti á morgun. Silviu
Peyton líður vel.
Forseti yðar.
— Jeg er feginn að þetta ætlar að komast í
lag, sagði greifinn. Það mun vera tilrauna-
áhaldið, sem hann ætlar að senda? Hugh
varð hissa. Sjálfur hafði liann lagt alt aðra
merkingu í slceyti Forseta. Honum mætti
mikið skjátlast ef þetta, sem Forseti lófaði,
væri auðmjúk lilýðni við kröfu alræðis-
mannsins. Nær lægi að halda, að hann ætl-
aði að sýna honiim í tvo heimana.
— Jeg býst við, að eitt tilraunaáhald muni
nægja til þess, sem lávarðurinn ætlar sjer,
svaraði Hugli, tvírætt.
Viljið þjer ekki sima lil hans, að vel sje
farið með yður, spurði greifinn. Mjer er ekki
um, að hann haídi annað.